Lamentations 3
1 I am the man that hath seen affliction by the rod of his wrath.
Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
2 He hath led me, and brought me into darkness, but not into light.
O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
3 Surely against me is he turned; he turneth his hand against me all the day.
Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
4 My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
5 He hath builded against me, and compassed me with gall and travail.
Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
6 He hath set me in dark places, as they that be dead of old.
Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
7 He hath hedged me about, that I cannot get out: he hath made my chain heavy.
Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
8 Also when I cry and shout, he shutteth out my prayer.
Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
9 He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
10 He was unto me as a bear lying in wait, and as a lion in secret places.
Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
11 He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.
Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
12 He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
13 He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
14 I was a derision to all my people; and their song all the day.
Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
15 He hath filled me with bitterness, he hath made me drunken with wormwood.
O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
16 He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
17 And thou hast removed my soul far off from peace: I forgat prosperity.
Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
18 And I said, My strength and my hope is perished from YHWH:
Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
19 Remembering mine affliction and my misery, the wormwood and the gall.
Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
20 My soul hath them still in remembrance, and is humbled in me.
Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
21 This I recall to my mind, therefore have I hope.
Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
22 It is of YHWH 's mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.
Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
23 They are new every morning: great is thy faithfulness.
Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
24 YHWH is my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
25 YHWH is good unto them that wait for him, to the soul that seeketh him.
Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
26 It is good that a man should both hope and quietly wait for the salvation of YHWH.
Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
28 He sitteth alone and keepeth silence, because he hath borne it upon him.
Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
29 He putteth his mouth in the dust; if so be there may be hope.
Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
30 He giveth his cheek to him that smiteth him: he is filled full with reproach.
İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
31 For YHWH will not cast off for ever:
Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
32 But though he cause grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.
Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
33 For he doth not afflict willingly nor grieve the children of men.
Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
34 To crush under his feet all the prisoners of the earth,
Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
35 To turn aside the right of a man before the face of the most High,
Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
36 To subvert a man in his cause, YHWH approveth not.
İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
37 Who is he that saith, and it cometh to pass, when YHWH commandeth it not?
Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
38 Out of the mouth of the most High proceedeth not evil and good?
Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
39 Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
40 Let us search and try our ways, and turn again to YHWH.
Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
41 Let us lift up our heart with our hands unto El in the heavens.
Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
42 We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.
Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
43 Thou hast covered with anger, and persecuted us: thou hast slain, thou hast not pitied.
Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
44 Thou hast covered thyself with a cloud, that our prayer should not pass through.
Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
45 Thou hast made us as the offscouring and refuse in the midst of the people.
Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
46 All our enemies have opened their mouths against us.
Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
47 Fear and a snare is come upon us, desolation and destruction.
Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
48 Mine eye runneth down with rivers of water for the destruction of the daughter of my people.
Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
49 Mine eye trickleth down, and ceaseth not, without any intermission,
Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
50 Till YHWH look down, and behold from heaven.
Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
51 Mine eye affecteth mine heart because of all the daughters of my city.
Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
52 Mine enemies chased me sore, like a bird, without cause.
Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
53 They have cut off my life in the dungeon, and cast a stone upon me.
Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
54 Waters flowed over mine head; then I said, I am cut off.
Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
55 I called upon thy name, O YHWH, out of the low dungeon.
Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
56 Thou hast heard my voice: hide not thine ear at my breathing, at my cry.
«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
57 Thou drewest near in the day that I called upon thee: thou saidst, Fear not.
Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
58 O YHWH, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.
Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
59 O YHWH, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.
Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
60 Thou hast seen all their vengeance and all their imaginations against me.
Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
61 Thou hast heard their reproach, O YHWH, and all their imaginations against me;
Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
62 The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
63 Behold their sitting down, and their rising up; I am their musick.
Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
64 Render unto them a recompence, O YHWH, according to the work of their hands.
Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
65 Give them sorrow of heart, thy curse unto them.
Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
66 Persecute and destroy them in anger from under the heavens of YHWH.
Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
