Job 38
1 Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
2 Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
3 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
4 Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
5 Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
6 Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
7 Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
8 Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
9 Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
10 Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
11 Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
12 Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
13 Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
14 Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
15 Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
16 Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
17 Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
18 Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
19 Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
20 Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
21 Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
22 Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
23 Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
24 Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
25 Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
26 Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
27 Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
28 Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
29 Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
30 De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
31 Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
32 Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
33 Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
34 Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
35 Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
36 Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
37 Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
38 Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
39 Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
40 Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
41 Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
