Lamentations 3
1 I am the man that hath seen affliction by the rod of his wrath.
Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
2 He hath led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
3 Surely against me he turneth his hand again and again all the day.
Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
4 My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
5 He hath builded against me, and compassed me with gall and travail.
Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
6 He hath made me to dwell in dark places, as those that have been long dead.
Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
7 He hath walled me about, that I cannot go forth; he hath made my chain heavy.
Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
8 Yea, when I cry, and call for help, he shutteth out my prayer.
Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
9 He hath walled up my ways with hewn stone; he hath made my paths crooked.
Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
10 He is unto me as a bear lying in wait, as a lion in secret places.
Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
11 He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces; he hath made me desolate.
Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
12 He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
13 He hath caused the shafts of his quiver to enter into my reins.
Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
14 I am become a derision to all my people, and their song all the day.
Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
15 He hath filled me with bitterness, he hath sated me with wormwood.
O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
16 He hath also broken my teeth with gravel stones; he hath covered me with ashes.
Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
17 And thou hast removed my soul far off from peace; I forgat prosperity.
Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
18 And I said, My strength is perished, and mine expectation from Jehovah.
Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
19 Remember mine affliction and my misery, the wormwood and the gall.
Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
20 My soul hath them still in remembrance, and is bowed down within me.
Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
21 This I recall to my mind; therefore have I hope.
Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
22 [It is of] Jehovah’s lovingkindnesses that we are not consumed, because his compassions fail not.
Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
23 They are new every morning; great is thy faithfulness.
Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
24 Jehovah is my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
25 Jehovah is good unto them that wait for him, to the soul that seeketh him.
Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
26 It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of Jehovah.
Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
28 Let him sit alone and keep silence, because he hath laid it upon him.
Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
29 Let him put his mouth in the dust, if so be there may be hope.
Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
30 Let him give his cheek to him that smiteth him; let him be filled full with reproach.
İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
31 For the Lord will not cast off for ever.
Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
32 For though he cause grief, yet will he have compassion according to the multitude of his lovingkindnesses.
Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
33 For he doth not afflict willingly, nor grieve the children of men.
Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
34 To crush under foot all the prisoners of the earth,
Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
35 To turn aside the right of a man before the face of the Most High,
Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
36 To subvert a man in his cause, the Lord approveth not.
İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
37 Who is he that saith, and it cometh to pass, when the Lord commandeth it not?
Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
38 Out of the mouth of the Most High cometh there not evil and good?
Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
39 Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
40 Let us search and try our ways, and turn again to Jehovah.
Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
41 Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens.
Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
42 We have transgressed and have rebelled; thou hast not pardoned.
Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
43 Thou hast covered with anger and pursued us; thou hast slain, thou hast not pitied.
Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
44 Thou hast covered thyself with a cloud, so that no prayer can pass through.
Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
45 Thou hast made us an offscouring and refuse in the midst of the peoples.
Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
46 All our enemies have opened their mouth wide against us.
Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
47 Fear and the pit are come upon us, devastation and destruction.
Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
48 Mine eye runneth down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
49 Mine eye poureth down, and ceaseth not, without any intermission,
Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
50 Till Jehovah look down, and behold from heaven.
Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
51 Mine eye affecteth my soul, because of all the daughters of my city.
Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
52 They have chased me sore like a bird, they that are mine enemies without cause.
Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
53 They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone upon me.
Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
54 Waters flowed over my head; I said, I am cut off.
Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
55 I called upon thy name, O Jehovah, out of the lowest dungeon.
Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
56 Thou heardest my voice; hide not thine ear at my breathing, at my cry.
«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
57 Thou drewest near in the day that I called upon thee; thou saidst, Fear not.
Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
58 O Lord, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.
Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
59 O Jehovah, thou hast seen my wrong; judge thou my cause.
Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
60 Thou hast seen all their vengeance and all their devices against me.
Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
61 Thou hast heard their reproach, O Jehovah, and all their devices against me,
Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
62 The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
63 Behold thou their sitting down, and their rising up; I am their song.
Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
64 Thou wilt render unto them a recompense, O Jehovah, according to the work of their hands.
Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
65 Thou wilt give them hardness of heart, thy curse unto them.
Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
66 Thou wilt pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of Jehovah.
Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
