Job 13
1 See, my eye has seen all this, my ear has heard and understood it.
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 What you know, the same do I know also: I am not inferior to you.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 But you are forgers of lies, you are all physicians of no value.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 O that you would altogether hold your peace! and it should be your wisdom.
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Hear now my reasoning, and listen to the pleadings of my lips.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Will you speak wickedly for God? and talk deceitfully for him?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Will you accept his person? will you contend for God?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Is it good that he should search you out? or as one man mocks another, do you so mock him?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 He will surely reprove you, if you do secretly accept persons.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Shall not his excellency make you afraid? and his dread fall on you?
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Your remembrances are like to ashes, your bodies to bodies of clay.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what will.
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Why do I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Though he slay me, yet will I trust in him: but I will maintain my own ways before him.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 He also shall be my salvation: for an hypocrite shall not come before him.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Hear diligently my speech, and my declaration with your ears.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Behold now, I have ordered my cause; I know that I shall be justified.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Who is he that will plead with me? for now, if I hold my tongue, I shall give up the ghost.
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Only do not two things to me: then will I not hide myself from you.
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Withdraw your hand far from me: and let not your dread make me afraid.
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Then call you, and I will answer: or let me speak, and answer you me.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 How many are my iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin.
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Why hide you your face, and hold me for your enemy?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Will you break a leaf driven to and fro? and will you pursue the dry stubble?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 For you write bitter things against me, and make me to possess the iniquities of my youth.
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 You put my feet also in the stocks, and look narrowly to all my paths; you set a print on the heels of my feet.
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 And he, as a rotten thing, consumes, as a garment that is moth eaten.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
