Psalmen 107
1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
| הדו ליהוה כי-טוב כי לעולם חסדו |
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
| יאמרו גאולי יהוה-- אשר גאלם מיד-צר |
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
| ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים |
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
| תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו |
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
| רעבים גם-צמאים-- נפשם בהם תתעטף |
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
| ויצעקו אל-יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם |
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
| וידריכם בדרך ישרה-- ללכת אל-עיר מושב |
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם |
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
| כי-השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא-טוב |
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
| ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל |
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
| כי-המרו אמרי-אל ועצת עליון נאצו |
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
| ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר |
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
| ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם |
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
| יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק |
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם |
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
| כי-שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע |
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
| אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו |
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
| כל-אכל תתעב נפשם ויגיעו עד-שערי מות |
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
| ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם |
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
| ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם |
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם |
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
| ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה |
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
| ] יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים |
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
| ] המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה |
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
| ] ויאמר--ויעמד רוח סערה ותרומם גליו |
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
| ] יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג |
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
| ] יחוגו וינועו כשכור וכל-חכמתם תתבלע |
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
| ] ויצעקו אל-יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם |
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
| יקם סערה לדממה ויחשו גליהם |
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
| וישמחו כי-ישתקו וינחם אל-מחוז חפצם |
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
| יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם |
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
| וירוממוהו בקהל-עם ובמושב זקנים יהללוהו |
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
| ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון |
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
| ארץ פרי למלחה מרעת יושבי בה |
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
| ישם מדבר לאגם-מים וארץ ציה למצאי מים |
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
| ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב |
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
| ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה |
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
| ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט |
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
| וימעטו וישחו-- מעצר רעה ויגון |
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
| ] שפך בוז על-נדיבים ויתעם בתהו לא-דרך |
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
| וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות |
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
| יראו ישרים וישמחו וכל-עולה קפצה פיה |
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
| מי-חכם וישמר-אלה ויתבוננו חסדי יהוה |
