Job 20
1 Then Zophar the Naamathite answered and said,
Daarop nam Sofar van Naäma het woord en sprak:
2 “I'm forced to reply because I'm really upset!
Mijn inzicht dwingt mij tot antwoord, Omdat het in mij stormt,
3 What I hear you say insults me, but I know how to reply to you!
Nu ik een grievend verwijt moet horen, En domme bluf mij antwoord geeft.
4 Don't you know that since ancient times, since human beings were put on this earth,
Weet ge dan niet, dat van de vroegste tijd af, Sinds de mens op de aarde werd geplaatst,
5 that the triumph of the wicked doesn't last long, that those who reject God are only happy for a short time?
Het gejuich van den boze slechts korte tijd duurt, De vreugde van den goddeloze een ogenblik?
6 Even though they are so tall they reach the heavens, even though their heads reach the clouds,
Al verheft zijn gestalte zich hemelhoog, En reikt zijn hoofd tot de wolken:
7 they will vanish forever like their own excrement. People who knew them will ask, ‘Where have they gone?’
Als zijn eigen drek verdwijnt hij voor immer, Die hem zagen, roepen: Waar is hij?
8 They will vanish like a dream, never to be found, fleeing like a vision of the night.
Spoorloos vervluchtigt hij als een droom, Wordt weggevaagd als een nachtgezicht;
9 Those who once saw them will not see them anymore; their families will never set eyes on them again.
Het oog, dat hem zag, bespeurt hem niet langer, De plaats, waar hij woonde, aanschouwt hem niet meer.
10 Their children will have to pay back the poor; they will have to return their wealth.
Zijn zonen bedelen bij armen, Zijn kinderen geven zijn rijkdom af;
11 Though the wicked have bodies that are young and strong, they will die and be buried.
En al is zijn gebeente vol jeugdige kracht, Het legt zich neer bij hem in het graf.
12 Though evil tastes sweet in their mouths and they hide it under their tongues,
Hoe zoet het slechte in zijn mond mag smaken, Hoe hij het onder zijn tong ook verbergt,
13 not letting it go but keeping it in their mouths,
Hoe hij het smekt en niet doorslikt, En het tegen zijn gehemelte houdt:
14 in their stomachs it turns bitter, becoming like snake venom inside them.
Toch verschaalt zijn spijs in zijn ingewanden, Wordt in zijn binnenste adderengif;
15 They swallow wealth and vomit it up again; God forces it from their stomachs.
Hij slokt schatten in, maar braakt ze uit, God drijft ze weer uit zijn buik.
16 They suck in snake venom; the bite of the viper will kill them.
Adderengif moet hij drinken, Een slangentong zal hem doden;
17 They will not live to enjoy the streams, the rivers of milk and honey.
Hij zal geen beken van olie genieten, Geen stromen van honing en boter.
18 They will have to give back what they have gained and will not have any benefit; they will not enjoy any of their profits.
Zijn winst geeft hij terug, en slokt ze niet door, Verheugt zich niet in de vrucht van zijn handel;
19 For they have oppressed and abandoned the poor; they have seized houses they did not build.
Want hij heeft de armen verdrukt en verlaten, Hun huis geroofd, niet gebouwd.
20 Because their greed was never satisfied, nothing they liked is left that they didn't consume.
Omdat hij voor zijn buik geen verzadiging vond, Niets aan zijn eetlust ontsnapte,
21 Nothing escapes their ravenous appetites, so their happiness doesn't last long.
En niets aan zijn vraatzucht ontging: Daarom houdt zijn voorspoed geen stand!
22 Even when the wicked have all that they want they run into trouble; all kinds of misery will fall upon them.
Op het toppunt van zijn geluk wordt het hem bang, Wordt hij door al de slagen van rampspoed getroffen;
23 While they are busy filling their bellies, God's hostility will burn against them, raining down on them.
Terwijl hij zijn buik vult, laat God zijn ziedende toorn op hem los, Laat schichten regenen op zijn ingewanden.
24 As they flee to escape an iron weapon, a bronze arrow will strike them down.
Als hij vlucht voor de ijzeren wapenrusting, Doorboort hem de koperen boog,
25 The arrow is pulled out of their gall bladder, glistening with blood. They are absolutely terrified!
Puilt de schicht uit zijn rug, De bliksemende pijl uit zijn gal. Dan overvalt hem de doodschrik,
26 All they value will disappear into the darkness; divine fire will destroy them; all they have left will go up in smoke.
De diepste duisternis houdt hem omvangen; Een vuur verslindt hem, dat niet is ontstoken, Vreet weg wat nog leeft in zijn tent.
27 The heavens reveal what they have done wrong; the earth will rise up against them.
De hemelen openbaren zijn schuld, En de aarde staat tegen hem op;
28 All their possessions will be carried from their homes; they will be dragged off on the day of God's judgment.
Een stortvloed spoelt zijn woning weg, Een vloedgolf op de dag van zijn toorn!
29 This is the share the wicked receive from God, the inheritance God says they should have.”
Dit is het lot van den boze, door God hem bedeeld, Het erfdeel, dat de Godheid hem toewijst!
