Hebrews 3

1 Therefore, holy brothers, comrades of a heavenly calling, fix your thoughts then upon Jesus, the Apostle and High Priest of our confession.

Bunun için, göksel çağrıya ortak olan kutsal kardeşlerim, dikkatinizi açıkça benimsediğimiz inancın elçisi ve başkâhini İsa'ya çevirin.

2 How faithful he was to the God who appointed him! For while Moses also was faithful in all God’s house,

Musa Tanrı'nın bütün evinde Tanrı'ya nasıl sadık kaldıysa, İsa da kendisini görevlendirene sadıktır.

3 Jesus has been counted worthy of greater glory than Moses, inasmuch as he who has built a house has higher honor than the house itself.

Evi yapan nasıl evden daha çok saygı görürse, İsa da Musa'dan daha büyük yüceliğe layık sayıldı.

4 For every house has its builder; but he who built the universe is God.

Her evin bir yapıcısı vardır, her şeyin yapıcısı ise Tanrı'dır.

5 And Moses indeed was faithful in all his house as a servant, bearing testimony to a witness about to be spoken;

Musa, gelecekte söylenecek sözlere tanıklık etmek için Tanrı'nın bütün evinde bir hizmetkâr olarak sadık kaldı.

6 but Christ as a Son in his own house; and we are that house, if we retain the cheerful courage and pride of our hope firm unto the end.

Oysa Mesih, O'nun evi üzerinde yetkili oğul olarak sadıktır. Eğer cesaretimizi ve övündüğümüz umudu gevşemeden sonuna dek sürdürürsek, O'nun evi biziz.

7 Therefore, as the Holy Spirit says. If you hear God’s voice today,

Bu nedenle, Kutsal Ruh'un dediği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı, Çölde O'nu sınadığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

8 Continue not to harden your hearts as in the Provocation, On the day of temptation in the wilderness,

9 When your forefathers tried my forbearance And saw my deeds for forty years.

Atalarınız beni orada sınayıp denediler Ve kırk yıl boyunca yaptıklarımı gördüler.

10 For this reason I was sore displeased with that generation, And said, "They are always wandering in their hearts; They have never learned my ways";

Bu nedenle o kuşağa darıldım Ve dedim ki, ‘Yürekleri hep kötüye sapar, Yollarımı öğrenmediler.

11 So I swore in my wrath, "They shall never enter into my rest."

Öfkelendiğimde ant içtiğim gibi, Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’”

12 See to it, brothers, that there shall never be in any one of you an evil and unbelieving heart, manifesting itself in apostasy from the living God.

Ey kardeşler, hiçbirinizde diri Tanrı'yı terk eden kötü, imansız bir yüreğin bulunmamasına dikkat edin.

13 On the contrary, encourage each other daily, so long as there is a "Today," so that no one of you is hindered by the deceitfulness of sin.

“Gün bugündür” denildikçe birbirinizi her gün yüreklendirin. Öyle ki, hiçbirinizin yüreği günahın aldatıcılığıyla nasırlaşmasın.

14 For we are become comrades of the Christ, if we hold our first title deed firm until the very end.

Çünkü Mesih'e ortak olduk. Yalnız başlangıçtaki güvenimizi gevşemeden sonuna dek sürdürmeliyiz.

15 In the words of Scripture, Today, if you hear his voice, Do not continue to harden your hearts as at the Provocation.

Yukarıda belirtildiği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.”

16 For who were they that heard and yet provoked him? Was it not all who came out of Egypt under the leadership of Moses?

O'nun sesini işitip başkaldıran kimlerdi? Musa önderliğinde Mısır'dan çıkanların hepsi değil mi?

17 And with whom was he grieved for forty years? Was it not with those who had sinned, and whose dead bodies fell in the wilderness?

Tanrı kimlere kırk yıl dargın kaldı? Günah işleyip cesetleri çöle serilenlere değil mi?

18 And to whom did he swear that they should never enter into his rest, if not to those who had proved faithless?

Sözünü dinlemeyenler dışında kendi huzur diyarına kimlerin girmeyeceğine ant içti?

19 So you see that it was through unbelief that they were not able to enter in.

Görüyoruz ki, imansızlıklarından ötürü oraya giremediler.