< 2 Samuel 22 >

1 And David sang this song to the LORD on the day the LORD had delivered him from the hand of all his enemies and from the hand of Saul.
David kvad dette kvædet åt Herren då Herren hadde frelst honom frå alle uvenerne sine, og frå Saul:
2 He said: “The LORD is my rock, my fortress, and my deliverer.
«Herren er mitt berg og mi festning og min frelsar.
3 My God is my rock, in whom I take refuge, my shield, and the horn of my salvation. My stronghold, my refuge, and my Savior, You save me from violence.
Gud er mitt berg som eg flyr til! Min skjold og mitt frelseshorn Mi høge borg! mi livd! Frelsaren min som friar meg ifrå vald!
4 I will call upon the LORD, who is worthy to be praised; so shall I be saved from my enemies.
Eg kallar på Herren, den høglova: Frå fiendarne mine frelsar han meg.
5 For the waves of death engulfed me; the torrents of chaos overwhelmed me.
Daudens brot og brand kringsette meg. Straumar av vondskap skræmde meg.
6 The cords of Sheol entangled me; the snares of death confronted me. (Sheol h7585)
Helheims reip var snørde ikring meg. Daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
7 In my distress I called upon the LORD; I cried out to my God. And from His temple He heard my voice, and my cry for help reached His ears.
Men Herren kalla eg på i mi trengsla, eg ropa til min Gud. Han høyrde frå templet sitt røysti mi, mitt rop rakk fram til øyro hans.
8 Then the earth shook and quaked; the foundations of the heavens trembled; they were shaken because He burned with anger.
Jordi skok seg og skalv, himmelens grunnvollar dirra, Dei skok seg, for harmen hans loga upp:
9 Smoke rose from His nostrils, and consuming fire came from His mouth; glowing coals blazed forth.
Røyk steig upp frå nasen hans, eld frå munnen hans åt ikring seg, gloande kol loga frå honom.
10 He parted the heavens and came down with dark clouds beneath His feet.
Han lægde himmelen og steig ned, med kolmyrker under føterne sine.
11 He mounted a cherub and flew; He soared on the wings of the wind.
Han for fram på kerub og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
12 He made darkness a canopy around Him, a gathering of water and thick clouds.
Myrkret gjorde han til åklæde kring seg, tjeldet hans var myrke vatn, tjukke skyer.
13 From the brightness of His presence coals of fire blazed forth.
Frå glansen fyre andlitet hans brann gloande kol.
14 The LORD thundered from heaven; the voice of the Most High resounded.
Herren tora i himmelen, den Høgste let høyra si røyst:
15 He shot His arrows and scattered the foes; He hurled lightning and routed them.
Pilerne sine skaut han og spreidde deim, eldingar sende han og fortulla deim.
16 The channels of the sea appeared, and the foundations of the world were exposed at the rebuke of the LORD, at the blast of the breath of His nostrils.
Djupålarne i havet kom upp i dagen, grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved Herrens trugsmål, ved andepusten frå hans nase.
17 He reached down from on high and took hold of me; He drew me out of deep waters.
Han rette ut handi frå høgdi og greip meg, han drog meg upp or store vatn.
18 He rescued me from my powerful enemy, from foes too mighty for me.
Han frelste meg frå min megtige fiende, frå uvenern’ mine, dei var meg for sterke.
19 They confronted me in my day of calamity, but the LORD was my support.
Dei for imot meg på motgangsdagen; men Herren vart studnaden min.
20 He brought me out into the open; He rescued me because He delighted in me.
Han førde meg ut i vidt rom. Han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
21 The LORD has rewarded me according to my righteousness; He has repaid me according to the cleanness of my hands.
Herren gjorde med meg etter rettferdi mi, han lønte meg etter reinleiken i henderne mine.
22 For I have kept the ways of the LORD and have not wickedly departed from my God.
For eg tok vare på Herrens vegar, fall ikkje i vondskap frå min Gud.
23 For all His ordinances are before me; I have not disregarded His statutes.
Nei, alle hans rettar hadde eg for auga, bodordi hans veik eg ikkje ifrå.
24 And I have been blameless before Him and kept myself from iniquity.
So var eg ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
25 So the LORD has repaid me according to my righteousness, according to my cleanness in His sight.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken min for hans augo.
26 To the faithful You show Yourself faithful, to the blameless You show Yourself blameless;
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande kjempa ulastande.
27 to the pure You show Yourself pure, but to the crooked You show Yourself shrewd.
Mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde syner du deg rang.
28 You save an afflicted people, but Your eyes are on the haughty to bring them down.
For du frelsar arme folk, men augo dine er mot dei ovmodige til å tvinga deim ned.
29 For You, O LORD, are my lamp; the LORD lights up my darkness.
For du er mi lampa, Herre, og Herren gjer myrkret mitt bjart.
30 For in You I can charge an army; with my God I can scale a wall.
Ved deg eg renner mot herflokkar, ved min Gud stormar eg murar.
31 As for God, His way is perfect; the word of the LORD is flawless. He is a shield to all who take refuge in Him.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
32 For who is God besides the LORD? And who is the Rock except our God?
For kven er Gud forutan Herren? Kven er eit berg utan vår Gud?
33 God is my strong fortress and He makes my way clear.
Gud, han som gyrder meg med kraft, og leider den ulastande på hans veg,
34 He makes my feet like those of a deer and stations me upon the heights.
som gjev meg føter liksom hindarne, og set meg upp på høgderne mine,
35 He trains my hands for battle; my arms can bend a bow of bronze.
som lærer henderne mine upp til strid, so armarne spenner koparbogen.
36 You have given me Your shield of salvation, and Your gentleness exalts me.
Du gav meg frelsa di til skjold, og småminkingi di ho gjorde meg stor.
37 You broaden the path beneath me so that my ankles do not give way.
Du gjorde rom for stigi mine, og oklo mine vagga ikkje.
38 I pursued my enemies and destroyed them; I did not turn back until they were consumed.
Eg forfylgde fiendarne mine og tynte deim. Eg vende ikkje um fyrr eg fekk gjort ende på deim.
39 I devoured and crushed them so they could not rise; they have fallen under my feet.
Eg gjorde ende på deim og slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg. Dei fall under føterne mine.
40 You have armed me with strength for battle; You have subdued my foes beneath me.
Du gyrde meg med kraft til striden. Du bøygde motmennern’ mine under meg.
41 You have made my enemies retreat before me; I put an end to those who hated me.
Fiendarne mine let du snu ryggen til meg, deim som hatar meg, rudde eg ut.
42 They looked, but there was no one to save them— to the LORD, but He did not answer.
Dei såg seg um - men ingen frelste - til Herren, men han svara deim ikkje.
43 I ground them as the dust of the earth; I crushed and trampled them like mud in the streets.
Eg smuldra deim som dust på jordi; som søyla på gator krasa eg deim; eg trakka deim ned.
44 You have delivered me from the strife of my people; You have preserved me as the head of nations; a people I had not known shall serve me.
Du frelste meg ut or mitt folks ufred, til hovud for heidningar vara du meg; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
45 Foreigners cower before me; when they hear me, they obey me.
Ukjende folk smeikte for meg, ved gjetordet um meg lydde dei meg.
46 Foreigners lose heart and come trembling from their strongholds.
Ja, framandfolk visna av, gjekk skjelvande ut or borgerne sine.
47 The LORD lives, and blessed be my Rock! And may God, the Rock of my salvation, be exalted—
Herren liver! lova vere han, mitt berg! Ja, upphøgd vere Gud, mitt frelse-berg,
48 the God who avenges me and brings down nations beneath me,
Gud som gjev meg hemn, legg folkeslag under meg
49 who frees me from my enemies. You exalt me above my foes; You rescue me from violent men.
og fører meg ut frå fiendarne mine! Ja - du som lyfter meg høgt yver motmennern’ mine og bergar meg undan frå valdsmanns hand!
50 Therefore I will praise You, O LORD, among the nations; I will sing praises to Your name.
Difor, Herre, vil eg prisa deg millom heidningarn’, og lovsyngja ditt namn.
51 Great salvation He brings to His king. He shows loving devotion to His anointed, to David and his descendants forever.”
For han gjer kongen sin sigersæl, gjer miskunn mot honom han salva, mot David og ætti hans til æveleg tid.»

< 2 Samuel 22 >