Hebrews 3
1 For this reason, holy brothers, marked out to have a part in heaven, give thought to Jesus the representative and high priest of our faith;
Bunun için, göksel çağrıya ortak olan kutsal kardeşlerim, dikkatinizi açıkça benimsediğimiz inancın elçisi ve başkâhini İsa'ya çevirin.
2 Who kept faith with God who gave him his place, even as Moses did in all his house.
Musa Tanrı'nın bütün evinde Tanrı'ya nasıl sadık kaldıysa, İsa da kendisini görevlendirene sadıktır.
3 And it was right for this man to have more honour than Moses, even as the builder of a house has more honour than the house.
Evi yapan nasıl evden daha çok saygı görürse, İsa da Musa'dan daha büyük yüceliğe layık sayıldı.
4 For every house has a builder; but the builder of all things is God.
Her evin bir yapıcısı vardır, her şeyin yapıcısı ise Tanrı'dır.
5 And Moses certainly kept faith as a servant, in all his house, and as a witness of those things which were to be said later;
Musa, gelecekte söylenecek sözlere tanıklık etmek için Tanrı'nın bütün evinde bir hizmetkâr olarak sadık kaldı.
6 But Christ as a son, over his house; whose house are we, if we keep our hearts fixed in the glad and certain hope till the end.
Oysa Mesih, O'nun evi üzerinde yetkili oğul olarak sadıktır. Eğer cesaretimizi ve övündüğümüz umudu gevşemeden sonuna dek sürdürürsek, O'nun evi biziz.
7 And so, as the Holy Spirit says, Today if you let his voice come to your ears,
Bu nedenle, Kutsal Ruh'un dediği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı, Çölde O'nu sınadığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
8 Be not hard of heart, as when you made me angry, on the day of testing in the waste land,
9 When your fathers put me to the test, and saw my works for forty years.
Atalarınız beni orada sınayıp denediler Ve kırk yıl boyunca yaptıklarımı gördüler.
10 So that I was angry with this generation, and I said, Their hearts are in error at all times, and they have no knowledge of my ways;
Bu nedenle o kuşağa darıldım Ve dedim ki, ‘Yürekleri hep kötüye sapar, Yollarımı öğrenmediler.
11 And being angry I made an oath, saying, They may not come into my rest.
Öfkelendiğimde ant içtiğim gibi, Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’”
12 My brothers, take care that there is not by chance in any one of you an evil heart without belief, turning away from the living God:
Ey kardeşler, hiçbirinizde diri Tanrı'yı terk eden kötü, imansız bir yüreğin bulunmamasına dikkat edin.
13 But give comfort to one another every day as long as it is still Today; so that no one among you may be made hard by the deceit of sin:
“Gün bugündür” denildikçe birbirinizi her gün yüreklendirin. Öyle ki, hiçbirinizin yüreği günahın aldatıcılığıyla nasırlaşmasın.
14 For if we keep the substance of the faith which we had at the start, even till the end, we have a part with Christ;
Çünkü Mesih'e ortak olduk. Yalnız başlangıçtaki güvenimizi gevşemeden sonuna dek sürdürmeliyiz.
15 As it is said, Today if you will let his voice come to your ears, be not hard of heart, as when you made him angry.
Yukarıda belirtildiği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.”
16 Who made him angry when his voice came to them? was it not all those who came out of Egypt with Moses?
O'nun sesini işitip başkaldıran kimlerdi? Musa önderliğinde Mısır'dan çıkanların hepsi değil mi?
17 And with whom was he angry for forty years? was it not with those who did evil, who came to their deaths in the waste land?
Tanrı kimlere kırk yıl dargın kaldı? Günah işleyip cesetleri çöle serilenlere değil mi?
18 And to whom did he make an oath that they might not come into his rest? was it not to those who went against his orders?
Sözünü dinlemeyenler dışında kendi huzur diyarına kimlerin girmeyeceğine ant içti?
19 So we see that they were not able to go in because they had no belief.
Görüyoruz ki, imansızlıklarından ötürü oraya giremediler.
