Psalmen 77

1 Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.