Romans 4
1 What then will we say Abraham, our father according to flesh, to have found?
Ундақта, биз [Йәһудийларниң] җисманий җәһәттики атимиз Ибраһимниң еришкини тоғрисида немә дәймиз?
2 For if Abraham was made righteous from works, he has a boast, but not before God.
Әгәр Ибраһим әмәллири билән һәққаний дәп җакаланған болса, униңда махтанғидәк иш болатти (бәрибир Худаниң алдида униң махтиниш һәққи йоқ еди).
3 For what does the scripture say? And Abraham believed God, and it was reckoned to him for righteousness.
Чүнки муқәддәс язмиларда немә дейилгән? — «Ибраһим Худаға етиқат қилди; Бу униң һәққанийлиғи һесапланди» дейилиду.
4 Now to the man being employed, the wage is not reckoned according to grace, but according to obligation.
Ишлигүчигә берилидиған һәқ «меһри-шәпқәт» һесапланмайду, бәлки бир хил «қәриз қайтуруш» һесаплиниду.
5 But to the man not being employed, but who believes in him who makes the impious man righteous, his faith is reckoned for righteousness.
Бирақ, һеч иш-әмәл қилмай, пәқәт номуссиз гунакарларни һәққаний қилғучи Худаға етиқат қилидиған кишиниң болса, униң етиқати һәққанийлиқ дәп һесаплиниду!
6 Just as David also tells the blessedness of the man to whom God imputes righteousness independent of works,
Худа қилған әмәллиригә қаримай, һәққаний дәп һесаплиған кишиниң бәхити тоғрилиқ Давут [пәйғәмбәрму] мундақ дегән: —
7 saying, Blessed are those whose iniquities are forgiven, and whose sins are covered.
«Итаәтсизликлири кәчүрүм қилинған, Гуналири йепилған киши немидегән бәхитликтур!
8 Blessed is a man to whom the Lord does, no, not impute sin.
Пәрвәрдигар гуналири билән һеч һесаплашмайдиғанлар немидегән бәхитликтур!».
9 Is this blessedness therefore upon men of circumcision, or also upon men of uncircumcision? For we say, Faith was reckoned to Abraham for righteousness.
Әнди бәхит ялғуз хәтнә қилинғанларғила мәнсуп боламду, яки хәтнә қилинмиғанларғиму мәнсуп боламду? Чүнки: «Ибраһимниң етиқати униң һәққанийлиғи дәп һесапланди» дәватимиз.
10 How then was it reckoned? When he was in circumcision, or in uncircumcision? Not in circumcision, but in uncircumcision.
Һәққанийлиқ қандақ әһвалда униңға һесапланди? Хәтнә қилиништин илгириму яки хәтнә қилиништин кейинму? У хәтнә қилинған һалда әмәс, бәлки хәтнә қилинмиған һалда һесапланди!
11 And he received the sign of circumcision, as a seal of the righteousness of his faith during uncircumcision, for him to be father of all those who believe during uncircumcision (for righteousness to also be imputed to them),
Униң хәтнини қобул қилғини болса, уни хәтнә қилиништин бурунла етиқати арқилиқ егә болған һәққанийлиққа мөһүр бәлгүси сүпитидә болған еди. Демәк, у хәтнисиз туруп Худаға етиқат қилғучиларниң һәммисиниң атиси болди — уларму [етиқати билән] һәққаний һесаплиниду!
12 and father of those of circumcision, to those not only of circumcision, but also to those who march in the steps of faith-of that during the uncircumcision of our father Abraham.
У йәнә хәтнә қилинғанларниңму атисидур; демәк, хәтнә қилинған болуши билән тәңла хәтнә қилинмиған вақтидиму етиқатлиқ йол маңған атимиз Ибраһимниң излирини бесип маңғанларниңму атиси болғандур.
13 For the promise to Abraham or to his seed, for him to be heir of the world, was not through law, but through a righteousness of faith.
Чүнки [Худаниң] Ибраһимға вә нәслигә дунияға мирасхор болуш тоғрисидики вәдә бериши Ибраһимниң Тәврат қануниға әмәл қилишқа интилгинидин әмәс, бәлки етиқаттин болған һәққанийлиқтин кәлгән.
14 For if those from law are heirs, faith has been made void, and the promise has been made useless.
Чүнки әгәр қанунға интилидиғанлар мирасхор болидиған болса етиқат бекар нәрсә болуп қалатти, Худаниң вәдисиму йоққа чиқирилған болатти.
15 For the law works wrath. For where there is no law, neither is there transgression.
Чүнки Тәврат қануни [Худаниң] ғәзивини елип келиду; чүнки қанун болмиса, итаәтсизлик дегән ишму болмайду.
16 Because of this it is from faith, so that it is according to grace, in order for the promise to be sure to all the seed, not only to the seed from the law, but also to the seed from the faith of Abraham, who is father of us all
Шуниң үчүн, Худаниң вәдисиниң [пәқәт] Өз меһри-шәпқити арқилиқ әмәлгә ашурулуши үчүн, у етиқатқила асаслиниду. Буниң билән у вәдә Ибраһимниң барлиқ әвлатлириға, пәқәт Тәврат қануни астида туридиғанларғила әмәс, бәлки Ибраһимчә етиқат қилғучиларниң һәммисигиму капаләтлик қилинған. Чүнки муқәддәс язмиларда: «Сени нурғун қовмниң атиси қилдим» дәп йезилғинидәк, Ибраһим һәммимизниң атисидур. Дәрһәқиқәт, у өлүкләрни тирилдүридиған, мәвҗут болмиғанни бар дәп мәвҗут қилидиған, өзи етиғад бағлиған Худа алдида һәммимизниң атиси болди.
17 (as it is written, I have made thee a father of many nations), before him whom he believed, of God who makes the dead alive, and who calls things not existing, as existing.
18 Who, against hope, believed in hope, in order for him to become father of many nations according to that which was spoken, So thy seed will be.
Һеч қандақ үмүт қалмисиму у йәнила үмүттә етиқат қилди вә шуниң билән униңға: «Сениң нәслиң [сан-санақсиз] болиду» дәп алдин-ала ейтилғандәк нурғун қовмниң атиси болди.
19 And not being weak in faith he did not regard his body, which was now deadened (being about a hundred years old), and the deadness of Sarah's womb.
У йүз яшқа йеқинлап, тенини өлгән һесаплисиму, шундақла аяли Сараһниңму балиятқусини өлди дәп қарисиму, йәнила етиқатта аҗизлашмиди;
20 And he did not waver in unbelief at the promise of God, but became strong in faith, giving glory to God,
Худаниң вәдисигә нисбәтән етиқатсизлиқ қилип һеч иккиләнмиди, әксичә у етиқати арқилиқ күчәйтилди вә Худани улуқлиди,
21 and being fully assured that what he promised, he was able also to perform.
«У немини вәдә қилған болса шуни әмәлгә ашуруш қудритигә Егидур» дәп толуқ ишәндүрүлди.
22 And therefore it was reckoned to him for righteousness.
Шуниң билән бу «униң һәққанийлиғи һесапланди».
23 Now it was not written because of him alone that it was imputed to him,
Бу, «Униң һәққанийлиғи һесапланди» дегән сөз ялғуз униң үчүнла әмәс,
24 but also because of us to whom it is going to be imputed, to those who believe in him who raised Jesus our Lord from the dead,
бәлки Рәббимиз Әйсани өлүмдин тирилдүргән Худаға етиқат қилишимиз билән һәққаний һесаплинидиған бизләр үчүнму йезилған;
25 who was delivered up for our offenses, and was raised up for our justification.
[Мәсиһ] болса итаәтсизликлиримиз үчүн пида йолиға тапшурулди вә һәққаний қилинишимиз үчүн тирилдүрүлди.
