Psalmen 72

1 Van Salomon. Geef aan den Koning uw rechtsmacht, o God, En uw gerechtigheid aan den Zoon van den Koning;

Salomos. Gud, gif Konungenom din dom, och dina rättfärdighet Konungens son;

2 Opdat Hij uw volk met rechtvaardigheid richte, En uw misdeelden volgens recht.

Att han må föra ditt folk till rättfärdighet, och hjelpa dina elända.

3 De bergen zullen de vrede brengen, De heuvelen gerechtigheid voor het volk;

Låt bergen frambära frid ibland folket, och högarna rättfärdighet.

4 Hij zal recht verschaffen aan het volk in verdrukking, De armen helpen, maar den verdrukker vertrappen.

Han skall behålla det elända folk vid rätt, och hjelpa de fattiga, och förtrycka de försmädare.

5 Hij zal leven, zolang de zon blijft stralen, Met de maan van geslacht tot geslacht;

Man skall frukta dig, så länge sol och måne varar, ifrå barn och intill barnabarn.

6 Hij zal neerdalen als regen op de beemden, Als een bui, die de aarde besproeit.

Han skall nederkomma såsom regn uppå ullskinn; såsom droppar, de der markena fukta.

7 In zijn dagen zal de gerechtigheid bloeien, En een volheid van vrede, totdat de maan niet meer schijnt.

I hans tid skall den rättfärdiga blomstras, och stor frid, tilldess att månen intet mer är.

8 Van zee tot zee zal Hij heersen, Van de Eufraat tot de grenzen der aarde.

Han skall varda rådandes ifrå det ena hafvet till det andra, och ifrån älfvene allt intill verldenes ändar.

9 Zijn tegenstanders zullen de knie voor Hem buigen, Zijn vijanden in het stof moeten bijten;

För honom skola buga de som i öknene äro, och hans fiender skola sleka stoftet.

10 De koningen van Tarsjisj en zijn kusten, Zullen Hem geschenken brengen. De koningen van Sjeba en Seba Zullen Hem hun schatting betalen;

De Konungar vid hafvet och på öarna skola bära fram skänker; de Konungar utaf rika Arabien och Seba skola tillföra gåfvor.

11 Alle vorsten Hem huldigen, Alle volken Hem dienen.

Alle Konungar skola tillbedja honom; alle Hedningar skola tjena honom.

12 Want Hij zal den arme tegen den rijke beschermen, En den verdrukte, die geen helper meer heeft;

Ty han skall frälsa den fattiga som ropar, och den elända som ingen hjelpare hafver.

13 Zich over den zwakke en arme ontfermen, En uitkomst brengen aan de misdeelden.

Han skall vara dem usla och fattiga nådelig, och de fattigas själar skall han hjelpa.

14 Hij zal ze verlossen van druk en geweld, En hun bloed zal kostbaar zijn in zijn ogen;

Han skall förlösa deras själar utu bedrägeri och öfvervåld, och deras blod skall dyrt aktadt varda för honom.

15 Hij zal ze doen leven, en het goud van Sjeba hun schenken, Steeds voor hen bidden, ze iedere dag zegenen.

Han skall lefva, och man skall gifva honom af guld utu rika Arabien, och man skall alltid bedja inför honom, dagliga skall man lofva honom.

16 Dan zal er een overvloed van koren zijn in het land, Het zal wuiven op de toppen der bergen; Zijn aren zullen als de Libanon bloeien, En de halmen als het kruid op het veld.

På jordene ofvanpå bergen skall korn stå tjockt; hans frukt skall bäfva såsom Libanon, och skall grönskas i städerna, såsom gräs på jordene.

17 Zijn Naam zij voor eeuwig gezegend, Zolang de zon schijnt, heerse zijn Naam: Alle volkeren zullen zich daarmee zegenen, Alle geslachten der aarde hem loven!

Hans Namn skall blifva evinnerliga; så länge solen varar, skall hans Namn räcka intill efterkommanderna; och genom honom skola de välsignade varda; alle Hedningar skola prisa honom.

18 Gezegend zij Jahweh, lsraëls God, Die wonderen doet, Hij alleen!

Lofvad vare Herren Gud, Israels Gud, den allena under gör.

19 Gezegend voor eeuwig zijn heerlijke Naam, Heel de aarde worde vervuld van zijn glorie! Amen, Amen!

Och lofvadt vare hans härliga Namn evinnerliga; och all land varde full med hans äro. Amen, Amen.

20 Einde der gebeden van David, den zoon van Jesse.

En ända hafva Davids böner, Isai sons.