Psalmen 77
1 Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!
For the excellent musician Ieduthun. A Psalme committed to Asaph. My voyce came to God, when I cryed: my voyce came to God, and he heard me.
2 Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.
In the day of my trouble I sought ye Lord: my sore ranne and ceased not in the night: my soule refused comfort.
3 Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.
I did thinke vpon God, and was troubled: I praied, and my spirit was full of anguish. (Selah)
4 Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.
Thou keepest mine eyes waking: I was astonied and could not speake.
5 Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;
Then I considered the daies of olde, and the yeeres of ancient time.
6 Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.
I called to remembrance my song in the night: I communed with mine owne heart, and my spirit searched diligently.
7 Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;
Will the Lord absent him selfe for euer? and will he shewe no more fauour?
8 Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;
Is his mercie cleane gone for euer? doeth his promise faile for euermore?
9 Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?
Hath God forgotten to be mercifull? hath he shut vp his teder mercies in displeasure? (Selah)
10 Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!
And I sayde, This is my death: yet I remembred the yeeres of the right hand of the most High.
11 Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;
I remembred the workes of the Lord: certainely I remembred thy wonders of olde.
12 Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.
I did also meditate all thy woorkes, and did deuise of thine actes, saying,
13 Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!
Thy way, O God, is in the Sanctuarie: who is so great a God as our God!
14 Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!
Thou art ye God that doest wonders: thou hast declared thy power among the people.
15 Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!
Thou hast redeemed thy people with thine arme, euen the sonnes of Iaakob and Ioseph. (Selah)
16 De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;
The waters sawe thee, O God: the waters sawe thee, and were afraide: yea, the depths trembled.
17 De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.
The cloudes powred out water: the heauens gaue a sounde: yea, thine arrowes went abroade.
18 Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!
The voyce of thy thunder was rounde about: the lightnings lightened the worlde: the earth trembled and shooke.
19 Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!
Thy way is in the Sea, and thy paths in the great waters, and thy footesteps are not knowen.
20 Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!
Thou diddest leade thy people like sheepe by the hand of Moses and Aaron.
