Mark 10
1 And rising up, he went from there into the area of Judea beyond the Jordan. And again, the crowd came together before him. And just as he was accustomed to do, again he taught them.
| و از آنجا برخاسته، از آن طرف اردن به نواحی یهودیه آمد. و گروهی باز نزدوی جمع شدند و او برحسب عادت خود، بازبدیشان تعلیم می‌داد. | ۱ |
2 And approaching, the Pharisees questioned him, testing him: “Is it lawful for a man to dismiss his wife?”
| آنگاه فریسیان پیش آمده، از روی امتحان ازاو سوال نمودند که «آیا مرد را طلاق دادن زن خویش جایز است.» | ۲ |
3 But in response, he said to them, “What did Moses instruct you?”
| در جواب ایشان گفت: «موسی شما را چه فرموده است؟» | ۳ |
4 And they said, “Moses gave permission to write a bill of divorce and to dismiss her.”
| گفتند: «موسی اجازت داد که طلاق نامه بنویسند و رهاکنند.» | ۴ |
5 But Jesus responded by saying: “It was due to the hardness of your heart that he wrote that precept for you.
| عیسی در جواب ایشان گفت: «به‌سبب سنگدلی شما این حکم را برای شما نوشت. | ۵ |
6 But from the beginning of creation, God made them male and female.
| لیکن از ابتدای خلقت، خدا ایشان را مرد و زن آفرید. | ۶ |
7 Because of this, a man shall leave behind his father and mother, and he shall cling to his wife.
| از آن جهت باید مرد پدر و مادر خود را ترک کرده، با زن خویش بپیوندد، | ۷ |
8 And these two shall be one in flesh. And so, they are now, not two, but one flesh.
| و این دو یک تن خواهند بود چنانکه از آن پس دو نیستند بلکه یک جسد. | ۸ |
9 Therefore, what God has joined together, let no man separate.”
| پس آنچه خدا پیوست، انسان آن راجدا نکند.» | ۹ |
10 And again, in the house, his disciples questioned him about the same thing.
| و در خانه باز شاگردانش از این مقدمه ازوی سوال نمودند. | ۱۰ |
11 And he said to them: “Whoever dismisses his wife, and marries another, commits adultery against her.
| بدیشان گفت: «هر‌که زن خود را طلاق دهد و دیگری را نکاح کند، بر‌حق وی زنا کرده باشد. | ۱۱ |
12 And if a wife dismisses her husband, and is married to another, she commits adultery.”
| و اگر زن از شوهر خود جداشود و منکوحه دیگری گردد، مرتکب زنا شود.» | ۱۲ |
13 And they brought to him the little children, so that he might touch them. But the disciples admonished those who brought them.
| و بچه های کوچک را نزد او آوردند تاایشان را لمس نماید؛ اما شاگردان آورندگان رامنع کردند. | ۱۳ |
14 But when Jesus saw this, he took offense, and he said to them: “Allow the little ones to come to me, and do not prohibit them. For of such as these is the kingdom of God.
| چون عیسی این را بدید، خشم نموده، بدیشان گفت: «بگذارید که بچه های کوچک نزد من آیند و ایشان را مانع نشوید، زیراملکوت خدا از امثال اینها است. | ۱۴ |
15 Amen I say to you, whoever will not accept the kingdom of God like a little child, will not enter into it.”
| هرآینه به شما می‌گویم هر‌که ملکوت خدا را مثل بچه کوچک قبول نکند، داخل آن نشود.» | ۱۵ |
16 And embracing them, and laying his hands upon them, he blessed them.
| پس ایشان را در آغوش کشید و دست بر ایشان نهاده، برکت داد. | ۱۶ |
17 And when he had departed on the way, a certain one, running up and kneeling before him, asked him, “Good Teacher, what shall I do, so that I may secure eternal life?” (aiōnios g166)
| چون به راه می‌رفت، شخصی دوان دوان آمده، پیش او زانو زده، سوال نمود که «ای استادنیکو چه کنم تا وارث حیات جاودانی شوم؟ (aiōnios g166) | ۱۷ |
18 But Jesus said to him, “Why call me good? No one is good except the one God.
| عیسی بدو گفت: «چرا مرا نیکو گفتی و حال آنکه کسی نیکو نیست جز خدا فقط؟ | ۱۸ |
19 You know the precepts: “Do not commit adultery. Do not kill. Do not steal. Do not speak false testimony. Do not deceive. Honor your father and mother.”
| احکام را می دانی، زنا مکن، قتل مکن، دزدی مکن، شهادت دروغ مده، دغابازی مکن، پدر و مادر خود راحرمت دار.» | ۱۹ |
20 But in response, he said to him, “Teacher, all these I have observed from my youth.”
| او در جواب وی گفت: «ای استاد، این همه را از طفولیت نگاه داشتم.» | ۲۰ |
21 Then Jesus, gazing at him, loved him, and he said to him: “One thing is lacking to you. Go, sell whatever you have, and give to the poor, and then you will have treasure in heaven. And come, follow me.”
| عیسی به وی نگریسته، او را محبت نمود وگفت: «تو را یک چیز ناقص است: برو و آنچه داری بفروش و به فقرا بده که در آسمان گنجی خواهی یافت و بیا صلیب را برداشته، مرا پیروی کن.» | ۲۱ |
22 But he went away grieving, having been greatly saddened by the word. For he had many possessions.
| لیکن او از این سخن ترش رو و محزون گشته، روانه گردید زیرا اموال بسیار داشت. | ۲۲ |
23 And Jesus, looking around, said to his disciples, “How difficult it is for those who have riches to enter into the kingdom of God!”
| آنگاه عیسی گرداگرد خود نگریسته، به شاگردان خود گفت: «چه دشوار است که توانگران داخل ملکوت خدا شوند.» | ۲۳ |
24 And the disciples were astonished at his words. But Jesus, answering again, said to them: “Little sons, how difficult it is for those who trust in money to enter into the kingdom of God!
| چون شاگردانش از سخنان او در حیرت افتادند، عیسی باز توجه نموده، بدیشان گفت: «ای فرزندان، چه دشوار است دخول آنانی که به مال و اموال توکل دارند در ملکوت خدا! | ۲۴ |
25 It is easier for a camel to pass through the eye of a needle, than for the rich to enter into the kingdom of God.”
| سهل تر است که شتر به سوراخ سوزن درآید از اینکه شخص دولتمند به ملکوت خدا داخل شود!» | ۲۵ |
26 And they wondered even more, saying among themselves, “Who, then, can be saved?”
| ایشان بغایت متحیرگشته، با یکدیگر می‌گفتند: «پس که می‌تواندنجات یابد؟» | ۲۶ |
27 And Jesus, gazing at them, said: “With men it is impossible; but not with God. For with God all things are possible.”
| عیسی به ایشان نظر کرده، گفت: «نزد انسان محال است لیکن نزد خدا نیست زیراکه همه‌چیز نزد خدا ممکن است.» | ۲۷ |
28 And Peter began to say to him, “Behold, we have left all things and have followed you.”
| پطرس بدوگفتن گرفت که «اینک ما همه‌چیز را ترک کرده، تورا پیروی کرده‌ایم.» | ۲۸ |
29 In response, Jesus said: “Amen I say to you, There is no one who has left behind house, or brothers, or sisters, or father, or mother, or children, or land, for my sake and for the Gospel,
| عیسی جواب فرمود: «هرآینه به شما می‌گویم کسی نیست که خانه یابرادران یا خواهران یا پدر یا مادر یا زن یا اولاد یااملاک را بجهت من و انجیل ترک کند، | ۲۹ |
30 who will not receive one hundred times as much, now in this time: houses, and brothers, and sisters, and mothers, and children, and land, with persecutions, and in the future age eternal life. (aiōn g165, aiōnios g166)
| جزاینکه الحال در این زمان صد چندان یابد ازخانه‌ها و برادران و خواهران و مادران و فرزندان و املاک با زحمات، و در عالم آینده حیات جاودانی را. (aiōn g165, aiōnios g166) | ۳۰ |
31 But many of the first shall be last, and the last shall be first.”
| اما بسا اولین که آخرین می‌گردندو آخرین اولین.» | ۳۱ |
32 Now they were on the way ascending to Jerusalem. And Jesus went ahead of them, and they were astonished. And those following him were afraid. And again, taking aside the twelve, he began to tell them what was about to happen to him.
| و چون در راه به سوی اورشلیم می‌رفتند وعیسی در جلو ایشان می‌خرامید، در حیرت افتادند و چون از عقب او می‌رفتند، ترس بر ایشان مستولی شد. آنگاه آن دوازده را باز به کنارکشیده، شروع کرد به اطلاع دادن به ایشان از آنچه بر وی وارد می‌شد، | ۳۲ |
33 “For behold, we are going up to Jerusalem, and the Son of man will be handed over to the leaders of the priests, and to the scribes, and the elders. And they will condemn him to death, and they will hand him over to the Gentiles.
| که «اینک به اورشلیم می‌رویم و پسر انسان به‌دست روسای کهنه وکاتبان تسلیم شود و بر وی فتوای قتل دهند و اورا به امتها سپارند، | ۳۳ |
34 And they will mock him, and spit on him, and scourge him, and put him to death. And on the third day, he will rise again.”
| و بر وی سخریه نموده، تازیانه‌اش زنند و آب دهان بر وی افکنده، او راخواهند کشت و روز سوم خواهد برخاست.» | ۳۴ |
35 And James and John, the sons of Zebedee, drew near to him, saying, “Teacher, we wish that whatever we will ask, you would do for us.”
| آنگاه یعقوب و یوحنا دو پسر زبدی نزدوی آمده، گفتند: «ای استاد، می‌خواهیم آنچه ازتو سوال کنیم برای ما بکنی.» | ۳۵ |
36 But he said to them, “What do you want me to do for you?”
| ایشان را گفت: «چه می‌خواهید برای شما بکنم؟» | ۳۶ |
37 And they said, “Grant to us that we may sit, one at your right and the other at your left, in your glory.”
| گفتند: «به ما عطا فرما که یکی به طرف راست و دیگری برچپ تو در جلال تو بنشینیم.» | ۳۷ |
38 But Jesus said to them: “You do not know what you are asking. Are you able to drink from the chalice from which I drink, or to be baptized with the baptism with which I am to be baptized?”
| عیسی ایشان راگفت: «نمی فهمید آنچه می‌خواهید. آیا می‌توانیدآن پیاله‌ای را که من می‌نوشم، بنوشید و تعمیدی را که من می‌پذیرم، بپذیرید؟» | ۳۸ |
39 But they said to him, “We can.” Then Jesus said to them: “Indeed, you shall drink from the chalice, from which I drink; and you shall be baptized with the baptism, with which I am to be baptized.
| وی را گفتند: «می‌توانیم.» عیسی بدیشان گفت: «پیاله‌ای را که من می‌نوشم خواهید آشامید و تعمیدی را که من می‌پذیرم خواهید پذیرفت. | ۳۹ |
40 But to sit at my right, or at my left, is not mine to give to you, but it is for those for whom it has been prepared.”
| لیکن نشستن به‌دست راست و چپ من از آن من نیست که بدهم جز آنانی را که از بهر ایشان مهیا شده است.» | ۴۰ |
41 And the ten, upon hearing this, began to be indignant toward James and John.
| وآن ده نفر چون شنیدند بر یعقوب و یوحنا خشم گرفتند. | ۴۱ |
42 But Jesus, calling them, said to them: “You know that those who seem to be leaders among the Gentiles dominate them, and their leaders exercise authority over them.
| عیسی ایشان را خوانده، به ایشان گفت: «می‌دانید آنانی که حکام امتها شمرده می‌شوند برایشان ریاست می‌کنند و بزرگانشان بر ایشان مسلطند. | ۴۲ |
43 But it is not to be this way among you. Instead, whoever would become greater shall be your minister;
| لیکن در میان شما چنین نخواهد بود، بلکه هر‌که خواهد در میان شما بزرگ شود، خادم شما باشد. | ۴۳ |
44 and whoever will be first among you shall be the servant of all.
| و هر‌که خواهد مقدم بر شما شود، غلام همه باشد. | ۴۴ |
45 So, too, the Son of man has not come so that they would minister to him, but so that he would minister and would give his life as a redemption for many.”
| زیرا که پسر انسان نیز نیامده تامخدوم شود بلکه تا خدمت کند و تا جان خود رافدای بسیاری کند.» | ۴۵ |
46 And they went to Jericho. And as he was setting out from Jericho with his disciples and a very numerous multitude, Bartimaeus, the son of Timaeus, a blind man, sat begging beside the way.
| و وارد اریحا شدند. و وقتی که او باشاگردان خود و جمعی کثیر از اریحا بیرون می‌رفت، بارتیمائوس کور، پسر تیماوس بر کناره راه نشسته، گدایی می‌کرد. | ۴۶ |
47 And when he had heard that it was Jesus of Nazareth, he began to cry out and to say, “Jesus, Son of David, take pity on me.”
| چون شنید که عیسی ناصری است، فریاد کردن گرفت و گفت: «ای عیسی ابن داود بر من ترحم کن.» | ۴۷ |
48 And many admonished him to be quiet. But he cried out all the more, “Son of David, take pity on me.”
| و چندان‌که بسیاری او را نهیب می‌دادند که خاموش شود، زیادتر فریاد برمی آورد که پسر داودا بر من ترحم فرما. | ۴۸ |
49 And Jesus, standing still, instructed him to be called. And they called the blind man, saying to him: “Be at peace. Arise. He is calling you.”
| پس عیسی ایستاده، فرمود تا او را بخوانند. آنگاه آن کور را خوانده، بدو گفتند: «خاطر جمع دار برخیز که تو را می‌خواند.» | ۴۹ |
50 And casting aside his garment, he leapt up and went to him.
| درساعت ردای خود را دور انداخته، بر پا جست ونزد عیسی آمد. | ۵۰ |
51 And in response, Jesus said to him, “What do you want, that I should do for you?” And the blind man said to him, “Master, that I may see.”
| عیسی به وی التفات نموده، گفت: «چه می‌خواهی از بهر تو نمایم؟» کور بدوگفت: «یا سیدی آنکه بینایی یابم.» | ۵۱ |
52 Then Jesus said to him, “Go, your faith has made you whole.” And immediately he saw, and he followed him on the way.
| عیسی بدوگفت: «برو که ایمانت تو را شفا داده است.» درساعت بینا گشته، از عقب عیسی در راه روانه شد. | ۵۲ |
