Klaagliederen 5
1 Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
Remember, O Lord, what is come vpon vs: consider, and behold our reproche.
2 Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
Our inheritance is turned to the strangers, our houses to the aliants.
3 Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
We are fatherles, euen without father, and our mothers are as widowes.
4 Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
Wee haue drunke our water for money, and our wood is solde vnto vs.
5 Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
Our neckes are vnder persecution: we are wearie, and haue no rest.
6 Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
We haue giuen our handes to the Egyptians, and to Asshur, to be satisfied with bread.
7 Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
Our fathers haue sinned, and are not, and we haue borne their iniquities.
8 Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
Seruants haue ruled ouer vs, none would deliuer vs out of their hands.
9 Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
Wee gate our bread with the perill of our liues, because of the sword of the wildernesse.
10 Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
Our skinne was blacke like as an ouen because of the terrible famine.
11 De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
They defiled the women in Zion, and the maydes in the cities of Iudah.
12 Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
The princes are hanged vp by their hande: the faces of the elders were not had in honour.
13 De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
They tooke the yong men to grinde, and the children fell vnder the wood.
14 Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
The Elders haue ceased from the gate and the yong men from their songs.
15 Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
The ioy of our heart is gone, our daunce is turned into mourning.
16 Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
The crowne of our head is fallen: wo nowe vnto vs, that we haue sinned.
17 Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
Therefore our heart is heauy for these things, our eyes are dimme,
18 Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
Because of the mountaine of Zion which is desolate: the foxes runne vpon it.
19 Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
But thou, O Lord, remainest for euer: thy throne is from generation to generation.
20 Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
Wherefore doest thou forget vs for euer, and forsake vs so long time?
21 Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
Turne thou vs vnto thee, O Lord, and we shalbe turned: renue our dayes as of olde.
22 Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
But thou hast vtterly reiected vs: thou art exceedingly angry against vs.
