Psalms 102
1 [A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed and pours out his complaint before the LORD.] Hear my prayer, LORD. Let my cry come to you.
| دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد. | ۱ |
2 Do not hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.
| در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما. | ۲ |
3 For my days consume away like smoke. My bones are burned like a hearth.
| زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید. | ۳ |
4 My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.
| دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم. | ۴ |
5 By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.
| به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است. | ۵ |
6 I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.
| مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام. | ۶ |
7 I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.
| پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام. | ۷ |
8 My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.
| تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند. | ۸ |
9 For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,
| زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام، | ۹ |
10 Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.
| به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای. | ۱۰ |
11 My days are like a long shadow. I have withered like grass.
| روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام. | ۱۱ |
12 But you, LORD, will abide forever; your renown endures to all generations.
| لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست! | ۱۲ |
13 You will arise and have mercy on Zion; for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.
| توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است. | ۱۳ |
14 For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.
| چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند. | ۱۴ |
15 So the nations will fear the name of the LORD; all the kings of the earth your glory.
| پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو. | ۱۵ |
16 For the LORD has built up Zion. He has appeared in his glory.
| زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است. | ۱۶ |
17 He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.
| به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است. | ۱۷ |
18 This will be written for the generation to come, that a people yet to be created may praise the LORD.
| این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند. | ۱۸ |
19 For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, the LORD looked at the earth;
| زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است. | ۱۹ |
20 to hear the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;
| تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید. | ۲۰ |
21 that men may declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;
| تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم، | ۲۱ |
22 when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve the LORD.
| هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند. | ۲۲ |
23 He weakened my strength along the course. He shortened my days.
| توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید. | ۲۳ |
24 I said, "My God, do not take me away in the midst of my days. Your years are throughout all generations.
| گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است. | ۲۴ |
25 In the beginning, LORD, you established the foundation of the earth. The heavens are the works of your hands.
| از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است. | ۲۵ |
26 They will perish, but you remain; and they will all wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.
| آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد. | ۲۶ |
27 But you are the same. Your years will have no end.
| لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید. | ۲۷ |
28 The children of your servants will continue, and their descendants will be established before you."
| فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود. | ۲۸ |
