Psalmen 17

1 Gebed van David. Jahweh, hoor naar de stem van het recht, Luister naar mijn smeken; Verhoor mijn gebed, Van eerlijke lippen gevloeid.

The prayer of David. Hear, O Lord, my justice: attend to my supplication. Give ear unto my prayer, which proceedeth not from deceitful lips.

2 Van uw aanschijn gaat mijn oordeel uit, Uw ogen zien scherp;

Let my judgment come forth from thy countenance: let thy eyes behold the things that are equitable.

3 Gij peilt mijn hart, doorzoekt het des nachts, Beproeft mij: maar iets verkeerds vindt Gij niet.

Thou hast proved my heart, and visited it by night, thou hast tried me by fire: and iniquity hath not been found in me.

4 Ik overtrad uw gebod niet, zoals de mensen dat doen, Maar volbracht het bevel uwer lippen;

That my mouth may not speak the works of men: for the sake of the words of thy lips, I have kept hard ways.

5 Op het pad uwer wetten heb ik mijn schreden gezet, Mijn voet heeft nooit op uw wegen gewankeld.

Perfect thou my goings in thy paths: that my footsteps be not moved.

6 Nu roep ik tot U; want Gij zult mij verhoren, o God; Luister naar mij, en hoor naar mijn smeken!

I have cried to thee, for thou, O God, hast heard me: O incline thy ear unto me, and hear my words.

7 Doe wonderen van goedheid, o Redder van die op U hopen, En die op uw rechterhand steunen.

Shew forth thy wonderful mercies; thou who savest them that trust in thee.

8 Behoed mij als de appel van uw oog, Verberg mij in de schaduw uwer vleugelen:

From them that resist thy right hand keep me, as the apple of thy eye. Protect me under the shadow of thy wings.

9 Voor de bozen, die mij bespringen, Voor mijn vijanden, die mij woedend omringen.

From the face of the wicked who have afflicted me. My enemies have surrounded my soul:

10 Ze hebben hun hart met vet afgesloten, En blijven zwetsen met hun mond;

They have shut up their fat: their mouth hath spoken proudly.

11 Ze omsingelen mij, waar ik ook ga, Loerend, om mij ter aarde te werpen.

They have cast me forth and now they have surrounded me: they have set their eyes bowing down to the earth.

12 Ze zijn als een leeuw, die hunkert naar buit, Als een leeuwenwelp, dat in hinderlaag ligt.

They have taken me, as a lion prepared for the prey; and as a young lion dwelling in secret places.

13 Op, Jahweh, hem tegemoet, stort hem neer, En red mijn ziel van den boze!

Arise, O Lord, disappoint him and supplant him; deliver my soul from the wicked one: thy sword

14 Uw zwaard moge ze doden, Jahweh, uw hand ze van de aarde verdelgen! Dit zij hun deel in het leven; En hebt Gij nog meer, vul er hun buik mee; Laat hun zonen er zich aan vergasten, En de rest aan hun kinderen vermaken.

From the enemies of thy hand. O Lord, divide them from the few of the earth in their life: their belly is filled from thy hidden stores. They are full of children: and they have left to their little ones the rest of their substance.

15 Maar laat mij door mijn gerechtigheid uw aanschijn aanschouwen, Mij aan uw glorie verzadigen na het ontwaken!

But as for me, I will appear before thy sight in justice: I shall be satisfied when thy glory shall appear.