Ecclesiastes 1
1 Here are the words of the Teacher, the king of Jerusalem, David's son.
Bunlar Yeruşalim'de krallık yapan Davut oğlu Vaiz'in sözleridir:
2 “Everything passes—it's so temporary! It's all so hard to understand!” says the Teacher.
“Her şey boş, bomboş, bomboş!” diyor Vaiz.
3 What benefit do you get for slaving away in this life?
Ne kazancı var insanın Güneşin altında harcadığı onca emekten?
4 People come, and people go, but the earth lasts forever!
Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer, Ama dünya sonsuza dek kalır.
5 The sun comes up, and the sun goes down, and then rushes to its place to rise again.
Güneş doğar, güneş batar, Hep doğduğu yere koşar.
6 The wind blows south, and then turns to the north. Round and round it spins, finally coming full circle.
Rüzgar güneye gider, kuzeye döner, Döne döne eserek Hep aynı yolu izler.
7 Streams all flow into the sea, but the sea never becomes full. The streams return to the place from where they came.
Bütün ırmaklar denize akar, Yine de deniz dolmaz. Irmaklar hep çıktıkları yere döner.
8 Everything just keeps on going. You can't say all there is to say. You can't see all there is to see. You can't hear all there is to hear.
Her şey yorucu, Sözcüklerle anlatılamayacak kadar. Göz görmekle doymuyor, Kulak işitmekle dolmuyor.
9 Everything that was will continue to be; everything that has been done will be done again. Nothing new ever happens here.
Önce ne olduysa, yine olacak. Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak. Güneşin altında yeni bir şey yok.
10 There's nothing anyone can point to and say, “Look! Here's something new.” In fact it's been around for ages, long before our time.
Var mı kimsenin, “Bak bu yeni!” diyebileceği bir şey? Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.
11 The problem is we don't remember people from the past, and people in the future won't remember those who came before them.
Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor, Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.
12 I am the Teacher, and I was king over Israel, reigning from Jerusalem.
Ben Vaiz, Yeruşalim'de İsrail kralıyken
13 I decided to focus my mind to explore, using wisdom, everything that happens here on earth. This is a tough assignment that God has given people to keep them busy!
kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrı'nın uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.
14 I examined everything people do here on earth, and discovered that it's all so temporary—trying to understand it is like trying to pin down the wind!
Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!
15 You can't straighten what is twisted, and you can't count what isn't there.
Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.
16 I thought to myself, “I've become very wise, wiser than all the kings of Jerusalem before me. My mind has gained a great deal of wisdom and knowledge.”
Kendi kendime, “İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalim'de krallık yapan herkesten çok artırdım” dedim, “Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.”
17 So I decided to use my mind to learn everything about wisdom, and madness and foolishness as well. But I found out that this is as hard as trying to catch hold of the wind.
Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.
18 For with great wisdom comes great frustration. The greater the knowledge, the greater the pain.
Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.
