Psalms 104
1 Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great, clad in awful splendour,
Halleluja! Loof Jahweh, mijn ziel: Jahweh, mijn God, hoog zijt Gij verheven! Gij hebt U met glorie en luister omkleed,
2 covered with robe of light. You stretch out the heavens like the cloth of a tent.
En hult U in het licht als een mantel; Gij spant de hemelen uit als een tent,
3 He lays the beams of his chambers on water. He takes dark clouds for his chariot, and rides on the wings of the wind.
En legt op de wateren uw opperzalen. Gij maakt van de wolken uw wagen, Zweeft op de vleugels van de wind;
4 He takes the winds for his messengers, the fire and the flame for his servants.
Stelt de stormen aan tot uw boden, Laaiend vuur tot uw knechten.
5 He founded the earth upon pillars, to sustain it unshaken forever.
Gij hebt de aarde op haar pijlers gegrond, Zodat ze voor eeuwig niet wankelt.
6 With the garment of ocean he covered it, waters towered over the mountains.
De Oceaan bedekte haar als een kleed, Nog boven de bergen stonden de wateren:
7 But at your rebuke they fled, scared by the roar of your thunder,
Maar ze namen de vlucht voor uw dreigen, Rilden van angst voor de stem van uw donder;
8 mountains rose, valleys sank down to the place appointed for them.
Toen rezen de bergen, en zonken de dalen Op de plaats, die Gij hun hadt bestemd.
9 They dared not pass the bounds set for them, or cover the earth any more.
Gij hebt ze grenzen gesteld, die ze niet overschreden, Ze mochten niet meer de aarde bedekken;
10 He sent brooks into the valleys, they meander between the mountains.
Gij zendt de bronnen in de dalen, En tussen de bergen stromen ze voort;
11 The wild beasts all drink from them, and the wild asses quench their thirst.
Ze laven al de wilde dieren, En de woudezel lest er zijn dorst;
12 The birds have their home by the banks, and sing in the branches.
Daar nestelen de vogels uit de lucht, En fluiten er tussen de struiken.
13 From his chambers above he gives drink to the mountains, and satisfies earth with the vials of heaven.
Uit uw zalen drenkt Gij de bergen, Door het sap van uw nevel wordt de aarde verzadigd;
14 He makes grass grow for the cattle, and herbs for people. He brings bread out of the earth;
Gij laat voor het vee het gras ontspruiten, En het groen voor wat de mensen dient. Gij roept het graan uit de aarde te voorschijn,
15 wine, to gladden hearts; oil, to make faces shine; bread, to strengthen hearts.
En de wijn, die het hart van de mensen verheugt; Olie, om het gelaat te doen glanzen, Brood, dat het hart van de mensen verkwikt.
16 The trees of the Lord drink their fill the cedars he planted on Lebanon,
Jahweh’s bomen drinken zich vol, De Libanon-ceders, die Hij heeft geplant:
17 where the little birds build their nest, and the stork whose home is the cypress.
Waar de vogels zich nestelen, In wier toppen de ooievaar woont.
18 The high hills are for the wild goats, and the rocks are for coneys to hide in.
De hoogste bergen zijn voor de gemzen, De klippen een schuilplaats voor bokken.
19 He created the moon to mark seasons, and told the sun when to set.
Gij schiept de maan, om de tijd te bepalen, De zon weet, wanneer ze onder moet gaan.
20 You make it dark: night comes, when all the wild beasts creep out.
Maakt Gij het donker, dan wordt het nacht, En sluipen de wilde beesten rond,
21 Young lions that roar for their prey, seeking their meat from God.
Brullen de leeuwen om buit, En vragen God om hun voedsel.
22 At sunrise they slink away, and lie down in their dens.
De zon gaat op: ze kruipen weg, En leggen zich neer in hun holen;
23 Then people go forth to their work, and toil till evening.
Maar de mens tijgt aan zijn werk, En aan zijn arbeid tot aan de avond.
24 How many, O Lord, are your works, all of them made in wisdom! The earth is filled with your creatures.
Hoe ontzaglijk zijn uw werken, o Jahweh: Gij hebt ze allen met wijsheid gewrocht! De aarde is vol van uw schepselen,
25 And there is the great broad sea, where are countless things in motion, living creatures, both great and small.
Niet minder de zee; Die is groot en geweldig, En het wemelt daarin zonder tal: Beesten, kleine en grote,
26 There go the ships, and the Leviathan you made to play there.
Monsters trekken er door, Liwjatan dien Gij hebt geschapen, Om er mede te spelen.
27 They all look in hope to you, to give them their food in due season.
Allen zien naar U uit, Om voedsel, elk op zijn tijd.
28 And you give with open hand; they gather and eat to their heart’s desire.
Geeft Gij het: ze eten het op; Gij opent uw hand: ze worden van het goede verzadigd.
29 When you hide your face, they are terrified; when you take their breath away, they die and go back to their dust.
Maar verbergt Gij uw aanschijn: Ze verstarren van schrik; Gij ontneemt hun de adem: Ze sterven en keren terug tot hun stof.
30 But a breath from your lips creates them, and renews the face of the earth.
Maar Gij zendt weer uw geest: en ze worden geschapen, En Gij vernieuwt het aanschijn der aarde!
31 May the glory of the Lord be forever, may the Lord rejoice in his works.
Eeuwig dure de glorie van Jahweh, En blijve Jahweh Zich in zijn werken verheugen;
32 A glance of his makes the earth tremble, a touch of his makes the hills smoke.
Hij, die de aarde beziet: en ze beeft; Die de bergen aanraakt: ze roken!
33 I will sing to the Lord while I live, I will play to my God while I am.
Heel mijn leven zal ik zingen voor Jahweh, Mijn God blijven loven, zolang ik besta!
34 May my musing be sweet to him, for I rejoice in the Lord.
Moge mijn zang Hèm behagen, En ìk mij in Jahweh verblijden;
35 But may sinners be swept from the earth, and the wicked vanish forever. O my soul, bless the Lord. Hallelujah.
Maar mogen de zondaars van de aarde verdwijnen, En de goddelozen niet blijven bestaan! Loof Jahweh, mijn ziel!
