Psalmen 44

1 Een onderwijzing, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. O God! wij hebben het met onze oren gehoord, onze vaders hebben het ons verteld: Gij hebt een werk gewrocht in hun dagen, in de dagen van ouds.

Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.

2 Gij hebt de heidenen met Uw hand uit de bezitting verdreven, maar henlieden geplant; Gij hebt de volken geplaagd, henlieden daarentegen doen voortschieten.

Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.

3 Want zij hebben het land niet geerfd door hun zwaard, en hun arm heeft hun geen heil gegeven; maar Uw rechterhand, en Uw arm, en het licht Uws aangezichts, omdat Gij een welbehagen in hen hadt.

Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.

4 Gij Zelf zijt mijn Koning, o God! gebied de verlossingen Jakobs.

Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.

5 Door U zullen wij onze wederpartijders met hoornen stoten; in Uw Naam zullen wij vertreden, die tegen ons opstaan.

Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.

6 Want ik vertrouw niet op mijn boog, en mijn zwaard zal mij niet verlossen.

Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;

7 Maar Gij verlost ons van onze wederpartijders, en Gij maakt onze haters beschaamd.

Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

8 In God roemen wij den gansen dag, en Uw Naam zullen wij loven in eeuwigheid. (Sela)

Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)

9 Maar nu hebt Gij ons verstoten en te schande gemaakt, dewijl Gij met onze krijgsheiren niet uittrekt.

[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.

10 Gij doet ons achterwaarts keren van den wederpartijder; en onze haters beroven ons voor zich.

Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.

11 Gij geeft ons over als schapen ter spijze, en Gij verstrooit ons onder de heidenen.

Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.

12 Gij verkoopt Uw volk om geen waardij; en Gij verhoogt hun prijs niet.

Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.

13 Gij stelt ons onze naburen tot smaad, tot spot en schimp dengenen, die rondom ons zijn.

Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.

14 Gij stelt ons tot een spreekwoord onder de heidenen, tot een hoofdschudding onder de volken.

Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.

15 Mijn schande is den gansen dag voor mij, en de schaamte mijns aangezichts bedekt mij;

Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;

16 Om de stem des honers en des lasteraars, vanwege den vijand en den wraakgierige.

Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.

17 Dit alles is ons overkomen, nochtans hebben wij U niet vergeten, noch valselijk gehandeld tegen Uw verbond.

To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.

18 Ons hart is niet achterwaarts gekeerd, noch onze gang geweken van Uw pad.

Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;

19 Hoewel Gij ons verpletterd hebt in een plaats der draken, en ons met een doodsschaduw bedekt hebt.

Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.

20 Zo wij den Naam onzes Gods hadden vergeten, en onze handen tot een vreemden God uitgebreid.

Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;

21 Zou God zulks niet onderzoeken? Want Hij weet de verborgenheden des harten.

Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.

22 Maar om Uwentwil worden wij den gansen dag gedood; wij worden geacht als slachtschapen.

Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.

23 Waak op, waarom zoudt Gij slapen, HEERE! Ontwaak, verstoot niet in eeuwigheid.

Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

24 Waarom zoudt Gij Uw aangezicht verbergen, onze ellende en onze onderdrukking vergeten?

Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?

25 Want onze ziel is in het stof nedergebogen; onze buik kleeft aan de aarde.

Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.

26 Sta op, ons ter hulp, en verlos ons om Uwer goedertierenheid wil.

Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.