Psalmen 147

1 Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.

Hallelujah! Denn es ist gut Psalmen zu singen unserem Gott, denn es ist lieblich; ziemend ist Lob.

2 De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.

Jehovah baut Jerusalem, Er faßt zusammen die Verstoßenen Israels.

3 Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.

Er heilt, die gebrochenen Herzens sind, und verbindet ihre Schmerzen.

4 Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.

Der Sterne Zahl berechnet Er, sie alle nennt Er mit Namen.

5 Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.

Groß ist unser Herr und hat viel Kraft, und unermeßlich ist Seine Einsicht.

6 De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.

Jehovah läßt feststehen die Elenden, Er erniedrigt die Ungerechten bis zur Erde.

7 Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.

Singet Jehovah zu mit Bekennen, singet Psalmen unserem Gott zur Harfe!

8 Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;

Die Himmel deckt Er mit dichten Wolken, Regen bereitet Er der Erde, läßt auf den Bergen Gras sprossen.

9 Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.

Er gibt dem Vieh seine Nahrung den jungen Raben, die Ihn anrufen.

10 Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.

Er hat nicht Lust an Rosses Macht, noch an des Mannes Beinen Wohlgefallen.

11 De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.

Jehovah hat Wohlgefallen an denen, die Ihn fürchten, die auf Seine Barmherzigkeit warten.

12 O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.

Preise Jehovah, o Jerusalem, lobe deinen Gott, o Zion.

13 Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.

Weil Er die Riegel deiner Tore stark gemacht, gesegnet deine Söhne in deiner Mitte.

14 Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.

Der deiner Grenze Frieden setzt, dich mit des Weizens Fett sättigt.

15 Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.

Der auf die Erde sendet Seine Rede, so daß in Eile läuft dahin Sein Wort.

16 Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.

Der Schnee wie Wolle gibt, wie Asche den Reif ausstreut.

17 Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?

Der Sein Eis wie Brocken wirft. Vor Seinem Froste, wer kann stehen?

18 Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.

Er sendet Sein Wort und schmelzt sie, läßt wehen Seinen Wind; es rieseln die Wasser.

19 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.

Jakob sagt Er an Sein Wort, Israel Seine Satzungen und Rechte.

20 Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!

Nicht also tat Er irgendeiner Völkerschaft, und sie kennen die Rechte nicht. Hallelujah!