Revelation 10
1 Then I saw another powerful angel descending from heaven, with a cloud wrapped around him and with a rainbow over his head. His face looked like the sun, and his feet like pillars of fire.
Андин кейин, әрштин чүшүватқан йәнә бир күчлүк пәриштини көрдүм. У бир парчә булут билән йепинған болуп, бешиниң үстидә бир һәсән-һүсән бар еди. Чирайи қуяшқа, путлири от түврүккә охшайтти;
2 He was holding a small scroll that had already been opened. He placed his right foot on the sea, and this left foot on the land.
қолида бир кичик ечиқлиқ орам язма бар еди. У оң путини деңиз үстигә, сол путини қуруқлуққа қоюп туруп,
3 He gave a great shout, like a lion roaring. When he shouted, the seven thunders responded.
ширниң һөкиришигә охшаш қаттиқ аваз билән вақириди. У вақириғанда, йәттә гүлдүрмама өз авазлирини аңлитип сөз қилди.
4 When the seven thunders spoke, I was about to write down what they said when I heard a voice from heaven that told me, “Keep under seal what the seven thunders said. Don't write them down.”
Йәттә гүлдүрмама сөз қилғанда, дегәнлирини хатириливалмақчи болуп тураттим. Бирақ асмандин: — «Йәттә гүлдүрмаминиң ейтқанлирини мөһүрләп, уларни хатирилимә» дегән авазни аңлидим.
5 The angel I saw standing on the sea and on the land held up his right hand to heaven.
Деңиз һәм қуруқлуқниң үстидә турған, мән көргән у пәриштә оң қолини асманға көтирип,
6 He made a sacred oath by the one who lives for ever and ever, who created the heavens and everything in them, and the earth and everything in it, and the sea and everything in it. “No more delay!” he said. (aiōn g165)
асманлар һәм уларда болғанларниң һәммисини, йәр-зимин һәм униңда болғанларниң һәммисини, деңиз һәм униңда болған һәммисини Яратқучи, йәни әбәдил-әбәткичә һаят Яшиғучи билән қәсәм қилип: — Вақит йәнә кәйнигә сүрүлмәйду; (aiōn g165)
7 But at the time when the seventh angel speaks, when he blows his trumpet, then the mystery of God will be completed—the good news he announced through his servants the prophets.
бәлки йәттинчи пәриштә канай челиш алдида, йәни авази аңлиниш алдидики күнләрдә, Худаниң Өз қул-хизмәткарлири болған пәйғәмбәрләргә хуш хәвирини йәткүзгинидәк Униң сири түгәллинип, әмәлгә ашиду, — деди.
8 Then I heard again the voice from heaven telling me, “Go and take the scroll that is open in the hand of the angel that stands on the sea and on the land.”
Мән асмандин аңлиған аваз маңа йәнә сөзләп: — Берип, деңиз һәм қуруқлуқниң үстидә турған пәриштиниң қолидики ечиқлиқ орам язмини алғин, деди.
9 So I went to the angel, and asked him to give me the little scroll. He said to me, “Take it and eat it up. It will be sour in your stomach, but sweet as honey in your mouth.”
Мән берип, пәриштиниң кичик орам язмини маңа беришини соридим. У маңа: — Буни елип йә! Ашқазиниңни зәрдаб қилиду, бирақ ағзиң һәсәлдәк татлиқ болиду, деди.
10 I took the little scroll from the angel and ate it up. In my mouth it was as sweet as honey, but it was sour in my stomach.
Мән шуниң билән кичик орам язмини пәриштиниң қолидин елип йедим; дәрвәқә ағзимға һәсәлдәк татлиқ тетиди, лекин йегәндин кейин ашқазиним зөрдаб болди.
11 I was told, “You must prophesy again regarding many peoples, nations, languages, and kings.”
Шуниң билән маңа: — Сән көп милләтләр, әлләр вә һәр хил тилларда сөзлишидиғанлар вә падишалар тоғрисидики вәһий-бешарәтләрни йәнә җакалишиң лазим, дейилди.
