Matthew 17
1 And after six days Jesus taketh Peter, James, and John his brother, and bringeth them up into an high mountain apart,
| و بعد از شش روز، عیسی، پطرس ویعقوب و برادرش یوحنا را برداشته، ایشان را در خلوت به کوهی بلند برد. | ۱ |
2 And was transfigured before them: and his face did shine as the sun, and his raiment was white as the light.
| و در نظرایشان هیات او متبدل گشت و چهره‌اش چون خورشید، درخشنده و جامه‌اش چون نور، سفیدگردید. | ۲ |
3 And, behold, there appeared unto them Moses and Elias talking with him.
| که ناگاه موسی و الیاس بر ایشان ظاهرشده، با او گفتگو می‌کردند. | ۳ |
4 Then answered Peter, and said unto Jesus, Lord, it is good for us to be here: if thou wilt, let us make here three tabernacles; one for thee, and one for Moses, and one for Elias.
| اما پطرس به عیسی متوجه شده، گفت که «خداوندا، بودن ما در اینجانیکو است! اگر بخواهی، سه سایبان در اینجابسازیم، یکی برای تو و یکی بجهت موسی ودیگری برای الیاس.» | ۴ |
5 While he yet spake, behold, a bright cloud overshadowed them: and behold a voice out of the cloud, which said, This is my beloved Son, in whom I am well pleased; hear ye him.
| و هنوز سخن بر زبانش بود که ناگاه ابری درخشنده بر ایشان سایه افکند واینک آوازی از ابر در‌رسید که «این است پسرحبیب من که از وی خشنودم. او را بشنوید!» | ۵ |
6 And when the disciples heard [it], they fell on their face, and were sore afraid.
| وچون شاگردان این را شنیدند، به روی در‌افتاده، بینهایت ترسان شدند. | ۶ |
7 And Jesus came and touched them, and said, Arise, and be not afraid.
| عیسی نزدیک آمده، ایشان را لمس نمود و گفت: «برخیزید و ترسان مباشید!» | ۷ |
8 And when they had lifted up their eyes, they saw no man, save Jesus only.
| و چشمان خود را گشوده، هیچ‌کس راجز عیسی تنها ندیدند. | ۸ |
9 And as they came down from the mountain, Jesus charged them, saying, Tell the vision to no man, until the Son of man be risen again from the dead.
| و چون ایشان از کوه به زیر می‌آمدند، عیسی ایشان را قدغن فرمود که «تاپسر انسان از مردگان برنخیزد، زنهار این‌رویا را به کسی باز نگویید.» | ۹ |
10 And his disciples asked him, saying, Why then say the scribes that Elias must first come?
| شاگردانش از او پرسیده، گفتند: «پس کاتبان چرا می‌گویند که می‌بایدالیاس اول آید؟» | ۱۰ |
11 And Jesus answered and said unto them, Elias truly shall first come, and restore all things.
| او در جواب گفت: «البته الیاس می‌آید و تمام چیزها را اصلاح خواهدنمود. | ۱۱ |
12 But I say unto you, That Elias is come already, and they knew him not, but have done unto him whatsoever they listed. Likewise shall also the Son of man suffer of them.
| لیکن به شما می‌گویم که الحال الیاس آمده است و او را نشناختند بلکه آنچه خواستندبا وی کردند؛ به همانطور پسر انسان نیز از ایشان زحمت خواهد دید. | ۱۲ |
13 Then the disciples understood that he spake unto them of John the Baptist.
| آنگاه شاگردان دریافتندکه درباره یحیی تعمیددهنده بدیشان سخن می‌گفت. | ۱۳ |
14 And when they were come to the multitude, there came to him a [certain] man, kneeling down to him, and saying,
| و چون به نزد جماعت رسیدند، شخصی پیش آمده، نزد وی زانو زده، عرض کرد: | ۱۴ |
15 Lord, have mercy on my son: for he is lunatick, and sore vexed: for ofttimes he falleth into the fire, and oft into the water.
| «خداوندا، بر پسر من رحم کن زیرا مصروع و به شدت متالم است، چنانکه بارها در آتش و مکرر در آب می‌افتد. | ۱۵ |
16 And I brought him to thy disciples, and they could not cure him.
| و او را نزد شاگردان تو آوردم، نتوانستند او را شفا دهند.» | ۱۶ |
17 Then Jesus answered and said, O faithless and perverse generation, how long shall I be with you? how long shall I suffer you? bring him hither to me.
| عیسی در جواب گفت: «ای فرقه بی‌ایمان کج رفتار، تا به کی با شماباشیم و تا چند متحمل شما گردم؟ او را نزد من آورید.» | ۱۷ |
18 And Jesus rebuked the devil; and he departed out of him: and the child was cured from that very hour.
| پس عیسی او را نهیب داده، دیو ازوی بیرون شد و در ساعت، آن پسر شفا یافت. | ۱۸ |
19 Then came the disciples to Jesus apart, and said, Why could not we cast him out?
| اما شاگردان نزد عیسی آمده، در خلوت از اوپرسیدند: «چرا ما نتوانستیم او را بیرون کنیم؟ | ۱۹ |
20 And Jesus said unto them, Because of your unbelief: for verily I say unto you, If ye have faith as a grain of mustard seed, ye shall say unto this mountain, Remove hence to yonder place; and it shall remove; and nothing shall be impossible unto you.
| عیسی ایشان را گفت: «به‌سبب بی‌ایمانی شما. زیرا هرآینه به شما می‌گویم، اگر ایمان به قدر دانه خردلی می‌داشتید، بدین کوه می‌گفتید از اینجابدانجا منتقل شو، البته منتقل می‌شد و هیچ امری بر شما محال نمی بود. | ۲۰ |
21 Howbeit this kind goeth not out but by prayer and fasting.
| لیکن این جنس جز به دعا و روزه بیرون نمی رود.» | ۲۱ |
22 And while they abode in Galilee, Jesus said unto them, The Son of man shall be betrayed into the hands of men:
| و چون ایشان در جلیل می‌گشتند، عیسی بدیشان گفت: «پسر انسان بدست مردم تسلیم کرده خواهد شد، | ۲۲ |
23 And they shall kill him, and the third day he shall be raised again. And they were exceeding sorry.
| و او را خواهند کشت و درروز سوم خواهد برخاست.» پس بسیار محزون شدند. | ۲۳ |
24 And when they were come to Capernaum, they that received tribute [money] came to Peter, and said, Doth not your master pay tribute?
| و چون ایشان وارد کفرناحوم شدند، محصلان دو درهم نزد پطرس آمده، گفتند: «آیااستاد شما دو درهم را نمی دهد؟» | ۲۴ |
25 He saith, Yes. And when he was come into the house, Jesus prevented him, saying, What thinkest thou, Simon? of whom do the kings of the earth take custom or tribute? of their own children, or of strangers?
| گفت: «بلی.» و چون به خانه درآمده، عیسی بر او سبقت نموده، گفت: «ای شمعون، چه گمان داری؟ پادشاهان جهان از چه کسان عشر و جزیه می‌گیرند؟ از فرزندان خویش یا از بیگانگان؟» | ۲۵ |
26 Peter saith unto him, Of strangers. Jesus saith unto him, Then are the children free.
| پطرس به وی گفت: «از بیگانگان.» عیسی بدوگفت: «پس یقین پسران آزادند! | ۲۶ |
27 Notwithstanding, lest we should offend them, go thou to the sea, and cast an hook, and take up the fish that first cometh up; and when thou hast opened his mouth, thou shalt find a piece of money: that take, and give unto them for me and thee.
| لیکن مبادا که ایشان را برنجانیم، به کناره دریا رفته، قلابی بینداز و اول ماهی که بیرون می‌آید، گرفته و دهانش راباز کرده، مبلغ چهار درهم خواهی یافت. آن رابرداشته، برای من و خود بدیشان بده!» | ۲۷ |
