Matthew 7
1 JUDGE not, that ye be not judged.
μη κρινετε ινα μη κριθητε
2 For with the same judgment ye judge others, shall ye be judged: and with the measure ye mete, shall it be measured to you again.
εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν
3 And why spiest thou out the mote which is in thy brother’s eye, yet payest no attention to the beam which is in thine own eye?
τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις
4 Or how wilt thou say to thy brother, Suffer me to take the mote off from thine eye: and behold there is a beam in thine own eye?
η πως ερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος απο του οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου
5 Thou hypocrite, take first the beam out of thine own eye and then shalt thou see clearly to take off the mote from thy brother’s eye.
υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου
6 Give not that which is holy to dogs, nor cast pearls before swine; lest they tread them under foot, and turning round tear you.
μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησωσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας
7 Ask, and it shall be given you; seek, and ye shall find; knock, and it shall be opened unto you:
αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν
8 for every one that asketh receiveth; and he that seeketh findeth; and to him that knocketh it shall be opened.
πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται
9 What man is there of you, of whom if his son ask a loaf, will he give him a stone?
η τις εστιν εξ υμων ανθρωπος ον εαν αιτηση ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω
10 or if he ask a fish, will he give him a serpent?
και εαν ιχθυν αιτηση μη οφιν επιδωσει αυτω
11 If ye then, evil as ye are, know how to bestow good gifts on your children; how much more will your Father who is in heaven, bestow good things on those who ask him?
ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον
12 All things therefore whatsoever ye would be willing that men should do to you, just so do ye to them: for this is the law and the prophets.
παντα ουν οσα αν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται
13 Enter in through the strait gate: for wide is the gate, and spacious the road, which leadeth to perdition, and they are many who enter that way:
εισελθετε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης
14 because strait is the gate, and narrow the road, which leadeth to life, and they are but a few who find it.
οτι στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην
15 Take heed then of false prophets, who come to you in the garb of sheep, but inwardly they are ravening wolves.
προσεχετε δε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες
16 By their fruits ye shall know them. Do men gather a bunch of grapes from thorns, or figs from thistles?
απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλην η απο τριβολων συκα
17 So every good tree beareth good fruits; but every bad tree in kind, produceth bad fruits.
ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει
18 A good tree cannot produce bad fruits, neither can a tree bad in kind produce good fruits.
ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους ποιειν ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν
19 Every tree that beareth not good fruit, is cut down, and cast into the fire.
παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
20 Well then! by their fruits ye shall know them.
αραγε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους
21 Not every one who saith to me, Lord, Lord! shall enter into the kingdom of heaven; but he that doeth the will of my Father who is in heaven.
ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις
22 Many will say unto me in that day, Lord, Lord, have we not prophesied in thy name? and in thy name have we not cast out devils? and in thy name done many miracles?
πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι προεφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμεν
23 And then will I profess unto them, that I never knew you: depart from me, ye workers of iniquity.
και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν
24 Every man therefore who is hearing from me these words, and puts them in practice, I will compare him to the intelligent man, who erected his house upon a rock:
πας ουν οστις ακουει μου τους λογους τουτους και ποιει αυτους ομοιωσω αυτον ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν την οικιαν αυτου επι την πετραν
25 and the rain descended, and the rivers rushed, and the winds blew, and they beat against that house, and it fell not; for it was founded on a rock.
και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεπεσον τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν
26 And every man who is hearing these sayings of mine, and doth not practise them, he will resemble the foolish man, who built his house upon the sand:
και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν την οικιαν αυτου επι την αμμον
27 and the rain descended, and the rivers rushed, and the winds blew, and set against that house, and it fell; and the fall of it was great.
και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη
28 And it was so, that when Jesus had concluded all these sayings, the multitudes were exceedingly struck with his teaching:
και εγενετο οτε συνετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου
29 for he taught them as having authority, and not as the scribes.
ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις
