Psalms 10
1 Why do you stand, Lord, so far away, hiding yourself in times of trouble?
Waarom, Jahweh, zoudt Gij veraf blijven staan, U verbergen in tijden van nood?
2 The wicked, in their pride, are pursuing the helpless: let them be caught in the schemes they have plotted.
Waarom zou de arme zich ergeren aan de trots van den boze, In de listen worden verstrikt, die hij spon?
3 For the wicked boasts of their wanton greed; the robber despises the Lord, and curses him,
Zie, de goddeloze pocht op zijn lusten, De woekeraar prijst zich gelukkig,
4 in wicked pride, thinks: God doesn’t care, God doesn’t call to account.
De zondaar trekt honend zijn neus op voor Jahweh, En denkt maar: "Hij straft niet; er is geen God!"
5 Never a season that they do not prosper; your judgments are far above out of their sight: they scoff at their foes.
Zijn wandel is altijd krom uw wetten gooit hij ver van zich af, En wie hem weerstaat, fluit hij uit;
6 Each says in their heart, ‘I will never be shaken; I will live for all time untouched by misfortune.’
Hij zegt bij zich zelf: "Nooit zal ik wankelen; Van geslacht tot geslacht treft mij ongeluk noch vloek!"
7 Their mouths are full of deceit and oppression: under their tongues lurks mischief and wrong.
Zijn mond zit vol bedrog en geweld, Verderf en onheil kleven aan zijn tong.
8 Lying in secret in some village ambush, and stealthily watching, they murder the innocent.
Hij legt zich in hinderlaag achter de heggen, Om heimelijk de onschuld te moorden. Zijn ogen begluren den zwakke,
9 Like a lion that lurks in a secret lair they lurk intending to catch the defenceless; to seize them, to drag them away in their net.
Hij ligt op de loer als een leeuw in zijn hol; Hij besluipt den ongelukkige, om hem te bespringen, Grijpt hem vast, en sleept hem weg in zijn net.
10 Their victims are crushed, sink down to the ground. Under their claws the hapless fall.
Dan slaat hij hem neer, kromt zich over hem heen, En de ongelukkige valt in zijn klauwen.
11 The wicked say in their hearts that God has forgotten, has hidden his face, will see nothing.
En hij zegt bij zich zelf: "God vergeet het! Hij verbergt zijn gelaat; Hij ziet het niet eens!"
12 Arise, Lord, lift up your hand, do not forget the cry of the wretched.
Sta op dan Jahweh! Steek uw hand uit, o God; Vergeet de ongelukkigen niet!
13 Why do the wicked treat God with contempt, and say in their hearts, ‘God doesn’t care’?
Waarom zou de booswicht God blijven honen, Bij zichzelf blijven zeggen: "Toch vergeldt Gij het niet!"
14 You have seen the trouble and sorrow; you mark it all, and will take it in hand. The hapless can count on you, helper of orphans.
Gij ziet toch het leed en de ellende; Gij blikt er op neer, om ze te wreken! De zwakke verlaat zich op U, En een wees hebt Gij altijd geholpen!
15 Break the arm of the wicked and evil: search out their sin, till no more be found.
Verbrijzel de arm van zondaar en boze; Vergeld hem zijn misdaad, laat ze niet ongestraft.
16 The Lord is king forever and ever: the nations will vanish from his land.
Jahweh, wees Koning voor eeuwig en immer; Weg met de heidenen, weg uit zijn land!
17 Lord, you have heard the desire of the humble, inclining your ear, strengthening their hearts,
Hoor het smachtend verlangen der armen, o Jahweh; Luister naar de roep van hun hart:
18 rights you have won for the crushed and the orphan, so no one on earth may strike terror again.
Om recht te verschaffen aan wees en verdrukte, Zodat ze niemand ter wereld meer vrezen.
