Psalms 5
1 For the end, a Psalm of David, concerning her that inherits. Hearken to my words, O Lord, attend to my cry.
Przewodnikowi chóru, na Nechylot. Psalm Dawida. Nakłoń ucha ku moim słowom, PANIE, zważ na moje westchnienie.
2 Attend to the voice of my supplication, my King, and my God: for to thee, O Lord, will I pray.
Słuchaj pilnie głosu mego wołania, mój Królu i mój Boże, bo się do ciebie modlę.
3 In the morning thou shalt hear my voice: in the morning will I wait upon thee, and will look up.
PANIE, z rana usłyszysz mój głos, z rana zaniosę do ciebie [modlitwę] i będę czekał.
4 For thou art not a god that desires iniquity; neither shall the worker of wickedness dwell with thee.
Ty bowiem nie jesteś Bogiem, który miłuje nieprawość, zły z tobą nie zamieszka.
5 Neither shall the transgressors continue in thy sight: thou hatest, O Lord, all them that work iniquity.
Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.
6 Thou wilt destroy all that speak falsehood: the Lord abhors the bloody and deceitful man.
Wytracisz tych, którzy mówią kłamstwa. PAN brzydzi się człowiekiem krwawym i podstępnym.
7 But I will enter into thine house in the multitude of thy mercy: I will worship in thy fear toward thy holy temple.
Lecz ja dzięki obfitości twego miłosierdzia wejdę do twego domu, oddam pokłon przed twoim świętym przybytkiem w twojej bojaźni.
8 Lead me, O Lord, in thy righteousness because of mine enemies; make my way plain before thy face.
Prowadź mnie, PANIE, w swojej sprawiedliwości ze względu na moich wrogów; wyprostuj przede mną twoją drogę.
9 For there is no truth in their mouth; their heart is vain; their throat is an open sepulchre; with their tongues they have used deceit.
Bo w ich ustach nie ma szczerości, ich wnętrze pełne przewrotności, ich gardło jest grobem otwartym, swoim językiem pochlebiają.
10 Judge them, O God; let them fail of their counsels: cast them out according to the abundance of their ungodliness; for they have provoked thee, O Lord.
Spustosz ich, Boże! Niech upadną przez własne zamiary. Z powodu ich licznych występków odtrąć ich, ponieważ buntują się przeciwko tobie.
11 But let all that trust on thee be glad in thee: they shall exult for ever, and thou shalt dwell among them; and all that love thy name shall rejoice in thee.
Lecz niech się radują wszyscy, którzy tobie ufają; niech zawsze wykrzykują [z radości], bo ty będziesz ich osłaniał. Niech rozradują się w tobie ci, którzy miłują twoje imię.
12 For thou, Lord, shalt bless the righteous: thou hast compassed us as with a shield of favour.
Ty bowiem, PANIE, będziesz błogosławił sprawiedliwego, osłonisz go dobrocią jak tarczą.
