Job 13
1 Lo, all [this] hath my eye seen, my ear hath heard and noted it for itself;
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 As much as ye know, do I also know: I do not fall short compared with you.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 However, I would gladly speak to the Almighty; and to argue with God do I desire.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 But ye are inventors of falsehood, physicians of no value are all of you.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 Oh, who would grant that ye might keep a profound silences! and it would he accounted unto you as wisdom.
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Do hearken but to my reasoning, and listen to the pleadings of my lips.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Will ye speak wrong things for God? and will ye speak for him deceitfully?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Will ye show him undue favor, when ye contend for God?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Will it be well if he should search you out? or as one overreacheth another mortal, do ye expect to overreach him?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 He will surely reprove you, if in secret you show him undue favor.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Doth not his excellency terrify you? and his dread fall upon you?
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 The things you remember are mere proverbs of ashes, your high-places are high-places of clay.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Keep silence toward me, that I may indeed speak, and let pass over me what will.
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Whatever it may cost, I will take my flesh in my teeth, and my life will I put in my hand.
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Lo, though he slay me, yet will I trust in him: only I will argue my own ways before him.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Even he will come to my assistance; for a hypocrite cannot come before him.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Listen well to my word, and to my demonstration with your ears.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Behold now, I have arrayed my cause: I know that I shall be indeed justified.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Who is he that will contend with me? for now, if I keep silence, I must perish.
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Only two things do not unto me: then will I not hide myself from thy presence.
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Remove thy hand far from me; and let not thy dread terrify me.
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Then call thou, and I will answer; or let me speak, and do thou reply to me.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 How many are my iniquities and sins? my transgression and my sin let me know.
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Wherefore wilt thou hide thy face, and regard me as an enemy unto thee?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Wilt thou terrify a leaf driven about [by the wind]? and wilt thou pursue dry stubble?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 That thou writest bitter decrees against me, and assignest unto me the iniquities of my youth;
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 And [that] thou puttest my feet in the stocks, and watchest narrowly all my paths; [and] settest for thyself a mark upon the soles of my feet?
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 And yet the body decayeth like a rotten thing, as a garment that the moth hath eaten.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
