Job 8
1 Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
Then answered Bildad the Shuhite, and saide,
2 Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?
Howe long wilt thou talke of these things? and howe long shall the wordes of thy mouth be as a mightie winde?
3 Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:
Doeth God peruert iudgement? or doeth the Almightie subuert iustice?
4 Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!
If thy sonnes haue sinned against him, and he hath sent them into the place of their iniquitie,
5 Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:
Yet if thou wilt early seeke vnto God, and pray to the Almightie,
6 Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;
If thou be pure and vpright, then surely hee will awake vp vnto thee, and he wil make the habitation of thy righteousnesse prosperous.
7 Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.
And though thy beginning be small, yet thy latter ende shall greatly encrease.
8 Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!
Inquire therefore, I pray thee, of the former age, and prepare thy selfe to search of their fathers.
9 Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;
(For we are but of yesterday, and are ignorant: for our dayes vpon earth are but a shadowe)
10 Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:
Shall not they teach thee and tell thee, and vtter the wordes of their heart?
11 Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?
Can a rush grow without myre? or can ye grasse growe without water?
12 Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:
Though it were in greene and not cutte downe, yet shall it wither before any other herbe.
13 Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!
So are the paths of al that forget God, and the hypocrites hope shall perish.
14 Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;
His confidence also shalbe cut off, and his trust shalbe as the house of a spyder.
15 Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.
He shall leane vpon his house, but it shall not stand: he shall holde him fast by it, yet shall it not endure.
16 Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;
The tree is greene before the sunne, and the branches spread ouer the garden thereof.
17 Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.
The rootes thereof are wrapped about the fountaine, and are folden about ye house of stones.
18 Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!
If any plucke it from his place, and it denie, saying, I haue not seene thee,
19 Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.
Beholde, it will reioyce by this meanes, that it may growe in another molde.
20 Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.
Behold, God will not cast away an vpright man, neither will he take the wicked by the hand,
21 Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;
Till he haue filled thy mouth with laughter, and thy lippes with ioy.
22 Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!
They that hate thee, shall be clothed with shame, and the dwelling of the wicked shall not remaine.
