Psalms 122

1 A song of ascents. Of David. I was glad when they said to me, ‘We will go to the house of the Lord.’

۱ سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

2 Now we are standing, within your gates, O Jerusalem.

۲ پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!

3 O Jerusalem, built close-packed, like a city without breach or gap,

۳ ‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،

4 to you do the tribes come, the tribes of the Lord, as the law has ordained for Israel, there to give thanks to the Lord.

۴ که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.

5 There once stood thrones of justice even thrones of the household of David.

۵ زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.

6 Pray that all may be well with Jerusalem, and well with those who love you,

۶ برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.

7 well within your ramparts, and well within your palaces.

۷ سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.

8 For the sake of my brethren and friends, I will wish you now prosperity:

۸ به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.

9 for the sake of the house of the Lord our God, I will seek your good.

۹ به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.