Psalms 10
1 Why standest thou afar off, O Jehovah? Why hidest thou thyself in times of trouble?
Ya Rəbb, nə üçün uzaqda durmusan? Mən dara düşəndə niyə gizlənirsən?
2 In the pride of the wicked the poor is hotly pursued; Let them be taken in the devices that they have conceived.
Pislər təkəbbürlə məzlumları təqib edir, Öz qurduqları fəndlərə özləri düşür.
3 For the wicked boasteth of his heart’s desire, And the covetous renounceth, [yea], contemneth Jehovah.
Pis insan könlünün istəkləri ilə fəxr edir, Acgöz Rəbbə xor baxır, Ona küfr edir.
4 The wicked, in the pride of his countenance, [saith], He will not require [it]. All his thoughts are, There is no God.
Təkəbbürlü, pis insan Allahı axtarmaz, «Allah yoxdur» deyə düşünər.
5 His ways are firm at all times; Thy judgments are far above out of his sight: As for all his adversaries, he puffeth at them.
Belə insan həmişə uğur qazanar, Bütün düşmənlərinə xor baxar. Sənin hökmlərinsə onun dərrakəsindən çox uzaqdır.
6 He saith in his heart, I shall not be moved; To all generations I shall not be in adversity.
Ürəyində deyir: «Sarsılmaram, Heç zaman fəlakətə düşmərəm».
7 His mouth is full of cursing and deceit and oppression: Under his tongue is mischief and iniquity.
Onun ağzı lənətlə, hiylə ilə, hədə ilə doludur, Dilinin altında zülm və şər var.
8 He sitteth in the lurking-places of the villages; In the secret places doth he murder the innocent; His eyes are privily set against the helpless.
Kəndlərdə pusqu yerlərini qurar, Günahsızları xəlvətcə öldürər. Biçarəyə göz qoyub gizlicə güdər,
9 He lurketh in secret as a lion in his covert; He lieth in wait to catch the poor: He doth catch the poor, when he draweth him in his net.
Yuvasında oturmuş aslan kimi gizli yerdə pusqu qurar, Məzlumu tutmaq üçün güdər, Toruna salıb onu tutar.
10 He croucheth, he boweth down, And the helpless fall by his strong ones.
Biçarələrin başından basıb qəddini qırar, Onlar bu pis adamın əlindən yıxılar.
11 He saith in his heart: God hath forgotten; He hideth his face, he will never see it.
Pis adam belə düşünər: «Allah məni yaddan çıxarıb, Heç vaxt görməz, çünki mənə göz yumub».
12 Arise, O Jehovah; O God, lift up thy hand: Forget not the poor.
Ya Rəbb, qalx, ey Allah, onlara əl qaldır! Unutma məzlumları!
13 Wherefore doth the wicked contemn God, And say in his heart, Thou wilt not require [it]?
Niyə pis insan Allaha küfr etsin? Niyə ürəyində «məndən əvəzini çıxmaz» desin?
14 Thou hast seen [it]; for thou beholdest mischief and spite, to requite it with thy hand: The helpless committeth [himself] unto thee; Thou hast been the helper of the fatherless.
Amma Sən bu əzab-əziyyətə baxırsan, Məzluma kömək əlini uzadırsan. Biçarə özünü Sənə tapşırar, Yetimlərin imdadı Sənsən.
15 Break thou the arm of the wicked; And as for the evil man, seek out his wickedness till thou find none.
Şər iş görənin, pis insanın qol-qanadını qır, Axıracan pisliklərini ifşa et.
16 Jehovah is King for ever and ever: The nations are perished out of his land.
Rəbb sonsuzadək, əbədi padşahdır! Onun diyarından millətlər yox olacaq.
17 Jehovah, thou hast heard the desire of the meek: Thou wilt prepare their heart, thou wilt cause thine ear to hear;
Ya Rəbb, məzlumların səsini eşidəcəksən, Onları ürəkləndirib diqqət yetirəcəksən.
18 To judge the fatherless and the oppressed, That man who is of the earth may be terrible no more.
Yetimə, fəqirə ədalət göstərəcəksən; Belə ki torpaqdan yaradılan insan Bir daha təhlükə yaratmasın.
