< Romans 12 >

1 I entreat you therefore, brothers, by the mercies of God, to present your bodies to Him as a living sacrifice, holy and acceptable to God. This is your reasonable service of worship.
Шуңа, әй қериндашлар, Худаниң рәһимдиллиғи билән силәрдин шуни өтүнимәнки, тениңларни муқәддәс, Худани хурсән қилидиған, тирик қурбанлиқ сүпитидә Униңға беғишлаңлар. Мана бу силәрниң [Худаға] қилидиған һәқиқий ибадитиңлардур.
2 And be not conformed to this world, but be transformed by the renewing of your minds, so that you may prove what is the good and acceptable and perfect will of God. (aiōn g165)
Бу дунияниң қелипиға кирип қалмаңлар, бәлки ой-пикриңларниң йеңилиниши билән өзгәртилиңлар; ундақ қилғанда Худаниң яхши, қобул қиларлиқ вә мукәммәл ирадисиниң немә екәнлигини испатлап биләләйсиләр. (aiōn g165)
3 For, through the grace that was given to me, I tell every man among you not to think of himself more highly than he ought to think; but so to think, as to think soberly, according to the measure of faith which God has given him.
Маңа ата қилинған шапаәткә асасән һәр бириңларға шуни ейтимәнки, өзүңлар тоғрилиқ өзәңларда бар болғинидин артуқ ойлимай, бәлки Худа һәр бириңларға тәқсим қилған ишәшниң миқдариға асасән салмақлиқ билән өзүңларни дәңсәп көрүңлар.
4 For even as we have many members in one body, and not all members have the same function;
Чүнки тенимиз көплигән әзалардин тәркиб тапқан һәмдә һәр бир әзайимизниң охшаш болмиған рольи болғандәк,
5 so we, who are many, are one body in Christ, and we are severally members of one another.
бизму көп болғинимиз билән Мәсиһтә бир тән болуп бир-биримизгә бағлинишлиқ әза болимиз.
6 But we have gifts differing according to the grace which was given to us. He that has the gift of prophecy, let him prophesy according to the proportion of his faith.
Шуниң үчүн бизгә ата қилинған меһри-шәпқәт бойичә, һәр хил роһий илтипатлиримизму бар болди. Бирисигә ата қилинған илтипат вәһийни йәткүзүш болса, ишәшисиниң даирисидә вәһийни йәткүзсун;
7 If it is the gift of administration, let us give ourselves to our service.
башқиларниң хизмитини қилиш болса, хизмәт қилсун; тәлим бериш болса, тәлим бәрсун;
8 Let the teacher give himself to his teaching; and he who exhorts others to his exhortation. He who gives, let him do it in singleness of mind. He who rules, let him rule with diligence; and he who shows mercy must be cheerful.
риғбәтләндүрүш болса, риғбәтләндүрсун; сәдиқә бериш болса, мәртлик билән сәдиқә бәрсун; йетәкләш болса, әстайидиллиқ билән йетәклисун; хәйрхаһлиқ көрситиш болса, хошал-хурамлиқ билән қилсун.
9 Let love be without insincerity. Abhor what is evil; wed yourselves to what is good.
Меһир-муһәббитиңлар сахта болмисун; рәзилликтин нәпрәтлиниңлар, яхшилиққа чиң бағлиниңлар;
10 As for brotherly love, be tenderly affectionate one to another, in honor preferring one another.
Бир-бириңларни қериндашларчә қизғин меһир-муһәббәт билән сөйүңлар; бир-бириңларни һөрмәтләп жуқури орунға қоюңлар.
11 In your diligence be free from sloth. Be glowing in spirit. Slave for the master.
Интилишиңларда еринмәңлар, роһ-қәлбиңлар ялқунлап көйүп туруп, Рәбкә қулларчә хизмәт қилиңлар.
12 Rejoice in hope; be patient under affliction; continue stedfast in prayer.
Үмүттә болуп шатлинип жүрүңлар; мушәққәт-қийинчилиқларға сәвир-тақәтлик болуңлар; дуайиңларни һәр қандақ вақитта тохтатмаңлар.
13 Be liberal to needy saints. Practise hospitality.
Муқәддәс бәндиләрниң еһтияҗидин чиқиңлар; меһмандостлуққа интилиңлар;
14 Bless your persecutors, bless, and curse not.
Силәргә зиянкәшлик қилғучиларға бәхит тиләңлар; пәқәт бәхит тиләңларки, уларни қарғимаңлар.
15 Rejoice with those who rejoice, and weep with those who weep.
Шатланғанлар билән биллә шатлиниңлар; қайғуруп жиғлиғанлар билән биллә қайғуруп жиғлаңлар.
16 Have full sympathy with one another. Set not your minds on high affairs, but associate with lowly folk. Do not be wise in your own conceits.
Бир-бириңлар билән енақ өтүп охшаш ой-пикирдә болуңлар; нәзириңларни үстүн қилмаңлар, бәлки төвән тәбиқидики кишиләр билән бериш-келиш қилиңлар. Өзүңларни данишмән дәп чағлимаңлар.
17 Do not pay back evil for evil. Aim to do what is honorable in the eyes of all.
Һеч кимниң яманлиғиға яманлиқ билән җавап қайтурмаңлар. Барлиқ кишиниң алдида ишлириңлар пәзиләтлик болушқа көңүл қоюңлар.
18 If it be possible, so far as it lies with you, be at peace with all men.
Имканийәтниң баричә көпчилик билән енақ өтүңлар;
19 Never revenge yourself, beloved, but leave the field clear for God’s wrath; for it is written, "Vengeance is mine, I will repay," says the Lord.
интиқам алмаңлар, и сөйүмлүклирим; уни Худаға тапшуруп Униң ғәзивигә йол қоюңлар, чүнки [муқәддәс язмиларда] мундақ йезилған: «Пәрвәрдигар дәйдуки, интиқам Мениңкидур, [яманлиқ] Мән қайтуримән».
20 On the contrary, therefore, If your enemy is hungry, feed him; if he is thirsty, give him drink; for by so doing you will be heaping burning coals on his head.
Шуңа әксичә «Дүшминиң ач болса, уни тойдур, уссиған болса, қандур. Бундақ қилиш билән «униң бешиға көмүр чоғини топлап салған болисән».
21 Do not be overcome by evil, but be overcoming evil with good.
Яманлиқ алдида баш әгмәңлар, бәлки яманлиқни яхшилиқ билән йеңиңлар.

< Romans 12 >