1 Corinthians 7
1 Now concerning the things about which you wrote to me: it is good for a man not to touch a woman.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਯਤ੍ ਪਤ੍ਰਮਲੇਖਿ ਤਸ੍ਯੋੱਤਰਮੇਤਤ੍, ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ(ਅ)ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਨੰ ਮਨੁਜਸ੍ਯ ਵਰੰ;
2 But, because of sexual immoralities, let each man have his own wife, and let each woman have her own husband.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਭਯਾਦ੍ ਏਕੈਕਸ੍ਯ ਪੁੰਸਃ ਸ੍ਵਕੀਯਭਾਰ੍ੱਯਾ ਭਵਤੁ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਕੈਕਸ੍ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ (ਅ)ਪਿ ਸ੍ਵਕੀਯਭਰ੍ੱਤਾ ਭਵਤੁ|
3 Let the husband give his wife the affection owed her, and likewise also the wife her husband.
ਭਾਰ੍ੱਯਾਯੈ ਭਰ੍ਤ੍ਰਾ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਵਿਤਰਣੀਯੰ ਤਦ੍ ਵਿਤੀਰ੍ੱਯਤਾਂ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਭਰ੍ਤ੍ਰੇ(ਅ)ਪਿ ਭਾਰ੍ੱਯਯਾ ਵਿਤਰਣੀਯੰ ਵਿਤੀਰ੍ੱਯਤਾਂ|
4 The wife does not have authority over her own body, but the husband does. Likewise also the husband does not have authority over his own body, but the wife does.
ਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾਃ ਸ੍ਵਦੇਹੇ ਸ੍ਵਤ੍ਵੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਭਰ੍ੱਤੁਰੇਵ, ਤਦ੍ਵਦ੍ ਭਰ੍ੱਤੁਰਪਿ ਸ੍ਵਦੇਹੇ ਸ੍ਵਤ੍ਵੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾ ਏਵ|
5 Do not deprive one another, unless it is by consent for a season, that you may give yourselves to fasting and prayer, and may be together again, that Satan does not tempt you because of your lack of self-control.
ਉਪੋਸ਼਼ਣਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯੋਃ ਸੇਵਨਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਨਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਯਾ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ਸ੍ਥਿਤਿ ਰ੍ਭਵਤਿ ਤਦਨ੍ਯੋ ਵਿੱਛੇਦੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਨ ਭਵਤੁ, ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਣਾਮ੍ ਅਧੈਰ੍ੱਯਾਤ੍ ਸ਼ਯਤਾਨ੍ ਯਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਨ ਨਯੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪੁਨਰੇਕਤ੍ਰ ਮਿਲਤ|
6 But this I say by way of concession, not of commandment.
ਏਤਦ੍ ਆਦੇਸ਼ਤੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੁਜ੍ਞਾਤ ਏਵ ਮਯਾ ਕਥ੍ਯਤੇ,
7 Yet I wish that all men were like me. However, each man has his own gift from God, one of this kind, and another of that kind.
ਯਤੋ ਮਮਾਵਸ੍ਥੇਵ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵਾਨਾਮਵਸ੍ਥਾ ਭਵਤ੍ਵਿਤਿ ਮਮ ਵਾਞ੍ਛਾ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਏਕੇਨੈਕੋ ਵਰੋ(ਅ)ਨ੍ਯੇਨ ਚਾਨ੍ਯੋ ਵਰ ਇੱਥਮੇਕੈਕੇਨ ਸ੍ਵਕੀਯਵਰੋ ਲਬ੍ਧਃ|
8 But I say to the unmarried and to widows, it is good for them if they remain even as I am.
ਅਪਰਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤਵਿਵਾਹਾਨ੍ ਵਿਧਵਾਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮੈਤੰਨਿਵੇਦਨੰ ਮਮੇਵ ਤੇਸ਼਼ਾਮਵਸ੍ਥਿਤਿ ਰ੍ਭਦ੍ਰਾ;
9 But if they do not have self-control, let them marry. For it’s better to marry than to burn with passion.
ਕਿਞ੍ਚ ਯਦਿ ਤੈਰਿਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਣਿ ਨਿਯਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਵਿਵਾਹਃ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ ਯਤਃ ਕਾਮਦਹਨਾਦ੍ ਵ੍ਯੂਢਤ੍ਵੰ ਭਦ੍ਰੰ|
10 But to the married I command—not I, but the Lord—that the wife not leave her husband
ਯੇ ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਿਵਾਹਾਸ੍ਤੇ ਮਯਾ ਨਹਿ ਪ੍ਰਭੁਨੈਵੈਤਦ੍ ਆਜ੍ਞਾਪ੍ਯਨ੍ਤੇ|
11 (but if she departs, let her remain unmarried, or else be reconciled to her husband), and that the husband not leave his wife.
ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਭਰ੍ੱਤ੍ਰੁʼਤਃ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਨ ਭਵਤੁ| ਯਦਿ ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ਭੂਤਾ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਨਿਰ੍ਵਿਵਾਹਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੁ ਸ੍ਵੀਯਪਤਿਨਾ ਵਾ ਸਨ੍ਦਧਾਤੁ ਭਰ੍ੱਤਾਪਿ ਭਾਰ੍ੱਯਾਂ ਨ ਤ੍ਯਜਤੁ|
12 But to the rest I—not the Lord—say, if any brother has an unbelieving wife, and she is content to live with him, let him not leave her.
ਇਤਰਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਨ ਬ੍ਰਵੀਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ; ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਭ੍ਰਾਤੁਰ੍ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੀ ਸਤ੍ਯਪਿ ਯਦਿ ਤੇਨ ਸਹਵਾਸੇ ਤੁਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਾ ਤੇਨ ਨ ਤ੍ਯਜ੍ਯਤਾਂ|
13 The woman who has an unbelieving husband, and he is content to live with her, let her not leave her husband.
ਤਦ੍ਵਤ੍ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੋਸ਼਼ਿਤਃ ਪਤਿਰਵਿਸ਼੍ਵਾਸੀ ਸੰਨਪਿ ਯਦਿ ਤਯਾ ਸਹਵਾਸੇ ਤੁਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤਯਾ ਨ ਤ੍ਯਜ੍ਯਤਾਂ|
14 For the unbelieving husband is sanctified in the wife, and the unbelieving wife is sanctified in the husband. Otherwise your children would be unclean, but now they are holy.
ਯਤੋ(ਅ)ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੀ ਭਰ੍ੱਤਾ ਭਾਰ੍ੱਯਯਾ ਪਵਿਤ੍ਰੀਭੂਤਃ, ਤਦ੍ਵਦਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੀ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਭਰ੍ਤ੍ਰਾ ਪਵਿਤ੍ਰੀਭੂਤਾ; ਨੋਚੇਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਤ੍ਯਾਨ੍ਯਸ਼ੁਚੀਨ੍ਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾ ਤਾਨਿ ਪਵਿਤ੍ਰਾਣਿ ਸਨ੍ਤਿ|
15 Yet if the unbeliever departs, let there be separation. The brother or the sister is not under bondage in such cases, but God has called us in peace.
ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸੀ ਜਨੋ ਯਦਿ ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਭਵਤੁ; ਏਤੇਨ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭਗਿਨੀ ਵਾ ਨ ਨਿਬਧ੍ਯਤੇ ਤਥਾਪਿ ਵਯਮੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼ਾਨ੍ਤਯੇ ਸਮਾਹੂਤਾਃ|
16 For how do you know, wife, whether you will save your husband? Or how do you know, husband, whether you will save your wife?
ਹੇ ਨਾਰਿ ਤਵ ਭਰ੍ੱਤੁਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਤ੍ਵੱਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਨ ਵੇਤਿ ਤ੍ਵਯਾ ਕਿੰ ਜ੍ਞਾਯਤੇ? ਹੇ ਨਰ ਤਵ ਜਾਯਾਯਾਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਤ੍ਵੱਤੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਨ ਵੇਤਿ ਤ੍ਵਯਾ ਕਿੰ ਜ੍ਞਾਯਤੇ?
17 Only, as the Lord has distributed to each man, as God has called each, so let him walk. So I command in all the assemblies.
ਏਕੈਕੋ ਜਨਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਾੱਲਬ੍ਧੰ ਯਦ੍ ਭਜਤੇ ਯਸ੍ਯਾਞ੍ਚਾਵਸ੍ਥਾਯਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਹ੍ਵਾਯਿ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣੈਵਾਚਰਤੁ ਤਦਹੰ ਸਰ੍ੱਵਸਮਾਜਸ੍ਥਾਨ੍ ਆਦਿਸ਼ਾਮਿ|
18 Was anyone called having been circumcised? Let him not become uncircumcised. Has anyone been called in uncircumcision? Let him not be circumcised.
ਛਿੰਨਤ੍ਵਗ੍ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯ ਆਹੂਤਃ ਸ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਕ੍ ਨ ਭਵਤੁ, ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਛਿੰਨਤ੍ਵਗ੍ ਭੂਤ੍ਵਾ ਯ ਆਹੂਤਃ ਸ ਛਿੰਨਤ੍ਵਕ੍ ਨ ਭਵਤੁ|
19 Circumcision is nothing, and uncircumcision is nothing, but what matters is keeping God’s commandments.
ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਃ ਸਾਰੋ ਨਹਿ ਤਦ੍ਵਦਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ(ਅ)ਪਿ ਸਾਰੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਨਾਂ ਪਾਲਨਮੇਵ|
20 Let each man stay in that calling in which he was called.
ਯੋ ਜਨੋ ਯਸ੍ਯਾਮਵਸ੍ਥਾਯਾਮਾਹ੍ਵਾਯਿ ਸ ਤਸ੍ਯਾਮੇਵਾਵਤਿਸ਼਼੍ਠਤਾਂ|
21 Were you called being a bondservant? Do not let that bother you, but if you get an opportunity to become free, use it.
ਦਾਸਃ ਸਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮਾਹੂਤੋ(ਅ)ਸਿ? ਤਨ੍ਮਾ ਚਿਨ੍ਤਯ, ਤਥਾਚ ਯਦਿ ਸ੍ਵਤਨ੍ਤ੍ਰੋ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤਦੇਵ ਵ੍ਰੁʼਣੁ|
22 For he who was called in the Lord being a bondservant is the Lord’s free man. Likewise he who was called being free is Christ’s bondservant.
ਯਤਃ ਪ੍ਰਭੁਨਾਹੂਤੋ ਯੋ ਦਾਸਃ ਸ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਮੋਚਿਤਜਨਃ| ਤਦ੍ਵਦ੍ ਤੇਨਾਹੂਤਃ ਸ੍ਵਤਨ੍ਤ੍ਰੋ ਜਨੋ(ਅ)ਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਾਸ ਏਵ|
23 You were bought with a price. Do not become bondservants of men.
ਯੂਯੰ ਮੂਲ੍ਯੇਨ ਕ੍ਰੀਤਾ ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਦਾਸਾ ਮਾ ਭਵਤ|
24 Brothers, let each man, in whatever condition he was called, stay in that condition with God.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯਸ੍ਯਾਮਵਸ੍ਥਾਯਾਂ ਯਸ੍ਯਾਹ੍ਵਾਨਮਭਵਤ੍ ਤਯਾ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੁ|
25 Now concerning virgins, I have no commandment from the Lord, but I give my judgment as one who has obtained mercy from the Lord to be trustworthy.
ਅਪਰਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤਵਿਵਾਹਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕੋ(ਅ)ਪ੍ਯਾਦੇਸ਼ੋ ਮਯਾ ਨ ਲਬ੍ਧਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੋਰਨੁਕਮ੍ਪਯਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਭੂਤੋ(ਅ)ਹੰ ਯਦ੍ ਭਦ੍ਰੰ ਮਨ੍ਯੇ ਤਦ੍ ਵਦਾਮਿ|
26 Therefore I think that because of the distress that is on us, it’s good for a man to remain as he is.
ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਾਤ੍ ਕ੍ਲੇਸ਼ਸਮਯਾਤ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯਾਨੂਢਤ੍ਵੰ ਭਦ੍ਰਮਿਤਿ ਮਯਾ ਬੁਧ੍ਯਤੇ|
27 Are you bound to a wife? Do not seek to be freed. Are you free from a wife? Do not seek a wife.
ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯੋਸ਼਼ਿਤਿ ਨਿਬੱਧੋ(ਅ)ਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮੋਚਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਮਾ ਯਤਸ੍ਵ| ਕਿੰ ਵਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਮੁਕ੍ਤੋ(ਅ)ਸਿ? ਤਰ੍ਹਿ ਜਾਯਾਂ ਮਾ ਗਵੇਸ਼਼ਯ|
28 But if you marry, you have not sinned. If a virgin marries, she has not sinned. Yet such will have oppression in the flesh, and I want to spare you.
ਵਿਵਾਹੰ ਕੁਰ੍ੱਵਤਾ ਤ੍ਵਯਾ ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਾਰਾਧ੍ਯਤੇ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵ੍ਯੂਹ੍ਯਮਾਨਯਾ ਯੁਵਤ੍ਯਾਪਿ ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਰਾਧ੍ਯਤੇ ਤਥਾਚ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨੌ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੰ ਕ੍ਲੇਸ਼ੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯੇਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮ ਕਰੁਣਾ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
29 But I say this, brothers: the time is short. From now on, both those who have wives may be as though they had none;
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ(ਅ)ਹਮਿਦੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਇਤਃ ਪਰੰ ਸਮਯੋ(ਅ)ਤੀਵ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਃ,
30 and those who weep, as though they did not weep; and those who rejoice, as though they did not rejoice; and those who buy, as though they did not possess;
ਅਤਃ ਕ੍ਰੁʼਤਦਾਰੈਰਕ੍ਰੁʼਤਦਾਰੈਰਿਵ ਰੁਦਦ੍ਭਿਸ਼੍ਚਾਰੁਦਦ੍ਭਿਰਿਵ ਸਾਨਨ੍ਦੈਸ਼੍ਚ ਨਿਰਾਨਨ੍ਦੈਰਿਵ ਕ੍ਰੇਤ੍ਰੁʼਭਿਸ਼੍ਚਾਭਾਗਿਭਿਰਿਵਾਚਰਿਤਵ੍ਯੰ
31 and those who use the world, as not using it to the fullest. For the mode of this world passes away.
ਯੇ ਚ ਸੰਸਾਰੇ ਚਰਨ੍ਤਿ ਤੈ ਰ੍ਨਾਤਿਚਰਿਤਵ੍ਯੰ ਯਤ ਇਹਲੇਕਸ੍ਯ ਕੌਤੁਕੋ ਵਿਚਲਤਿ|
32 But I desire to have you to be free from cares. He who is unmarried is concerned for the things of the Lord, how he may please the Lord;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਯੰਨਿਸ਼੍ਚਿਨ੍ਤਾ ਭਵੇਤੇਤਿ ਮਮ ਵਾਞ੍ਛਾ| ਅਕ੍ਰੁʼਤਵਿਵਾਹੋ ਜਨੋ ਯਥਾ ਪ੍ਰਭੁੰ ਪਰਿਤੋਸ਼਼ਯੇਤ੍ ਤਥਾ ਪ੍ਰਭੁੰ ਚਿਨ੍ਤਯਤਿ,
33 but he who is married is concerned about the things of the world, how he may please his wife.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਤਵਿਵਾਹੋ ਜਨੋ ਯਥਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾਂ ਪਰਿਤੋਸ਼਼ਯੇਤ੍ ਤਥਾ ਸੰਸਾਰੰ ਚਿਨ੍ਤਯਤਿ|
34 There is also a difference between a wife and a virgin. The unmarried woman cares about the things of the Lord, that she may be holy both in body and in spirit. But she who is married cares about the things of the world—how she may please her husband.
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਊਢਯੋਸ਼਼ਿਤੋ (ਅ)ਨੂਢਾ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| ਯਾਨੂਢਾ ਸਾ ਯਥਾ ਕਾਯਮਨਸੋਃ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਭਵੇਤ੍ ਤਥਾ ਪ੍ਰਭੁੰ ਚਿਨ੍ਤਯਤਿ ਯਾ ਚੋਢਾ ਸਾ ਯਥਾ ਭਰ੍ੱਤਾਰੰ ਪਰਿਤੋਸ਼਼ਯੇਤ੍ ਤਥਾ ਸੰਸਾਰੰ ਚਿਨ੍ਤਯਤਿ|
35 This I say for your own benefit, not that I may ensnare you, but for that which is appropriate, and that you may attend to the Lord without distraction.
ਅਹੰ ਯਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਮ੍ਰੁʼਗਬਨ੍ਧਿਨ੍ਯਾ ਪਰਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪੇਯੰ ਤਦਰ੍ਥੰ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਯਦਨਿਨ੍ਦਿਤਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸੇਵਨੇ(ਅ)ਬਾਧਮ੍ ਆਸਕ੍ਤਾ ਭਵੇਤ ਤਦਰ੍ਥਮੇਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਹਿਤਾਯ ਮਯਾ ਕਥ੍ਯਨ੍ਤੇ|
36 But if any man thinks that he is behaving inappropriately toward his virgin, if she is past the flower of her age, and if need so requires, let him do what he desires. He does not sin. Let them marry.
ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਕਨ੍ਯਾਯਾਂ ਯੌਵਨਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਯਾਂ ਯਦਿ ਸ ਤਸ੍ਯਾ ਅਨੂਢਤ੍ਵੰ ਨਿਨ੍ਦਨੀਯੰ ਵਿਵਾਹਸ਼੍ਚ ਸਾਧਯਿਤਵ੍ਯ ਇਤਿ ਮਨ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯਥਾਭਿਲਾਸ਼਼ੰ ਕਰੋਤੁ, ਏਤੇਨ ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਰਾਤ੍ਸ੍ਯਤਿ ਵਿਵਾਹਃ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ|
37 But he who stands steadfast in his heart, having no urgency, but has power over his own will, and has determined in his own heart to keep his own virgin, does well.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਦੁਃਖੇਨਾਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਿਤਾ ਯਦਿ ਸ੍ਥਿਰਮਨੋਗਤਃ ਸ੍ਵਮਨੋ(ਅ)ਭਿਲਾਸ਼਼ਸਾਧਨੇ ਸਮਰ੍ਥਸ਼੍ਚ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਮਮ ਕਨ੍ਯਾ ਮਯਾ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵ੍ਯੇਤਿ ਮਨਸਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਨੋਤਿ ਚ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਭਦ੍ਰੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ|
38 So then both he who gives his own virgin in marriage does well, and he who does not give her in marriage does better.
ਅਤੋ ਯੋ ਵਿਵਾਹੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਭਦ੍ਰੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਯਸ਼੍ਚ ਵਿਵਾਹੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਸ ਭਦ੍ਰਤਰੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ|
39 A wife is bound by law for as long as her husband lives; but if the husband is dead, she is free to be married to whomever she desires, only in the Lord.
ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਪਤਿ ਰ੍ਜੀਵਤਿ ਤਾਵਦ੍ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਨਿਬੱਧਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਤ੍ਯੌ ਮਹਾਨਿਦ੍ਰਾਂ ਗਤੇ ਸਾ ਮੁਕ੍ਤੀਭੂਯ ਯਮਭਿਲਸ਼਼ਤਿ ਤੇਨ ਸਹ ਤਸ੍ਯਾ ਵਿਵਾਹੋ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਤ੍ ਕੇਵਲੰ ਪ੍ਰਭੁਭਕ੍ਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ|
40 But she is happier if she stays as she is, in my judgment, and I think that I also have God’s Spirit.
ਤਥਾਚ ਸਾ ਯਦਿ ਨਿਸ਼਼੍ਪਤਿਕਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਮਮ ਭਾਵਃ| ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਮਮਾਪ੍ਯਨ੍ਤ ਰ੍ਵਿਦ੍ਯਤ ਇਤਿ ਮਯਾ ਬੁਧ੍ਯਤੇ|
