Job 10

1 Weary in my soul, I will pour my words with groans upon him: I will speak being straitened in the bitterness of my soul.

Tedis al mia animo mia vivo; Mi fordonos min al mia plendado; Mi parolos en la malĝojeco de mia animo.

2 And I will say to the Lord, Do not teach me to be impious; and therefore have you thus judged me?

Mi diros al Dio: Ne kondamnu min, Sciigu al mi, pro kio Vi malpacas kontraŭ mi.

3 Is it good before you if I be unrighteous? for you have disowned the work of your hands, and attended to the counsel of the ungodly.

Ĉu Vi trovas tion bona, ke Vi turmentas, Ke Vi forpuŝas la laboritaĵon de Viaj manoj, Sendas brilon sur la entreprenon de malpiuloj?

4 Or do you see as a mortal sees? or will you look as a man sees?

Ĉu Vi havas okulojn karnajn, Kaj ĉu Vi rigardas, kiel homo rigardas?

5 Or is your life human, or your years [the years] of a man,

Ĉu Viaj tagoj estas kiel la tagoj de homo, Aŭ ĉu Viaj jaroj estas kiel la vivtempo de homo,

6 that you have enquired into mine iniquity, and searched out my sins?

Ke Vi serĉas mian kulpon Kaj penas trovi mian pekon,

7 For you know that I have not committed iniquity: but who is he that can deliver out of your hands?

Kvankam Vi scias, ke mi ne estas malbonagulo, Sed el Via mano neniu povas savi?

8 Your hands have formed me and made me; afterwards you did change [your mind], and strike me.

Viaj manoj min formis kaj faris min tutan ĉirkaŭe, Kaj tamen Vi min pereigas!

9 Remember that you have made me [as] clay, and you do turn me again to earth.

Rememoru, ke kiel argilon Vi min prilaboris; Kaj Vi returne faros min polvo.

10 Hast you not poured me out like milk, and curdled me like cheese?

Vi elverŝis ja min kiel lakton, Kaj kiel fromaĝon Vi min kundensigis.

11 And you did clothe me with skin and flesh, and frame me with bones and sinews.

Per haŭto kaj karno Vi min vestis, Per ostoj kaj tendenoj Vi min plektis.

12 And you did bestow upon me life and mercy, and your oversight has preserved my spirit.

Vivon kaj bonon Vi donis al mi, Kaj Via prizorgado gardis mian spiriton.

13 Having these things in yourself, I know that you can do all things; for nothing is impossible with you.

Sed ĉi tion Vi kaŝis en Via koro; Mi scias, ke Vi tion intencis:

14 And if I should sin, you watch me; and you have not cleared me from iniquity.

Se mi pekos, Vi tion rimarkos sur mi, Kaj mian pekon Vi ne lasos senpuna.

15 Or if I should be ungodly, woe is me: and if I should be righteous, I can’t lift myself up, for I am full of dishonour.

Se mi agis malbone, ve al mi! Se mi estas prava, mi ne povas tamen levi mian kapon, Estante tute humiligita Kaj vidante mian mizeron.

16 For I am hunted like a lion for slaughter; for again you have changed and are terribly destroying me;

Se ĝi leviĝas, Vi ĉasas min kiel leono, Kaj denove montras sur mi Vian mirindan potencon.

17 renewing against me my torture: and you have dealt with me in great anger, and you have brought trials upon me.

Vi elmetas kontraŭ mi novajn atestojn, Plifortigas Vian koleron kontraŭ mi; Nova armeo min atakas.

18 Why then did you bring me out of the womb? and why did I not die, and no eye see me,

Por kio Vi elirigis min el la ventro? Ho, se mi estus pereinta, ke nenies okulo min vidu!

19 and I become as if I had not been? for why was I not carried from the womb to the grave?

Tiam mi estus kiel ne estinta; El la ventro mi estus transportita en la tombon.

20 Is not the time of my life short? suffer me to rest a little,

Mia vivo estas ja mallonga; Ĉesu do, lasu min libera, por ke mi iom revigliĝu,

21 before I go whence I shall not return, to a land of darkness and gloominess;

Antaŭ ol mi foriros senrevene En la landon de mallumo kaj de morta ombro,

22 to a land of perpetual darkness, where there is no light, neither [can any one] see the life of mortals.

En la landon, kie la lumo estas kiel mallumo, Kie estas morta ombro kaj senordeco, Kie estas lume kiel en mallumego.