Psalmen 51

1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David, nadat de profeet Natan bij hem was gekomen, omdat hij gemeenschap met Bat-Sjéba had gehad. Erbarm U mijner naar uw genade, o God; Delg mijn misdaden uit naar uw grote ontferming;

In finem, Psalmus David, Cum venit ad eum Nathan Propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei Deus, secundum magnam misericordiam tuam. Et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.

2 Was mij vlekkeloos schoon van mijn schuld, En reinig mij van mijn zonde.

Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.

3 Want ik ben mij mijn misdaad bewust, En mijn zonde staat mij steeds voor de geest:

Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: et peccatum meum contra me est semper.

4 Tegen U, ach, tegen U heb ik gezondigd, En kwaad in uw ogen gedaan. Zo zult Gij rechtvaardig zijn in uw vonnis, En onberispelijk in uw gericht:

Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: ut iustificeris in sermonibus tuis, et vincas cum iudicaris.

5 Want in ongerechtigheid ben ik geboren, En mijn moeder ontving mij in zonde.

Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.

6 Zie, Gij bemint de oprechtheid des harten: Daarom brengt Gij mijn geweten tot inkeer;

Ecce enim veritatem dilexisti: incerta, et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.

7 Gij besprengt mij met hysop, en weer ben ik rein, Gij wast mij schoon, en ik ben blanker dan sneeuw.

Asperges me hyssopo, et mundabor: lavabis me, et super nivem dealbabor.

8 Laat mij weer vreugde en blijdschap genieten, En mijn beenderen juichen, die Gij hebt verbrijzeld;

Auditui meo dabis gaudium et lætitiam: et exultabunt ossa humiliata.

9 Bedek uw gelaat voor mijn zonden, En delg al mijn misdaden uit.

Averte faciem tuam a peccatis meis: et omnes iniquitates meas dele.

10 Schep mij een zuiver hart, o mijn God, En leg in mijn boezem een nieuwe, standvastige geest;

Cor mundum crea in me Deus: et spiritum rectum innova in visceribus meis.

11 Verstoot mij niet van uw aanschijn, En neem uw heilige geest niet van mij weg.

Ne proiicias me a facie tua: et Spiritum Sanctum tuum ne auferas a me.

12 Schenk mij terug de vreugd van uw heil, En versterk in mij de gewillige geest;

Redde mihi lætitiam salutaris tui: et spiritu principali confirma me.

13 Dan zal ik de bozen uw wegen doen kennen, En de zondaars zullen zich tot U bekeren.

Docebo iniquos vias tuas: et impii ad te convertentur.

14 Bevrijd mij van bloedschuld, o Jahweh, God van mijn heil, En mijn tong zal uw barmhartigheid loven;

Libera me de sanguinibus Deus, Deus salutis meæ: et exultabit lingua mea iustitiam tuam.

15 Open mijn lippen, o Heer, En mijn mond verkondigt uw lof.

Domine, labia mea aperies: et os meum annunciabit laudem tuam.

16 Neen, slachtoffers behagen U niet, En zo ik U brandoffers bracht, Gij zoudt ze niet willen;

Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique: holocaustis non delectaberis.

17 Maar een vermorzeld gemoed is een offer voor God, Een verbrijzeld en deemoedig hart versmaadt Gij niet, o mijn God!

Sacrificium Deo spiritus contribulatus: cor contritum, et humiliatum Deus non despicies.

18 Wees Sion naar uw goedheid genadig, En bouw de muren van Jerusalem weer op;

Benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion: ut ædificentur muri Ierusalem.

19 Dan zullen brand- en zoenoffers U als waarachtige offers behagen, En brengt men weer varren op uw altaar.

Tunc acceptabis sacrificium iustitiæ, oblationes, et holocausta: tunc imponent super altare tuum vitulos.