Mark 9
1 ‘I tell you,’ he added, ‘that some of those who are standing here will not know death until they have seen the kingdom of God come in power.’
Nog sprak Hij tot hen: Voorwaar, Ik zeg u: Daar zijn er onder de hier aanwezigen, die de dood niet zullen smaken, voordat ze het koninkrijk Gods hebben zien komen in kracht.
2 Six days later, Jesus took with him Peter, James, and John, and led them up a high mountain alone by themselves. There his appearance was transformed before their eyes,
Zes dagen later nam Jesus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee, en bracht ze heel afzonderlijk op een hoge berg. En Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd.
3 and his clothes became whiter than any launderer in the whole world could bleach them.
Zijn klederen werden blinkend en wit, zoals geen bleker op aarde ze wit kan maken.
4 And Elijah appeared to them, in company with Moses; and they were talking with Jesus.
Elias en Moses verschenen hun, en spraken met Jesus.
5 ‘Rabbi,’ said Peter, interposing, ‘it is good to be here; let us make three tents, one for you, one for Moses, and one for Elijah.’
Toen nam Petrus het woord, en zei tot Jesus: Rabbi, het is ons goed, hier te zijn; laat ons drie tenten opslaan, één voor U, één voor Moses, en één voor Elias.
6 For he did not know what to say, because they were much afraid.
Hij wist niet goed wat hij zeide; want ze waren met schrik bevangen.
7 Then a cloud came down and enveloped them; and from the cloud there came a voice – ‘This is my dearly loved son; listen to him.’
Nu kwam er een wolk, die hen overschaduwde, en uit de wolk klonk een stem: Deze is mijn geliefde Zoon, luistert naar Hem!
8 And suddenly, on looking round, they saw that there was now no one with them but Jesus alone.
Op hetzelfde ogenblik keken ze rond, maar zagen niemand meer bij zich dan Jesus alleen.
9 As they were going down the mountainside, Jesus cautioned them not to relate what they had seen to anyone, until after the Son of Man had risen from the dead.
En terwijl ze afdaalden van de berg, verbood Hij hun, aan iemand te vertellen wat ze hadden gezien, voordat de Mensenzoon van de doden was opgestaan.
10 They seized on these words and discussed with one another what this “rising from the dead” meant.
Ze hielden zich aan dat woord. Toch vroegen ze onder elkander, wat het beduidde: op te staan van de doden.
11 ‘How is it,’ they asked Jesus, ‘that our teachers of the Law say that Elijah has to come first?’
Ze ondervroegen Hem dus: Waarom zeggen de farizeën en schriftgeleerden dan, dat eerst Elias komen moet?
12 ‘Elijah does indeed come first,’ answered Jesus, ‘and re-establish everything; and does not scripture speak, with regard to the Son of Man, of his undergoing much suffering and being utterly despised?
Hij gaf hun ten antwoord: Zeker, Elias komt ook eerst, om alles te herstellen. Maar hoe staat er over den Mensenzoon geschreven? Dat Hij veel zal lijden en veracht zal worden.
13 But I tell you that Elijah has come, and people have treated him just as they pleased, as scripture says of him.’
En Ik zeg u: Elias is reeds gekomen; maar ze hebben met hem gedaan wat ze wilden, gelijk van hem geschreven staat.
14 When they came to the other disciples, they saw a great crowd round them, and some teachers of the Law arguing with them.
Toen zij nu bij de andere leerlingen kwamen, zagen zij hen omringd van een talrijke schare, en van schriftgeleerden, die met hen twistten.
15 But, as soon as they saw Jesus, all the people, in great astonishment, ran up and greeted him.
Zodra het volk Hem zag, liep het verbaasd naar Hem toe, om Hem te begroeten.
16 ‘What are you arguing about with them?’ Jesus asked.
Hij vroeg hun: Waarom twist gij met hen?
17 ‘Teacher,’ answered a man in the crowd, ‘I brought my son to see you, as he has a spirit in him that makes him mute;
Een uit de menigte antwoordde Hem: Meester, ik heb mijn zoon tot U gebracht, die van een stommen geest is bezeten.
18 and, wherever it seizes him, it dashes him down; he foams at the mouth and grinds his teeth, and he is pining away. I asked your disciples to drive the spirit out, but they failed.’
Wanneer hij hem aangrijpt, dan werpt hij hem neer; dan schuimbekt hij, knarst met de tanden, en verstijft. Ik heb uw leerlingen verzocht, hem uit te drijven: maar ze konden het niet.
19 ‘Faithless generation!’ exclaimed Jesus. ‘How long must I be with you? How long must I have patience with you? Bring the boy to me.’
Hij antwoordde hun: O ongelovig geslacht, hoelang nog zal Ik bij u zijn, hoelang nog zal Ik u dulden? Brengt hem hier bij Mij!
20 They brought him to Jesus; but no sooner did the boy see him than the spirit threw him into convulsions; and he fell on the ground, and rolled about, foaming at the mouth.
Ze brachten hem. Zodra de geest Hem zag, deed hij den knaap de stuipen krijgen; hij viel op de grond, en wentelde zich schuimbekkend rond.
21 ‘How long has he been like this?’ Jesus asked the boy’s father.
Hij vroeg aan zijn vader: Hoe lang heeft hij dit al, dat hem dit overkomt? Deze zeide: Van kindsbeen af;
22 ‘From his childhood,’ he answered. ‘It has often thrown him into fire and into water to put an end to his life; but, if you can possibly do anything, take pity on us, and help us!’
dikwijls werpt hij hem in het vuur of in het water om hem te doden. Ach, indien het U mogelijk is, help ons dan, uit medelijden met ons.
23 ‘Why say “possibly”?’ Jesus replied. ‘Everything is possible for one who has faith.’
Jesus sprak tot hem: Hoe; indien het U mogelijk is? Alles is mogelijk voor hem die gelooft.
24 The boy’s father immediately cried out, ‘I have faith; help my want of faith!’
Aanstonds riep de vader van den knaap onder tranen uit: Ik geloof; kom mijn ongeloof te hulp.
25 But, when Jesus saw that a crowd was quickly collecting, he rebuked the foul spirit, ‘Deaf and dumb spirit, it is I who command you. Come out from him and never enter him again.’
En daar Jesus zag, dat het volk tezamen liep, gebood Hij den onreinen geest, en zeide hem: Stomme en dove geest, Ik gebied u, ga van hem uit, en keer niet meer bij hem terug.
26 With a loud cry the spirit threw the boy into repeated convulsions, and then came out from him. The boy looked like a corpse, so that most of them said that he was dead.
Schreeuwend en onder hevige stuiptrekkingen ging hij van hem uit; de knaap zag er uit als een lijk, zodat velen zeiden, dat hij gestorven was.
27 But Jesus took his hand, and lifted him; and he stood up.
Maar Jesus vatte hem bij de hand, en richtte hem op; en hij stond overeind.
28 When Jesus had gone indoors, his disciples asked him privately, ‘Why couldn’t we drive it out?’
Toen Hij thuis was gekomen, vroegen zijn leerlingen Hem, terwijl zij alleen waren: Waarom konden wij hem niet uitdrijven?
29 ‘A spirit of this kind,’ he said, ‘can be driven out only by prayer.’
Hij zei hun: Dit soort kan alleen met gebed worden uitgedreven.
30 Leaving that place, Jesus and his disciples went on their way through Galilee; but he did not wish anyone to know it,
Zij vertrokken vandaar, en reisden Galilea door. Maar Hij wilde niet, dat iemand het wist;
31 for he was instructing his disciples, and telling them – ‘The Son of Man is being betrayed into the hands of his fellow men, and they will put him to death, but, when he has been put to death, he will rise again after three days.’
want Hij onderrichtte zijn leerlingen. Hij sprak tot hen: De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der mensen; ze zullen Hem doden, maar na zijn dood zal Hij de derde dag verrijzen.
32 But the disciples did not understand his meaning and were afraid to question him.
Ze begrepen dit niet: toch durfden ze Hem niet ondervragen.
33 They came to Capernaum. When Jesus had gone into the house, he asked them, ‘What were you discussing on the way?’
Zij kwamen te Kafárnaum terug. En thuis gekomen, vroeg Hij hun: Waarover hebt gij onderweg gesproken?
34 But they were silent; for on the way they had been arguing with one another which was the greatest.
Ze zwegen; want ze hadden onderweg met elkander getwist, wie de grootste zou zijn.
35 Sitting down, Jesus called the Twelve and said, ‘If anyone wishes to be first, he must be last of all, and servant of all.’
Hij zette Zich neer, riep de twaalf, en sprak tot hen: Zo iemand de eerste wil zijn, dan moet hij de laatste van allen zijn, en de dienaar van allen.
36 Then Jesus took a little child, and placed it in the middle of them. Taking it in his arms, he said to them,
Nu nam Hij een kind, plaatste het in hun midden, omhelsde het, en zei hun:
37 ‘Anyone who, for the sake of my name, welcomes even a little child like this is welcoming me, and anyone who welcomes me is welcoming not me, but him who sent me as his messenger.’
Wie een van zulke kinderen opneemt in mijn Naam, hij neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt Mij niet op, maar Hem die Mij gezonden heeft.
38 ‘Teacher,’ said John, ‘we saw a man driving out demons by using your name, and we tried to prevent him, because he did not follow us.’
Johannes zeide tot Hem: Meester, we hebben iemand, die ons niet volgt, duivels zien uitdrijven in uw Naam; we hebben het hem verboden, omdat hij zich niet bij ons aansluit.
39 ‘None of you must prevent the man,’ answered Jesus, ‘for no one will use my name in working a miracle, and yet find it easy to speak evil of me.
Maar Jesus sprak: Verbiedt het hem niet; want er is niemand, die een wonder verricht in mijn Naam, en onmiddellijk daarop Mij kan honen.
40 He who is not against us is for us.
Wie niet tegen ons is, hij is voor ons.
41 If anyone gives you a cup of water because you belong to Christ, I tell you, he will assuredly not lose his reward.
En wie u een beker water te drinken geeft, juist omdat gij van Christus zijt, voorwaar Ik zeg u: Hij zal zijn loon niet missen.
42 ‘And, if anyone puts temptation in the way of one of these little ones who believe in me, it would be far better for him if he had been thrown into the sea with a great millstone round his neck.
Wie ergernis geeft aan een van deze kleinen, die in Mij geloven, het ware hem beter, dat hem een zware molensteen om de hals werd gehangen, en hij zo in de zee werd geworpen.
43 If your hand causes you to sin, cut it off. It would be better for you to enter the life maimed, than to have both your hands and go into Gehenna, into the fire that cannot be put out. (Geenna g1067)
Zo uw hand u ergert, houw ze af. Het is beter, verminkt het Leven binnen te gaan, dan met twee handen naar de hel te gaan, naar het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
45 If your foot causes you to sin, cut it off. It would be better for you to enter the life lame, than to have both your feet and be thrown into Gehenna. (Geenna g1067)
En zo uw voet u ergert, houw hem af. Het is beter, kreupel het Leven binnen te gaan, dan met beide voeten in de hel te worden geworpen, in het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
47 If your eye causes you to sin, tear it out. It would be better for you to enter the kingdom of God with only one eye, than to have both eyes and be thrown into Gehenna, (Geenna g1067)
En zo uw oog u ergert, ruk het uit. Het is beter met één enkel oog het koninkrijk Gods binnen te gaan, dan met twee ogen in de hel te worden geworpen, (Geenna g1067)
48 where their worm does not die, and the fire is not put out.
waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
49 For it is by fire that everyone will be salted.
Allen moeten inderdaad met vuur worden gezouten.
50 Salt is good, but, if the salt should lose its saltiness, what will you use to season it? You must have salt in yourselves, and live at peace with one another.’
Het zout is goed: als echter het zout smakeloos wordt, waar zult gij het dan mee zouten? Behoudt het zout in u, en leeft in vrede onder elkander.
