Job 32
1 So these three men ceased to answer Job, because he seemed just to himself.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 And Eliu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram, was angry and was moved to indignation: now he was angry against Job, because he said he was just before God.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 And he was angry with his friends because they had not found a reasonable answer, but only had condemned Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 So Eliu waited while Job was speaking, because they were his elders that were speaking.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 But when he saw that the three were not able to answer, he was exceedingly angry.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 Then Eliu the son of Barachel the Buzite answered and said: I am younger in days, and you are more ancient; therefore hanging down my head, I was afraid to shew you my opinion.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 For I hoped that greater age would speak, and that a multitude of years would teach wisdom.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But, as I see, there is a spirit in men, and the inspiration of the Almighty giveth understanding.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 They that are aged are not the wise men, neither do the ancients understand judgment.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I will speak: Hearken to me, I also will shew you my wisdom.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 For I have waited for your words, I have given ear to your wisdom, as long as you were disputing in words.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 And as long as I thought you said some thing, I considered: but, as I see, there is none of you that can convince Job, and answer his words.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Lest you should say: We have found wisdom, God hath cast him down, not man.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 He hath spoken nothing to me, and I will not answer him according to your words.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 They were afraid, and answered no more, and they left off speaking.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 Therefore because I have waited, and they have not spoken: they stood, and answered no more:
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 I also will answer my part, and will shew my knowledge.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I am full of matter to speak of, and the spirit of my bowels straiteneth me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Behold, my belly is as new wine which wanteth vent, which bursteth the new vessels.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I will speak and take breath a little: I will open my lips, and will answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 I will not accept the person of man, and I will not level God with man.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I know not how long I shall continue, and whether after a while my Maker may take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
