Job 11

1 Then Sophar the Minaean answered and said,

۱ و صوفر نعماتی در جواب گفت:

2 He that speaks much, should also hear on the other side: or does the fluent speaker think himself to be righteous? blessed [is] the short lived offspring of woman.

۲ «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟

3 Be not a speaker of many words; for is there none to answer you?

۳ آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟

4 For say not, I am pure in my works, and blameless before him.

۴ و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم.

5 But oh that the Lord would speak to you, and open his lips to you!

۵ و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید،

6 Then shall he declare to you the power of wisdom; for it shall be double of that which is with you: and then shall you know, that a just recompence of your sins has come to you from the Lord.

۶ و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است.

7 Will you find out the traces of the Lord? or have you come to the end [of that] which the Almighty has made?

۷ آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟

8 Heaven [is] high; and what will you do? and there are deeper things than those in hell; what do you know? (Sheol h7585)

۸ مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585)

9 Or longer than the measure of the earth, or the breadth of the sea.

۹ پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است.

10 And if he should overthrow all things, who will say to him, What have you done?

۱۰ اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟

11 For he knows the works of transgressors; and when he sees wickedness, he will not overlook [it].

۱۱ زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند.

12 But man vainly buoys himself up with words; and a mortal born of woman [is] like an ass in the desert.

۱۲ ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود.

13 For if you have made your heart pure, and lift up [your] hands towards him;

۱۳ اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی،

14 if there is any iniquity in your hands, put if far from you, and let not unrighteousness lodge in your habitation.

۱۴ اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود.

15 For thus shall your countenance shine again, as pure water; and you shall dive yourself of uncleanness, and shall not fear.

۱۵ پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید.

16 And you shall forget trouble, as a wave that has passed by; and you shall not be scared.

۱۶ زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد،

17 And your prayer [shall be] as the morning star, and life shall arise to you [as] from the noonday.

۱۷ و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت.

18 And you shall be confident, because you have hope; and peace shall dawn to you from out of anxiety and care.

۱۸ و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید.

19 For you shall be at ease, and there shall be no one to fight against you; and many shall charge, and make supplication to you.

۱۹ و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود.

20 But safety shall fail them; for their hope is destruction, and the eyes of the ungodly shall waste away.

۲۰ لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.»