Job 3
1 After this Job opened his mouth, and cursed his day,
Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.
2 And he said:
Hiob odezwał się i zawołał:
3 Let the day perish wherein I was born, and the night in which it was said: A man child is conceived.
Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.
4 Let that day be turned into darkness, let not God regard it from above, and let not the light shine upon it.
Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.
5 Let darkness, and the shadow of death cover it, let a mist overspread it, and let it be wrapped up in bitterness.
Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.
6 Let a darksome whirlwind seize upon that night, let it not be counted in the days of the year, nor numbered in the months.
Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.
7 Let that night be solitary, and not worthy of praise.
Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.
8 Let them curse it who curse the day. who are ready to raise up a leviathan:
Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.
9 Let the stars be darkened with the mist thereof: let it expect light and not see it, nor the rising of the dawning of the day:
Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;
10 Because it shut not up the doors of the womb that bore me, nor took away evils from my eyes.
Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.
11 Why did I not die in the womb, why did I not perish when I came out of the belly?
Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?
12 Why received upon the knees? why suckled at the breasts?
Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?
13 For now I should have been asleep and still, and should have rest in my sleep.
Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;
14 With kings and consuls of the earth, who build themselves solitudes:
Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;
15 Or with princes, that possess gold, and All their houses with silver:
Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;
16 Or as a hidden untimely birth I should not be, or as they that being conceived have not seen the light.
Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?
17 There the wicked cease from tumult, and there the wearied in strength are at rest.
Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.
18 And they sometime bound together without disquiet, have not heard the voice of the oppressor.
Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.
19 The small and great are there, and the servant is free from his master.
Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.
20 Why is light given to him that is in misery, and life to them that are in bitterness of soul?
Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;
21 That look for death, and it cometh not, as they that dig for a treasure:
Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;
22 And they rejoice exceedingly when they have found the grave.
Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?
23 To a man whose way is hidden, and God hath surrounded him with darkness?
[Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?
24 Before I eat I sigh: and as overflowing waters, so is my roaring:
Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;
25 For the fear which I feared hath come upon me: and that which I was afraid of, hath befallen me.
Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.
26 Have I not dissembled? have I not kept silence? have I not been quiet? and indignation is come upon me.
Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.
