Mark 10
1 And he arose and went thence into the borders of Judea, by the other side of the Jordan. And the multitudes again came together to him; and, as his custom was, he taught them again.
| و از آنجا برخاسته، از آن طرف اردن به نواحی یهودیه آمد. و گروهی باز نزدوی جمع شدند و او برحسب عادت خود، بازبدیشان تعلیم می‌داد. | ۱ |
2 And the Pharisees came to him, and that they might tempt him, asked him the question: Is it lawful for a man to put away his wife?
| آنگاه فریسیان پیش آمده، از روی امتحان ازاو سوال نمودند که «آیا مرد را طلاق دادن زن خویش جایز است.» | ۲ |
3 He answered and said to them: What commandment did Moses give you?
| در جواب ایشان گفت: «موسی شما را چه فرموده است؟» | ۳ |
4 They replied: Moses permitted us to write a bill of divorce, and put her away.
| گفتند: «موسی اجازت داد که طلاق نامه بنویسند و رهاکنند.» | ۴ |
5 And Jesus answered and said to them: On account of the hardness of your hearts, he wrote this commandment for you.
| عیسی در جواب ایشان گفت: «به‌سبب سنگدلی شما این حکم را برای شما نوشت. | ۵ |
6 But from the beginning of the creation, God made them male and female.
| لیکن از ابتدای خلقت، خدا ایشان را مرد و زن آفرید. | ۶ |
7 For this cause shall a man leave his father and mother, and shall be joined to his wife;
| از آن جهت باید مرد پدر و مادر خود را ترک کرده، با زن خویش بپیوندد، | ۷ |
8 and the two shall be one flesh. So, then, they are no longer two, but one flesh.
| و این دو یک تن خواهند بود چنانکه از آن پس دو نیستند بلکه یک جسد. | ۸ |
9 Therefore, what God has joined together, let not man put asunder.
| پس آنچه خدا پیوست، انسان آن راجدا نکند.» | ۹ |
10 And in the house, his disciples again asked him about the same matter.
| و در خانه باز شاگردانش از این مقدمه ازوی سوال نمودند. | ۱۰ |
11 And he said to them: Whoever puts away his wife, and marries another, commits adultery against her;
| بدیشان گفت: «هر‌که زن خود را طلاق دهد و دیگری را نکاح کند، بر‌حق وی زنا کرده باشد. | ۱۱ |
12 and if a woman puts away her husband, and is married to another, she commits adultery.
| و اگر زن از شوهر خود جداشود و منکوحه دیگری گردد، مرتکب زنا شود.» | ۱۲ |
13 And they brought little children to him, that he might touch them: but his disciples rebuked those who brought them.
| و بچه های کوچک را نزد او آوردند تاایشان را لمس نماید؛ اما شاگردان آورندگان رامنع کردند. | ۱۳ |
14 And when Jesus saw it, he was displeased, and said to them: Let the little children come to me, and forbid them not; for of such is the kingdom of God.
| چون عیسی این را بدید، خشم نموده، بدیشان گفت: «بگذارید که بچه های کوچک نزد من آیند و ایشان را مانع نشوید، زیراملکوت خدا از امثال اینها است. | ۱۴ |
15 Verily I say to you, Whoever will not receive the kingdom of God as a little child, shall not enter into it.
| هرآینه به شما می‌گویم هر‌که ملکوت خدا را مثل بچه کوچک قبول نکند، داخل آن نشود.» | ۱۵ |
16 And he took them in his arms, laid his hands on them, and blessed them.
| پس ایشان را در آغوش کشید و دست بر ایشان نهاده، برکت داد. | ۱۶ |
17 And as he was going forth into the road, one ran and bowed the knee to him, and asked him: Good Teacher, what shall I do that I may inherit eternal life? (aiōnios g166)
| چون به راه می‌رفت، شخصی دوان دوان آمده، پیش او زانو زده، سوال نمود که «ای استادنیکو چه کنم تا وارث حیات جاودانی شوم؟ (aiōnios g166) | ۱۷ |
18 Jesus said to him: Why do you call me good? None is good but one, that is God.
| عیسی بدو گفت: «چرا مرا نیکو گفتی و حال آنکه کسی نیکو نیست جز خدا فقط؟ | ۱۸ |
19 You know the commandments, You shall not commit adultery; You shall not kill; You shall not steal; You shall not give false testimony; You shall not defraud; Honor your father and mother.
| احکام را می دانی، زنا مکن، قتل مکن، دزدی مکن، شهادت دروغ مده، دغابازی مکن، پدر و مادر خود راحرمت دار.» | ۱۹ |
20 He answered and said to him: Teacher, all these I have kept from my youth.
| او در جواب وی گفت: «ای استاد، این همه را از طفولیت نگاه داشتم.» | ۲۰ |
21 And Jesus, looking on him, loved him, and said to him: One thing you lack; go, sell whatever you have, and give to the poor, and you shall have treasure in heaven: and come, take up the cross, and follow me.
| عیسی به وی نگریسته، او را محبت نمود وگفت: «تو را یک چیز ناقص است: برو و آنچه داری بفروش و به فقرا بده که در آسمان گنجی خواهی یافت و بیا صلیب را برداشته، مرا پیروی کن.» | ۲۱ |
22 But becoming sad at that saying, he went away sorrowful: for he had great possessions.
| لیکن او از این سخن ترش رو و محزون گشته، روانه گردید زیرا اموال بسیار داشت. | ۲۲ |
23 And Jesus looked around, and said to his disciples: With what difficulty will those who have riches enter into the kingdom of God!
| آنگاه عیسی گرداگرد خود نگریسته، به شاگردان خود گفت: «چه دشوار است که توانگران داخل ملکوت خدا شوند.» | ۲۳ |
24 And his disciples were amazed at his words. But Jesus, answering again, said to them: Children, how hard it is for those who trust in riches to enter the kingdom of God!
| چون شاگردانش از سخنان او در حیرت افتادند، عیسی باز توجه نموده، بدیشان گفت: «ای فرزندان، چه دشوار است دخول آنانی که به مال و اموال توکل دارند در ملکوت خدا! | ۲۴ |
25 It is easier for a camel to go through the eye of a needle, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
| سهل تر است که شتر به سوراخ سوزن درآید از اینکه شخص دولتمند به ملکوت خدا داخل شود!» | ۲۵ |
26 And they were astonished beyond measure, and said among themselves: Who, then, can be saved?
| ایشان بغایت متحیرگشته، با یکدیگر می‌گفتند: «پس که می‌تواندنجات یابد؟» | ۲۶ |
27 Jesus looked on them and said: With men this is impossible, but not with God; for with God all things are possible.
| عیسی به ایشان نظر کرده، گفت: «نزد انسان محال است لیکن نزد خدا نیست زیراکه همه‌چیز نزد خدا ممکن است.» | ۲۷ |
28 And Peter began to say to him: Behold, we have left all and followed thee.
| پطرس بدوگفتن گرفت که «اینک ما همه‌چیز را ترک کرده، تورا پیروی کرده‌ایم.» | ۲۸ |
29 And Jesus answering, said: Verily I say to you, There is no one that has left house, or brothers, or sisters, or father, or mother, or wife, or children, or lands, for my sake, and for the sake of the gospel,
| عیسی جواب فرمود: «هرآینه به شما می‌گویم کسی نیست که خانه یابرادران یا خواهران یا پدر یا مادر یا زن یا اولاد یااملاک را بجهت من و انجیل ترک کند، | ۲۹ |
30 who shall not receive a hundred-fold, now in this time, houses and brothers and sisters and mothers and children and lands, with persecutions; and in the age to come, eternal life. (aiōn g165, aiōnios g166)
| جزاینکه الحال در این زمان صد چندان یابد ازخانه‌ها و برادران و خواهران و مادران و فرزندان و املاک با زحمات، و در عالم آینده حیات جاودانی را. (aiōn g165, aiōnios g166) | ۳۰ |
31 But many that are first shall be last; and the last first.
| اما بسا اولین که آخرین می‌گردندو آخرین اولین.» | ۳۱ |
32 And they were in the road going up to Jerusalem; and Jesus went before them; and they were amazed, and as they followed, they were afraid. And again taking the twelve aside, he began to tell them what was about to befall him.
| و چون در راه به سوی اورشلیم می‌رفتند وعیسی در جلو ایشان می‌خرامید، در حیرت افتادند و چون از عقب او می‌رفتند، ترس بر ایشان مستولی شد. آنگاه آن دوازده را باز به کنارکشیده، شروع کرد به اطلاع دادن به ایشان از آنچه بر وی وارد می‌شد، | ۳۲ |
33 Behold, we are going up to Jerusalem, and the Son of man will be delivered to the chief priests and the scribes, and they will condemn him to death, and deliver him to the Gentiles;
| که «اینک به اورشلیم می‌رویم و پسر انسان به‌دست روسای کهنه وکاتبان تسلیم شود و بر وی فتوای قتل دهند و اورا به امتها سپارند، | ۳۳ |
34 and they will deride him, and scourge him, and spit upon him, and kill him, and on the third day he will rise again.
| و بر وی سخریه نموده، تازیانه‌اش زنند و آب دهان بر وی افکنده، او راخواهند کشت و روز سوم خواهد برخاست.» | ۳۴ |
35 And James and John the sons of Zebedee came to him, and said: Teacher, we desire you to do for us whatever we shall ask.
| آنگاه یعقوب و یوحنا دو پسر زبدی نزدوی آمده، گفتند: «ای استاد، می‌خواهیم آنچه ازتو سوال کنیم برای ما بکنی.» | ۳۵ |
36 He said to them: What do you wish me to do for you?
| ایشان را گفت: «چه می‌خواهید برای شما بکنم؟» | ۳۶ |
37 They said to him: Grant to us that we may sit, one on thy right hand, and one on thy left, in thy glory.
| گفتند: «به ما عطا فرما که یکی به طرف راست و دیگری برچپ تو در جلال تو بنشینیم.» | ۳۷ |
38 Jesus said to them: You know not what you ask. Are you able to drink the cup that I drink, and to be immersed with the immersion with which I am immersed?
| عیسی ایشان راگفت: «نمی فهمید آنچه می‌خواهید. آیا می‌توانیدآن پیاله‌ای را که من می‌نوشم، بنوشید و تعمیدی را که من می‌پذیرم، بپذیرید؟» | ۳۸ |
39 They said to him: We are able. Jesus said to them: You shall drink the cup that I drink, and you shall be immersed with the immersion with which I am immersed.
| وی را گفتند: «می‌توانیم.» عیسی بدیشان گفت: «پیاله‌ای را که من می‌نوشم خواهید آشامید و تعمیدی را که من می‌پذیرم خواهید پذیرفت. | ۳۹ |
40 But to sit on my right hand and on my left, is not mine to give; but it shall be given to those for whom it is prepared.
| لیکن نشستن به‌دست راست و چپ من از آن من نیست که بدهم جز آنانی را که از بهر ایشان مهیا شده است.» | ۴۰ |
41 And when the ten heard it, they began to be displeased with James and John.
| وآن ده نفر چون شنیدند بر یعقوب و یوحنا خشم گرفتند. | ۴۱ |
42 But Jesus called them to him, and said to them: You know that those who think they rule the Gentiles, act as lords over them; and their great men exercise authority over them.
| عیسی ایشان را خوانده، به ایشان گفت: «می‌دانید آنانی که حکام امتها شمرده می‌شوند برایشان ریاست می‌کنند و بزرگانشان بر ایشان مسلطند. | ۴۲ |
43 But it shall not be so among you. But whoever desires to be great among you, shall be your minister;
| لیکن در میان شما چنین نخواهد بود، بلکه هر‌که خواهد در میان شما بزرگ شود، خادم شما باشد. | ۴۳ |
44 and whoever among you desires to be first, shall be servant of all.
| و هر‌که خواهد مقدم بر شما شود، غلام همه باشد. | ۴۴ |
45 For the Son of man came not to be ministered to, but to minister, and to give his life a ransom for many.
| زیرا که پسر انسان نیز نیامده تامخدوم شود بلکه تا خدمت کند و تا جان خود رافدای بسیاری کند.» | ۴۵ |
46 And they came to Jericho: and as he was going out of Jericho, with his disciples and a great multitude, blind Bartimæus, the son of Timæus, was sitting on the roadside, begging.
| و وارد اریحا شدند. و وقتی که او باشاگردان خود و جمعی کثیر از اریحا بیرون می‌رفت، بارتیمائوس کور، پسر تیماوس بر کناره راه نشسته، گدایی می‌کرد. | ۴۶ |
47 And when he heard that it was Jesus the Nazarene, he began to cry out and say: Jesus, son of David, have mercy on me!
| چون شنید که عیسی ناصری است، فریاد کردن گرفت و گفت: «ای عیسی ابن داود بر من ترحم کن.» | ۴۷ |
48 And many rebuked him, that he should be silent. But he cried out yet the more: Son of David, have mercy on me!
| و چندان‌که بسیاری او را نهیب می‌دادند که خاموش شود، زیادتر فریاد برمی آورد که پسر داودا بر من ترحم فرما. | ۴۸ |
49 And Jesus stood still, and commanded him to be called. And they called the blind man, and said to him: Take courage; arise, he calls you.
| پس عیسی ایستاده، فرمود تا او را بخوانند. آنگاه آن کور را خوانده، بدو گفتند: «خاطر جمع دار برخیز که تو را می‌خواند.» | ۴۹ |
50 And throwing away his mantle, he arose, and came to Jesus.
| درساعت ردای خود را دور انداخته، بر پا جست ونزد عیسی آمد. | ۵۰ |
51 And Jesus answered and said to him: What do you wish me to do for you? The blind man said to him: Rabboni, that I may receive my sight.
| عیسی به وی التفات نموده، گفت: «چه می‌خواهی از بهر تو نمایم؟» کور بدوگفت: «یا سیدی آنکه بینایی یابم.» | ۵۱ |
52 And Jesus said to him: Go, your faith has saved you. And he immediately received his sight, and followed Jesus on the road.
| عیسی بدوگفت: «برو که ایمانت تو را شفا داده است.» درساعت بینا گشته، از عقب عیسی در راه روانه شد. | ۵۲ |
