Psalmen 66

1 Voor muziekbegeleiding. Een lied; een psalm.

En Psalmvisa, till att föresjunga. Fröjdens Gudi, all land.

2 Juich, heel de aarde, God ter ere, En prijs de glans van zijn Naam; Hef een heerlijk loflied aan,

Lofsjunger, till att ära hans Namn; priser honom härliga.

3 En zeg tot God: Hoe ontzaglijk uw werken! Om uw almacht moeten uw vijanden U vleien,

Säger till Gud: Huru underliga äro dina gerningar! Dinom fiendom skall fela för dine stora magt.

4 En moet heel de aarde U aanbidden, U ter eer een lofzang zingen, Glorie brengen aan uw Naam!

All land tillbedje dig, och lofsjunge dig; lofsjunge dino Namne. (Sela)

5 Komt, en ziet de werken van God, Zijn wondere daden voor de kinderen der mensen:

Kommer och ser uppå Guds verk; den så underlig är i sina gerningar, ibland menniskors barn.

6 De zee legde Hij droog, En ze trokken te voet door de stroom! Laat ons in Hem ons verheugen,

Han förvandlar hafvet uti det torra, så att man till fot öfver vattnet går. Dess fröjde vi oss i honom.

7 Hij, die eeuwig heerst door zijn kracht; Hij houdt zijn oog op de volkeren gericht, En geen weerspannige durft tegen Hem opstaan.

Han är rådandes med sine kraft evinnerliga; hans ögon skåda på folken. De affällige skola icke kunna upphäfva sig. (Sela)

8 Zegent, volkeren, onzen God, Laat zijn loflied luid weerschallen;

Lofver, I folk, vår Gud; låter hans lof vidt hördt varda;

9 Hij is het, die ons in het leven hield, Onze voet niet liet wankelen.

Den våra själ vid lif behåller, och låter våra fötter icke slinta.

10 Toch hebt Gij ons beproefd, o mijn God, Ons gelouterd, als men zilver loutert;

Ty, Gud, du hafver försökt oss, och pröfvat oss, såsom silfver pröfvadt varder.

11 Gij hebt ons in ellende gedompeld, Ons rampen op de heupen gelegd.

Du hafver fört oss uti häktelse; du hafver lagt en tunga på våra länder.

12 Gij hebt anderen ons op het hoofd doen zitten, We zijn door vuur en water gegaan: Maar eindelijk toch Hebt Gij ons uitkomst gebracht.

Du hafver låtit komma menniskor öfver vårt hufvud. Vi äre komne i eld och i vatten; men du hafver utfört oss, och vederqvickt oss.

13 Zo treed ik met offers binnen uw huis, Om te volbrengen wat ik U heb beloofd:

Derföre vill jag med bränneoffer gå in uti ditt hus, och betala dig mina löften;

14 Wat mijn lippen hebben gesproken, Wat mijn mond in mijn nood heeft gezegd.

Såsom jag mina läppar upplåtit hafver, och min mun talat hafver, i mine nöd.

15 Vette lammeren draag ik U Als brandoffers op; En met de offergeur van rammen, Bied ik U runderen en bokken aan.

Jag vill göra dig fet bränneoffer af brändom vädrom; jag vill offra oxar och bockar. (Sela)

16 Komt nu en hoort, ik wil u allen verkonden, U, die God vreest, wat Hij aan mij heeft gedaan:

Kommer hit, hörer till, alle I som Gud frukten; jag vill förtälja, hvad han mine själ gjort hafver.

17 Nauwelijks riep ik Hem aan met mijn mond, Of ik had een danklied op mijn tong!

Till honom ropade jag med min mun, och prisade honom med mine tungo.

18 Was ik mij kwaad bewust in mijn hart, Dan had de Heer mij niet verhoord:

Om jag något orätt förehade i mitt hjerta, så, vorde Herren mig ej hörandes.

19 Maar nu heeft God naar mij geluisterd, En op mijn smeken gelet!

Derföre hörer mig Gud, och aktar uppå min bön.

20 Gezegend zij God, die mijn bede niet afwees, Mij zijn genade niet onthield!

Lofvad vare Gud, den mina bön icke förkastar, eller vänder sina godhet ifrå mig.