Psalms 2

1 Why do the nations rage, and the peoples plot in vain?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 The kings of the earth take a stand, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his Anointed:

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 "Let's tear off their shackles, and throw off their ropes from us."

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 The one who sits in the heavens laughs. The LORD scoffs at them.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Then he will speak to them in his anger, and terrify them in his wrath:

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 "But I myself have installed my king on Zion, my holy mountain."

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 I will tell of the decree. The LORD said to me, "You are my son. Today I have become your father.

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Ask of me, and I will give the nations as your inheritance, and the farthest parts of the earth for your possession.

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 You shall rule them with an iron scepter. You shall dash them in pieces like a potter's vessel."

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 Now therefore, you kings, be wise; receive correction, you judges of the earth.

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Do homage in purity, lest he be angry, and you perish in the way, when his anger is suddenly kindled. Blessed are all those who take refuge in him.

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.