Ecclesiastes 1
1 Here are the words of the Teacher, the king of Jerusalem, David's son.
De woorden van den Prediker, den zoon van David, koning in Jerusalem.
2 “Everything passes—it's so temporary! It's all so hard to understand!” says the Teacher.
Ijdelheid der ijdelheden, zegt de Prediker, Ijdelheid der ijdelheden; alles is ijdel!
3 What benefit do you get for slaving away in this life?
Wat voor nut heeft de mens van al het zwoegen, Dat hij doet onder de zon?
4 People come, and people go, but the earth lasts forever!
Het ene geslacht gaat, het andere komt; Alleen de aarde blijft.
5 The sun comes up, and the sun goes down, and then rushes to its place to rise again.
De zon gaat op, de zon gaat onder, Zij ijlt naar haar plaats, en komt daar weer op;
6 The wind blows south, and then turns to the north. Round and round it spins, finally coming full circle.
Zij gaat naar het zuiden, En keert zich naar het noorden. Rusteloos wentelend jaagt de wind, Op zijn eigen wentelen keert de wind terug.
7 Streams all flow into the sea, but the sea never becomes full. The streams return to the place from where they came.
Alle stromen lopen naar zee, Maar de zee wordt er niet vol van; Naar de plaats van hun uitgang keren zij terug, Om opnieuw te vloeien.
8 Everything just keeps on going. You can't say all there is to say. You can't see all there is to see. You can't hear all there is to hear.
Al die rusteloos werkende dingen Vermag de mens niet op te sommen. Het oog wordt nooit verzadigd van zien, Het oor heeft nooit genoeg van het horen.
9 Everything that was will continue to be; everything that has been done will be done again. Nothing new ever happens here.
Wat geweest is, komt terug; Wat gebeurd is, gebeurt opnieuw; Niets nieuws is er onder de zon!
10 There's nothing anyone can point to and say, “Look! Here's something new.” In fact it's been around for ages, long before our time.
Is er eens iets, waarvan men zegt: Zie, dat is nieuw, Het was er reeds lang in de eeuwen vóór ons.
11 The problem is we don't remember people from the past, and people in the future won't remember those who came before them.
Men denkt niet meer aan de mensen van vroeger; Evenmin blijft een volgend geslacht In herinnering bij hen, die later komen.
12 I am the Teacher, and I was king over Israel, reigning from Jerusalem.
Ik, de Prediker, was koning Over Israël, in Jerusalem.
13 I decided to focus my mind to explore, using wisdom, everything that happens here on earth. This is a tough assignment that God has given people to keep them busy!
Ik legde mij er op toe, met wijsheid te onderzoeken En na te vorsen alles wat er gebeurt onder de zon. Deze treurige bezigheid heeft God gegeven Aan de mensen, om zich er mee af te tobben.
14 I examined everything people do here on earth, and discovered that it's all so temporary—trying to understand it is like trying to pin down the wind!
Ik zag, wat er gezwoegd wordt onder de zon: En zie, alles is ijdelheid en jagen naar wind;
15 You can't straighten what is twisted, and you can't count what isn't there.
Het kromme kan men niet recht maken, En het onvolmaakte niet volmaakt.
16 I thought to myself, “I've become very wise, wiser than all the kings of Jerusalem before me. My mind has gained a great deal of wisdom and knowledge.”
Ik dacht bij mijzelf: Zie, ik heb veel groter wijsheid verworven, Dan allen, die vóór mij over Jerusalem heersten, En mijn hart heeft veel wijsheid en kennis doorschouwd.
17 So I decided to use my mind to learn everything about wisdom, and madness and foolishness as well. But I found out that this is as hard as trying to catch hold of the wind.
Ik heb getracht, wijsheid en kennis Te onderscheiden van dwaasheid en onverstand; Maar ik heb begrepen, Dat ook dit slechts jagen naar wind is.
18 For with great wisdom comes great frustration. The greater the knowledge, the greater the pain.
Want hoe groter de wijsheid, hoe groter de kwelling; En wie kennis vermeerdert, vermeerdert de smart.
