Job 19
1 Then Job answered and said:
Unya mitubag si Job ug miingon:
2 How long will ye vex my soul, and crush me with words?
Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong?
3 These ten times have ye reproached me; ye are not ashamed that ye deal harshly with me.
Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako.
4 And be it indeed that I have erred, mine error remaineth with myself.
Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon.
5 If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach;
Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon;
6 Know now that God hath subverted my cause, and hath compassed me with His net.
Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot.
7 Behold, I cry out: 'Violence!' but I am not heard; I cry aloud, but there is no justice.
Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia.
8 He hath fenced up my way that I cannot pass, and hath set darkness in my paths.
Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan.
9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo.
10 He hath broken me down on every side, and I am gone; and my hope hath He plucked up like a tree.
Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka.
11 He hath also kindled His wrath against me, and He counteth me unto Him as one of His adversaries.
Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok.
12 His troops come on together, and cast up their way against me, and encamp round about my tent.
Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong.
13 He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are wholly estranged from me.
Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako.
14 My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako.
15 They that dwell in my house, and my maids, count me for a stranger; I am become an alien in their sight.
Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata.
16 I call unto my servant, and he giveth me no answer, though I entreat him with my mouth.
Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba.
17 My breath is abhorred of my wife, and I am loathsome to the children of my tribe.
Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan.
18 Even urchins despised me; if I arise, they speak against me.
Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako.
19 All my intimate friends abhor me; and they whom I loved are turned against me.
Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako.
20 My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon.
21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako.
22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod?
23 Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon!
24 That with an iron pen and lead they were graven in the rock for ever!
Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan!
25 But as for me, I know that my Redeemer liveth, and that He will witness at the last upon the dust;
Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta:
26 And when after my skin this is destroyed, then without my flesh shall I see God;
Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios;
27 Whom I, even I, shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another's. My reins are consumed within me.
Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako.
28 If ye say: 'How we will persecute him!' seeing that the root of the matter is found in me;
Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako;
29 Be ye afraid of the sword; for wrath bringeth the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.
Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom.
