Psalms 105
1 Give thanks to the Lord, call on his name: make known his deeds among the nations.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Sing to him, make music to him, tell of all his wondrous works.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Make your boast in his holy name, be glad at heart, you who seek the Lord.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Seek after the Lord and his strength, seek his face evermore.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Remember the wonders he did, his portents, the judgments he uttered,
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 you who are offspring of Abraham, his servant, the children of Jacob, his chosen ones.
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 He is the Lord our God: in all the earth are his judgments.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 He remembers forever his covenant, his promise for a thousand generations
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 The covenant he made with Abraham, the oath he swore to Isaac,
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 and confirmed as a statute to Jacob, a pact everlasting to Israel
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 to give them the land of Canaan as the lot which they should inherit.
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 And when they were very few, few and but pilgrims therein,
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 wandering from nation to nation, journeying from people to people,
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 he allowed no one to oppress them, even punishing kings for their sakes.
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 He forbade them to touch his anointed, or do any hurt to his prophets.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 When he called down famine on the land, and cut off the bread which sustained them,
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 he sent before them a man, Joseph, who was sold as a slave.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 His feet were galled with fetters, he was laid in chains of iron,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 till the time that his word came to pass, the word of the Lord that had tried him.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 The king sent and freed him, the ruler of nations released him.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 He made him lord of his household, and ruler of all his possessions,
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 to admonish his princes at will and instruct his elders in wisdom.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Thus Israel came into Egypt, Jacob sojourned in the land of Ham.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 His people he made very fruitful, and mightier than their foes.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 He inspired them to hate his people, and to deal with his servants craftily.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 He sent his servant Moses, and Aaron whom he had chosen,
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 portents he wrought in Egypt, and signs in the land of Ham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Darkness he sent, and it fell: yet they gave no heed to his word.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 He turned their waters into blood, thus causing their fish to die.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Their land was alive with frogs, swarming even in the royal chambers.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 At his command came flies, and lice in all their borders.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 He gave them hail for rain and fire that flashed through the land,
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 smiting their vines and figs, breaking the trees of their border.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 At his command came locusts, young locusts beyond all counting,
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 which ate every herb in the land, ate up, too, the fruit of their ground.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 He struck down in their land all the firstborn, the firstlings of all their strength
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Then forth he led Israel with silver and gold, and among his tribes no one was weary.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Egypt was glad when they left, for terror had fallen upon them.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 He spread out a cloud to screen them, and fire to give light in the night.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 He sent quails at their entreaty, and heavenly bread in abundance.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 He opened the rock; waters gushed: in the desert they ran like a river.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 For he remembered his holy promise to Abraham his servant.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 So he led out his people with joy, his elect with a ringing cry.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 And he gave them the lands of the nations, the fruit of their toil for possession,
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 that so they might keep his statutes, and be of his laws observant. Hallelujah.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
