Numeri 34

1 Jahweh sprak tot Moses:

Och Herren talade med Mose, och sade:

2 Beveel de Israëlieten, en zeg hun: Wanneer ge in het land Kanaän komt, dan zullen dit de grenzen zijn van het land Kanaän, dat uw erfdeel is.

Bjud Israels barnom, och säg till dem: När I uti Canaans land kommen, så skall det landet, som eder till arfvedel faller i Canaans lande, hafva sin landamär.

3 De zuidgrens zal lopen van de woestijn Sin langs Edom, en in het oosten beginnen bij het einde van de Zoutzee.

Den sidan söderut skall begynna af den öknene Zin vid Edom, så att edart landamäre söderut skall vara ifrån ändanom af salthafvet, det österut ligger;

4 Dan zal de grens zich ten zuiden bij de pas van Akrabbim ombuigen, doorlopen tot Sin, en Kadesj-Barnéa zal haar meest zuidelijke punt vormen. Vandaar zal zij zich uitstrekken tot Chasar-Addar en doorlopen tot Asmon.

Och att det landamäret skall sträcka sig ifrå sunnan uppåt intill Akrabbim, och gå igenom Zinna; och dess ända ifrå sunnan intill KadesBarnea, och räcka intill den byn Addar, och gå igenom Azmon;

5 Van Asmon zal de grens ombuigen naar de beek van Egypte, en haar eindpunt zal de zee zijn.

Och skall sträcka sig ifrån Azmon allt intill Egypti bäck; och dess ände vare i hafvena.

6 Wat nu de westgrens betreft, zo dient de Grote Zee tegelijk als grens; die vormt uw westgrens.

Men det landamäret vesterut skall vara detta, nämliga det stora hafvet; det skall vara edart landamäre vesterut.

7 Dit zal voor u de noordelijke grens zijn: Van de Grote Zee af moet ge de grenslijn trekken naar de berg Hor,

Det landamäret norrut skall vara detta: I skolen mäta ifrå stora hafvet allt intill berget Hor;

8 en van de berg Hor ze doortrekken tot bij Chamat, met Sedad als haar uiterste punt.

Och ifrå berget Hor mäta intilldess man kommer till Hamath; så att dess utgång skall vara det landamäret Zedada;

9 Vandaar zal de grens doorlopen naar Zifron met Chasar-Enan als eindpunt. Dit zal uw noordgrens zijn.

Och samma landamärens ände inåt Ziphron, och dess ände vare vid den byn Enan; det skall vara edart landamäre norrut;

10 Uw oostgrens zult ge trekken van Chasar-Enan naar Sjefam.

Och skolen mäta eder landamäret österut, ifrå den byn Enan intill Sepham.

11 Van Sjefam zal de grens afdalen naar Ribla, ten oosten van Ain, en verder uitlopen op de bergrug ten oosten van het meer van Gennezaret.

Och det landamäret gånge nederåt ifrå Sepham intill Ribla, till Ain östanefter; sedan gånge nederåt, och drage sig uppmed sidone af hafvet Cinnereth österut;

12 Dan daalt de grens af naar de Jordaan, en loopt uit op de Zoutzee. Dit zal uw land zijn met zijn grenzen rondom.

Och komme neder åt Jordan, så att dess ände blifver salthafvet; det skall vara edart land med sin landamäre allt omkring.

13 Moses beval de Israëlieten, en zeide: Dit is het land, dat gij door loting moet verdelen, daar Jahweh bevolen heeft, het aan de negen en halve stam te geven.

Och Mose böd Israels barnom, och sade: Detta är landet, som I skolen skifta emellan eder med lott, hvilket Herren budit hafver att gifva de nio slägter, och den halfva slägtene.

14 Want de families van de stam der Rubenieten en Gadieten en die van de halve stam van Manasse hebben hun erfdeel al ontvangen.

Ty Rubens barnas slägte efter deras fäders hus, och Gads barnas slägte efter deras fäders hus, och den halfva slägten Manasse, hafva allaredo tagit sin del.

15 De twee en een halve stam hebben hun aandeel ontvangen aan de overzijde van de Jordaan bij Jericho, dus aan de oostkant.

Så hafva de två slägterna, och den halfva slägten, sin arfvedel på desso sidone Jordan in mot Jericho österut.

16 En Jahweh sprak tot Moses:

Och Herren talade med Mose, och sade:

17 De volgende mannen moeten het land onder u verdelen: De priester Elazar en Josuë, de zoon van Noen;

Desse äro namnen af männerna, som landet skola skifta emellan eder: Presten Eleazar, och Josua, Nuns son.

18 verder moet gij uit iedere stam één stamhoofd nemen, om het land te verdelen.

Dertill skolen I taga Förstan af hvarjo slägtene, till att utskifta landet.

19 Dit zijn de namen van die mannen: Van de stam Juda Kaleb, de zoon van Jefoenne;

Och desse äro männernas namn: Caleb, Jephunne son, af Juda slägte.

20 van de stam der Simeonieten Sjemoeël, de zoon van Ammihoed;

Semuel, Ammihuds son, af Simeons slägte.

21 van de stam Benjamin Elidad, de zoon van Kislon;

Elidad, Chislons son, af BenJamins slägte.

22 van de stam der Danieten het stamhoofd Boekki, de zoon van Jogli;

Bucki, Jogli son, Försten för Dans barnas slägte.

23 van de zonen van Josef, van de stam der Manassieten het stamhoofd Channiël, de zoon van Efod,

Hanniel, Ephods son, Försten för Manasse barnas slägte, af Josephs barnom.

24 en van de stam der Efraïmieten het stamhoofd Kemoeël, de zoon van Sjiftan;

Kemuel, Siphtans son, Försten för Ephraims barnas slägte.

25 van de stam der Zabulonieten het stamhoofd Elisafan, de zoon van Parnak;

Elizaphan, Parnachs son, Försten för Sebulons barnas slägte.

26 van de stam der Issakarieten het stamhoofd Paltiël, de zoon van Azzan;

Palthiel, Assans son, Försten för Isaschars barnas slägte.

27 van de stam der Aserieten het stamhoofd Achihoed, de zoon van Sjelomi;

Ahihud, Selomi son, Försten för Assers barnas slägte.

28 van de stam der Neftalieten het stamhoofd Pedaël, de zoon van Ammihoed.

Pedahel, Ammihuds son, Försten för Naphthali barnas slägte.

29 Aan hen gaf Jahweh bevel het land Kanaän onder de kinderen Israëls te verdelen.

Desse äro de som Herren budit hafver, att de skulle utskifta Israels barnom arfvet i Canaans land.