Job 21
1 Job replied,
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 “Please listen carefully to what I say—that would be one comfort you could give me.
| «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد. | ۲ |
3 Bear with me; let me speak. After I've spoken you can resume mocking me.
| با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید. | ۳ |
4 Am I complaining against people? Of course not. Why shouldn't I be impatient?
| و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟ | ۴ |
5 Just take a look at me. Aren't you appalled? Cover your mouth with your hand in shock!
| به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید. | ۵ |
6 Every time I think of what's happened to me I am horrified and I shake all over with fear.
| هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد. | ۶ |
7 Why do the wicked continue to live, to grow old and increasingly powerful?
| چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟ | ۷ |
8 Their children are with them; they watch their grandchildren grow up.
| ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان. | ۸ |
9 They live in their homes in safety—they are not afraid. God does not use his rod to beat them.
| خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید. | ۹ |
10 Their bulls always breed successfully; their cows give birth to calves and do not miscarry.
| گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید. | ۱۰ |
11 They send out their little ones like lambs to play; their children dance around.
| بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند. | ۱۱ |
12 They sing accompanied by the tambourine and lyre; they celebrate with the music of the flute.
| با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند. | ۱۲ |
| روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585) | ۱۳ |
14 Yet they tell God, ‘Get lost! We don't want anything to do with you.
| و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم. | ۱۴ |
15 Who does the Almighty think he is for us to serve him as slaves? What benefit is there for us if we pray to him?’
| قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم. | ۱۵ |
16 Such people believe they make their own fortune, but I don't accept their way of thinking.
| اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد. | ۱۶ |
17 How often is the lamp of the wicked snuffed out? How often does disaster come upon them? How often does God punish the wicked in his anger?
| «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند. | ۱۷ |
18 Are they blown along like straw in the wind? Does a tornado come in and carry them away?
| مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند. | ۱۸ |
19 Some say, ‘God saves up people's punishment for their children.’ But I say, ‘God should punish those people themselves so that they can learn from it.’
| خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست. | ۱۹ |
20 Let them see their destruction themselves, and drink deeply from God's anger.
| چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید. | ۲۰ |
21 For they don't care what happens to their families once they're dead.
| زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟ | ۲۱ |
22 Can anyone teach God anything he doesn't already know, since he is the one who judges even heavenly beings?
| آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند. | ۲۲ |
23 One person dies in good health, totally comfortable and secure.
| یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است. | ۲۳ |
24 Their body is fat from eating well; their bones still strong.
| قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است. | ۲۴ |
25 Another dies after a miserable life without every experiencing happiness.
| و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد. | ۲۵ |
26 Yet they are both buried in the same dust; they are treated alike in death, eaten by maggots.
| اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند. | ۲۶ |
27 Look, I know what you're thinking, and your schemes to do me wrong.
| اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید. | ۲۷ |
28 You may ask me, ‘Where is the home of the great man? Where is the place where the wicked live?’
| زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟ | ۲۸ |
29 Haven't you asked people who travel? Don't you pay attention to what they tell you?
| آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود، | ۲۹ |
30 Wicked people are spared in times of disaster; they are rescued from the day of judgment.
| که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند. | ۳۰ |
31 Who confronts them with their actions? Who pays them back for what they have done?
| کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟ | ۳۱ |
32 When they eventually die and are carried to the graveyard, their tomb is guarded. The earth of the grave softly covers them.
| که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد. | ۳۲ |
33 Everyone attends their funeral service; a huge procession of people comes to pay their last respects.
| کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند. | ۳۳ |
34 Why do you try to comfort me with worthless nonsense? Your answers are just a pack of lies!”
| پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!» | ۳۴ |
