Song of Solomon 8
1 Bride to Groom: Who will give you to me as my brother, feeding from the breasts of my mother, so that I may discover you outside, and may kiss you, and so that now no one may despise me?
Ach waart ge mijn broeder, Gezoogd aan de borst van mijn moeder: Vond ik u buiten, dan kon ik u kussen, En men zou er mij niet om verachten.
2 I will take hold of you and lead you into my mother’s house. There you will teach me, and I will give you a cup of spiced wine, and of new wine from my pomegranates.
Dan leidde ik u naar het huis van mijn moeder, Naar de kamer van haar, die mij baarde; Dan laafde ik u met geurige wijn, Met de most van granaten.
3 His left hand is under my head, and his right hand shall embrace me.
Maar zijn linker moet rusten onder mijn hoofd Zijn rechter houde mij omstrengeld!
4 Groom to Chorus: I bind you by oath, O daughters of Jerusalem, not to disturb or awaken the beloved, until she wills.
"Ik bezweer u, Jerusalems dochters, Bij de gazellen en de hinden in het veld: Hoe hebt gij de liefde durven wekken en lokken, Voordat het haar lust?"
5 Chorus to Groom: Who is she, who ascends from the desert, flowing with delights, leaning upon her beloved? Groom to Bride: Under the apple tree, I awakened you. There your mother was corrupted. There she who bore you was violated.
Wie stijgt daar op uit de steppe Op haar beminde geleund? Onder de appelboom heb ik uw liefde gewekt: Daar, waar uw moeder u ontving, U baarde met smarten.
6 Set me like a seal upon your heart, like a seal upon your arm. For love is strong, like death, and envy is enduring, like hell: their lamps are made of fire and flames. (Sheol h7585)
Leg mij op uw hart als een zegel, Om uw arm als een band: Want sterk als de dood is de liefde! Onverbiddelijk als het graf is haar gloed, Zij laait op als het flitsende vuur, Haar vlammen zijn vlammen van Jahweh! (Sheol h7585)
7 A multitude of waters cannot extinguish love, nor can a river overwhelm it. If a man were to give all the substance of his house in exchange for love, he would despise it as nothing.
Watergolven missen de kracht, Om de liefde te blussen, En stromen verzwelgen haar niet. Al bood iemand ook al zijn schatten, Zelfs zijn paleis voor de liefde, Smadelijk wees men hem af!
8 Chorus: Our sister is little and has no breasts. What shall we do for our sister on the day when she is called upon?
Wij hadden een jeugdige zuster, Nog zonder borsten: Wat moesten we met onze zuster doen Wanneer men haar vroeg?
9 If she is a wall, let us build a rampart of silver upon it. If she is a door, let us join it together with boards of cedar.
Was zij een muur Dan konden we er een zilveren borstweer op bouwen; Was zij een poort, We sloten haar af met een cederbalk.
10 Bride to Chorus: I am a wall, and my breasts are like towers, since, in his presence, I have become like one who has discovered peace.
Ja, ik wàs een muur, En torens waren mijn borsten: Juist daarom werd ik in zijn ogen Een toegang van vrede!
11 The peaceful one had a vineyard, in that which held the peoples. He handed it on to the caretakers; a man brought, in exchange for its fruit, a thousand pieces of silver.
Salomon heeft een wijngaard in Báal-Hamon, Hij heeft hem onder de hoede van wachters gesteld; Elk moet voor zijn vruchten Duizend zilveren sikkels betalen.
12 Groom: My vineyard is before me. The thousand is for your peacefulness, and two hundred is for those who care for its fruit.
Mijn wijngaard is van mij alleen, En zijn vrucht is voor mij! Die duizend, Salomon, gun ik u, En de wachters tweehonderd.
13 Bride to Groom: Your friends are attentive to those who have been dwelling in the gardens. Cause me to heed your voice.
O gij, die in de lusthof toeft: De vrienden luisteren; Laat mij horen uw stem, Uw wensen vernemen.
14 Flee away, my beloved, and become like the doe and the young stag upon the mountains of aromatic plants.
Snel, mijn beminde, En doe zoals de gazel, Of het jong van het hert Op de balsembergen!
