Job 22

1 Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

Tad Elifas no Temanas atbildēja un sacīja:

2 Zal ook een man Gode voordelig zijn? Maar voor zichzelven zal de verstandige voordelig zijn.

Vai Dievam kāds labums no cilvēka? Nē, labums tam pašam, ka ir prātīgs.

3 Is het voor den Almachtige nuttigheid, dat gij rechtvaardig zijt; of gewin, dat gij uw wegen volmaakt?

Vai tas tam Visuvarenam par labu, kad tu taisns, jeb par mantu, ka tu savus ceļus nenoziedzīgi staigā?

4 Is het om uw vreze, dat Hij u bestraft, dat Hij met u in het gericht komt?

Vai tad Viņš tavas Dieva bijāšanas dēļ tevi sodīs un ar tevi ies tiesā?

5 Is niet uw boosheid groot, en uwer ongerechtigheden geen einde?

Vai tava blēdība nav liela un tavi noziegumi bez gala?

6 Want gij hebt uw broederen zonder oorzaak pand afgenomen, en de klederen der naakten hebt gij uitgetogen.

Jo savus brāļus tu esi ķīlājis bez vainas un novilcis kailiem drēbes.

7 Den moede hebt gij geen water te drinken gegeven, en van den hongerige hebt gij het brood onthouden.

Piekusušo tu neesi dzirdinājis ar ūdeni un izsalkušam liedzis maizi.

8 Maar was er een man van geweld, voor dien was het land, en een aanzienlijk persoon woonde daarin.

Kur kāds bija varens, tam piederēja zeme, un kas bija augstā godā, tas tur dzīvoja.

9 De weduwen hebt gij ledig weggezonden, en de armen der wezen zijn verbrijzeld.

Atraitnes tu esi atlaidis tukšā, un bāriņu elkoņi ir salauzti.

10 Daarom zijn strikken rondom u, en vervaardheid heeft u haastelijk beroerd.

Tādēļ ir virves ap tevi, un izbailes tev piepeši uzgājušas.

11 Of gij ziet de duisternis niet, en des water overvloed bedekt u.

Jeb vai tu neredzi tumsu un ūdens plūdus, kas tevi apklāj?

12 Is niet God in de hoogte der hemelen? Zie toch het opperste der sterren aan, dat zij verheven zijn.

Vai Dievs nav augšām debesīs? Redzi jel zvaigžņu augstumu, cik tās augstas!

13 Daarom zegt gij: Wat weet er God van? Zal Hij door de donkerheid oordelen?

Un tu saki: ko Dievs zin? Vai Viņš aiz tumšiem mākoņiem māk tiesāt?

14 De wolken zijn Hem een verberging, dat Hij niet ziet; en Hij bewandelt den omgang der hemelen.

Padebeši ir Viņa aizsegs, ka neredz, un Viņš staigā debesīs.

15 Hebt gij het pad der eeuw waargenomen, dat de ongerechtige lieden betreden hebben?

Vai tu vecās pasaules ceļu gribi staigāt, ko netaisnie ļaudis gājuši,

16 Die rimpelachtig gemaakt zijn, als het de tijd niet was; een vloed is over hun grond uitgestort;

Kas priekšlaiku bojā gājuši, - plūdi izgāzušies pār viņu pamatiem.

17 Die zeiden tot God: Wijk van ons! En wat had de Almachtige hun gedaan?

Kas uz to stipro Dievu sacīja: Nost no mums! un ko tas Visuvarenais tiem varētu darīt?

18 Hij had immers hun huizen met goed gevuld; daarom is de raad der goddelozen verre van mij.

Tomēr Tas viņu namus bija pildījis ar labumu. Šo bezdievīgo padoms lai ir tālu no manis.

19 De rechtvaardigen zagen het, en waren blijde, en de onschuldige bespotte hen;

Taisnie to redz un priecājās, un nenoziedzīgais par tiem smiesies:

20 Dewijl onze stand niet verdelgd is, maar het vuur hun overblijfsel verteerd heeft.

Tiešām, izdeldēti ir mūsu ienaidnieki, un uguns aprijis viņu pārējo mantu.

21 Gewen u toch aan Hem, en heb vrede; daardoor zal u het goede overkomen.

Meklē Viņa draudzību, tad paliksi mierā, no tā tev nāks labums.

22 Ontvang toch de wet uit Zijn mond, en leg Zijn redenen in uw hart.

Pieņem jel mācību no Viņa mutes un liec Viņa vārdus savā sirdī.

23 Zo gij u bekeert tot den Almachtige, gij zult gebouwd worden; doe het onrecht verre van uw tenten.

Ja tu atgriezīsies pie tā Visuvarenā un atmetīsi netaisnību tālu no sava dzīvokļa, tad tu tapsi uztaisīts.

24 Dan zult gij het goud op het stof leggen, en het goud van Ofir bij den rotssteen der beken;

Liec pīšļos mantu un upes oļos zeltu,

25 Ja, de Almachtige zal uw overvloedig goud zijn, en uw krachtig zilver zijn;

Tad tas Visuvarenais tev būs par zeltu un Viņš tev būs par spožu sudrabu.

26 Want dan zult gij u over den Almachtige verlustigen, en gij zult tot God uw aangezicht opheffen.

Tad tu par to Visuvareno priecāsies un pacelsi uz Dievu savu vaigu.

27 Gij zult tot Hem ernstiglijk bidden, en Hij zal u verhoren; en gij zult uw geloften betalen.

Tu Viņu piesauksi, un Viņš tevi paklausīs, un tu maksāsi savus solījumus.

28 Als gij een zaak besluit, zo zal zij u bestendig zijn; en op uw wegen zal het licht schijnen.

Ko tu apņemsies, tas tev notiks, un uz taviem ceļiem spīdēs gaišums.

29 Als men iemand vernederen zal, en gij zeggen zult: Het zij verhoging; dan zal God den nederige van ogen behouden.

Kad iet uz leju, tad tu saki: uz augšu! Un Viņš izglābs to, kam noskumis vaigs.

30 Ja, Hij zal dien bevrijden, die niet onschuldig is, want hij wordt bevrijd door de zuiverheid uwer handen.

Viņš izpestīs to, kas nav nenoziedzīgs; tavu roku šķīstības dēļ tas taps izpestīts.