Job 36

1 Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:

Élihu continua, et dit:

2 Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;

Attends un peu et je t'instruirai, car il y a encore des raisons pour la cause de Dieu.

3 Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.

Je prendrai de loin ma science, et je donnerai droit à mon créateur.

4 Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.

Car, certainement, mes discours ne sont point mensongers, et c'est un homme qui te parle d'une science parfaite.

5 Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;

Voici, Dieu est puissant, et il ne dédaigne personne; il est puissant par la force de son intelligence.

6 Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,

Il ne laisse point vivre le méchant, et il fait droit aux affligés.

7 Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!

Il ne détourne pas ses yeux des justes, il place ces justes avec les rois sur le trône; et il les y fait asseoir pour toujours, et ils sont élevés.

8 Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,

S'ils sont liés de chaînes, s'ils sont pris dans les liens de l'affliction,

9 Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;

Il leur fait connaître ce qu'ils ont fait, leurs péchés et leur orgueil.

10 Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.

Alors il ouvre leur oreille à la réprimande; il leur dit de se détourner de l'iniquité.

11 Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;

S'ils l'écoutent, et s'ils le servent, ils achèvent leurs jours dans le bonheur, et leurs années dans la joie;

12 Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.

Mais s'ils ne l'écoutent pas, ils passent par l'épée, et ils expirent dans leur aveuglement.

13 En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:

Les cœurs impies se mettent en colère; ils ne crient point à lui quand il les a liés.

14 Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.

Leur âme meurt en sa jeunesse, et leur vie s'éteint comme celle des débauchés.

15 Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!

Il sauve l'affligé par son affliction, et il l'instruit par sa douleur.

16 Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.

Et toi-même, il te mettra hors de ta détresse, au large, loin de toute angoisse, et ta table sera dressée, couverte de graisse.

17 Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,

Mais si tu es plein de la cause du méchant, cette cause et la condamnation se suivront de près.

18 Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;

Prends garde que la colère ne te pousse au blasphème, et ne te laisse pas égarer par la pensée d'une abondante expiation.

19 Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.

Ferait-il cas de ta richesse? Il n'estimera ni l'or ni les moyens de l'opulence.

20 Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;

Ne souhaite point la nuit, en laquelle les peuples sont enlevés sur place.

21 Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!

Garde-toi de te tourner vers l'iniquité; car tu la préfères à l'affliction.

22 Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?

Voici, Dieu est élevé en sa puissance; qui pourrait enseigner comme lui?

23 Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?

Qui lui a prescrit sa voie? Et qui lui dira: Tu as fait une injustice?

24 Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,

Souviens-toi de célébrer ses ouvrages, que tous les hommes chantent.

25 Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.

Tout homme les admire, chacun les contemple de loin.

26 Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!

Voici, Dieu est élevé, et nous ne le connaissons pas; le nombre de ses années, nul ne peut le sonder!

27 Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,

Il attire les gouttes d'eau, elles se fondent en pluie, au milieu du brouillard;

28 Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;

Les nuées la font couler, et tomber goutte à goutte sur la foule des hommes.

29 Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?

Et qui pourrait comprendre le déploiement des nuées, et le fracas de sa tente?

30 Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.

Voici, il étend sur lui-même la lumière, et il couvre le profond des mers.

31 Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.

C'est ainsi qu'il juge les peuples, et qu'il donne la nourriture en abondance.

32 In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;

Il tient cachée dans sa main la lumière, et il lui prescrit de frapper.

33 Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!

Son tonnerre l'annonce, et les troupeaux font connaître qu'il s'approche.