< Job 20 >

1 Then answered Zophar the Naamathite, and said,
Pagkatapos sumagot si Zofar ang taga-Naaman,
2 Therefore do my thoughts cause me to answer, and for [this] I make haste.
“Mabilis akong pinapasagot ng aking kaisipan dahil sa aking pag-aalala.
3 I have heard the check of my reproach, and the spirit of my understanding causeth me to answer.
Nakarinig ako mula sa iyo ng isang pagsaway na nagpahiya sa akin, pero tinutugon ako ng espiritu na higit sa aking pang-unawa.
4 Knowest thou [not] this of old, since man was placed upon earth,
Hindi mo ba alam ang katotohanan na ito noong sinaunang panahon, nang nilagay ng Diyos ang tao sa lupa:
5 That the triumphing of the wicked [is] short, and the joy of the hypocrite [but] for a moment?
saglit lang ang katagumpayan ng masama, at ang kagalakan ng taong hindi naniniwala diyos ay hindi nagtatagal?
6 Though his excellency mount up to the heavens, and his head reach unto the clouds;
Bagaman umabot sa kalangitan ang tangkad niya, at umabot ang ulo niya sa kaulapan,
7 [Yet] he shall perish for ever like his own dung: they which have seen him shall say, Where [is] he?
pero maglalaho ang taong iyon katulad ng kaniyang dumi; sasabihin ng mga nakakita sa kaniya, 'Nasaan siya?'
8 He shall fly away as a dream, and shall not be found: yea, he shall be chased away as a vision of the night.
Lilipad siya palayo tulad ng panaginip at hindi na masusumpungan; itataboy siya palayo katulad ng pangitain sa gabi.
9 The eye also [which] saw him shall [see him] no more; neither shall his place any more behold him.
Hindi na siya muling makikita ng mga mata na nakakita sa kaniya; hindi na siya muling makikita ng pinanggalingan niya.
10 His children shall seek to please the poor, and his hands shall restore their goods.
Hihingi ng kapatawaran ang mga anak niya sa mga dukha, ibabalik ng mga kamay niya ang kaniyang kayamanan.
11 His bones are full [of the sin] of his youth, which shall lie down with him in the dust.
Puno ng kasiglahan ang kaniyang mga buto, pero kasama niya itong hihiga sa kaniya sa alabok.
12 Though wickedness be sweet in his mouth, [though] he hide it under his tongue;
Bagaman matamis ang kasamaan sa kaniyang bibig, bagaman itinatago niya ito sa ilalim ng kaniyang dila,
13 [Though] he spare it, and forsake it not; but keep it still within his mouth:
bagaman pinipigilan niya ito at hindi pinapakawalan pero pinapanatili pa rin ito sa kaniyang bibig—
14 [Yet] his meat in his bowels is turned, [it is] the gall of asps within him.
magiging mapait ang pagkain sa kaniyang bituka, magiging kamandag ito ng mga ahas sa loob niya.
15 He hath swallowed down riches, and he shall vomit them up again: God shall cast them out of his belly.
Nilulunok niya ang kaniyang mga kayamanan, pero isusuka niya ulit ito; palalabasin ito ng Diyos mula sa kaniyang tiyan.
16 He shall suck the poison of asps: the viper’s tongue shall slay him.
Sisipsipin niya ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.
17 He shall not see the rivers, the floods, the brooks of honey and butter.
Hindi siya mabubuhay para magalak sa panonood ng mga ilog at dumadaloy na agos ng pulot at mantikilya.
18 That which he laboured for shall he restore, and shall not swallow [it] down: according to [his] substance [shall] the restitution [be], and he shall not rejoice [therein].
Pagbabayaran niya ang kaniyang mga pinaghirapan; hindi niya ito lulunukin; hindi siya magagalak sa kayamanan na nakuha niya.
19 Because he hath oppressed [and] hath forsaken the poor; [because] he hath violently taken away an house which he builded not;
Dahil inapi niya at pinabayaan ang mga dukha; sapilitan niyang inagaw ang mga bahay na hindi niya itinayo.
20 Surely he shall not feel quietness in his belly, he shall not save of that which he desired.
Dahil hindi siya makahanap ng kasiyahan sa kaniyang sarili, hindi niya maliligtas ang kahit anong bagay na nagbibigay sa kaniya ng kaligayahan.
21 There shall none of his meat be left; therefore shall no man look for his goods.
Walang naiwang bagay ang hindi niya nilamon; kaya hindi magtatagal ang kaniyang kasaganaan.
22 In the fulness of his sufficiency he shall be in straits: every hand of the wicked shall come upon him.
Sa kasaganaan ng kaniyang kayamanan siya ay mahuhulog sa kaguluhan; darating sa kaniya ang kamay ng lahat ng nasa kahirapan.
23 [When] he is about to fill his belly, [God] shall cast the fury of his wrath upon him, and shall rain [it] upon him while he is eating.
Kapag naghahanda na siyang magpakabusog, ibubuhos ng Diyos ang bagsik ng kaniyang poot sa taong iyon; papaulanin niya ito sa kaniya habang kumakain siya.
24 He shall flee from the iron weapon, [and] the bow of steel shall strike him through.
Bagaman tatakas ang taong iyon sa bakal na sandata, patatamaan siya ng isang tanso na pana.
25 It is drawn, and cometh out of the body; yea, the glittering sword cometh out of his gall: terrors [are] upon him.
Tatagos ang palaso mula sa likod niya; tunay nga, lalabas mula sa atay niya ang kumikinang na dulo nito; katakot-takot na mga bagay ang darating sa kaniya.
26 All darkness [shall be] hid in his secret places: a fire not blown shall consume him; it shall go ill with him that is left in his tabernacle.
Nakalaan ang ganap na kadiliman para sa kaniyang mga kayamanan; lalamunin siya ng apoy na hindi naapula; lalamunin nito kung ano ang nalabi sa kaniyang tolda.
27 The heaven shall reveal his iniquity; and the earth shall rise up against him.
Ipapakita ng kalangitan ang kaniyang mga kasalanan, at babangon ang kalupaan laban sa kaniya bilang isang saksi.
28 The increase of his house shall depart, [and his goods] shall flow away in the day of his wrath.
Maglalaho ang kayamanan ng kaniyang bahay; aanurin ang kaniyang mga kalakal sa araw ng poot ng Diyos.
29 This [is] the portion of a wicked man from God, and the heritage appointed unto him by God.
Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Diyos, ang pamana ng Diyos na nakalaan para sa kaniya.”

< Job 20 >